Το… αίμα πουλάει και όχι η ηρεμία

Η αλήθεια είναι ότι τη δεδομένη χρονική στιγμή δεν… πουλάει η ηρεμία. Αντίθετα, πουλάει πάρα πολύ το ανάθεμα, ο μηδενισμός, η επίθεση κατά πάντων. Διάλυσε τα όλα, με αντάλλαγμα κάποια κλικ παραπάνω, κάποια φύλλα παραπάνω κάποια χτυπήματα στη πλάτη από αυτούς που τα έλεγαν (ότι και να γίνει) από πριν.

Στον Άρη πρέπει κάποια στιγμή να κάνουμε κριτική βάση αυτών που βλέπουμε στον αγωνιστικό χώρο και όχι βάση συμπαθειών. Ο Παντελίδης θα πρέπει να δεχτεί κριτική για την άσχημη αγωνιστική εικόνα της ομάδας στο Περιστέρι, για το πείραμα με τον Κολάσο, για το ότι ο Άρης έχασε ένα ημίχρονο.

Για μένα το χειρότερο από όλα στο πρώτο μισό της αναμέτρησης ήταν ότι δεν πήγαιναν πρώτοι οι παίκτες στις προσωπικές μονομαχίες. Γι αυτά να κριθεί ο Παντελίδης. Γι αυτό πρέπει να κρίνεται ο κάθε προπονητής, όχι γιατί κάποιοι ήθελαν τον Ερέρα, άλλοι τον Κούπερ και άλλοι τον Όγιος.

Ούτε γιατί τον έφερε στην ομάδα ο Καρυπίδης ή ο Διαμαντόπουλος, που ούτε αυτούς τους γουστάρουμε. Και δεν αναφέρομαι στην αγανάκτηση που είναι φυσιολογικό να βγάλει ο απλός οπαδός κατά την διάρκεια του αγώνα ή μετά το τέλος του.

Πραγματικά η εικόνα της ομάδας στο Περιστέρι, όπου ηττήθηκε δίκαια από τον Ατρόμητο, έδωσε το δικαίωμα για να στηθεί όλο αυτό το πανηγύρι σε ραδιόφωνα, ιστοσελίδες, μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Με τον Άρη, όμως, να ετοιμάζεται, πλέον, για ένα ακόμα σημαντικό παιχνίδι απέναντι στον Παναιτωλικό και να παραμένει εντός των στόχων του. Με δυο νίκες στα παιχνίδια που κλείνουν τον πρώτο γύρο, μάλιστα, μπορεί να βλέπει ακόμα πιο αισιόδοξα τη συνέχεια.

ΥΓ. Ο Κολάσο σπατάλησε ακόμα μια ευκαιρία που του δόθηκε και δεν ξέρω αν θα υπάρξει άλλη τέτοια στο προσεχές μέλλον για τον Αργεντινό μέσο.

ΥΓ1. Έχουν ξεκινήσει ήδη οι επαφές των ανθρώπων του Άρη για την ενίσχυση της ομάδας τους στην επόμενη μεταγραφική περίοδο.