Μισοάδειο…

Υπάρχει (σχεδόν) πάντα ένα ερώτημα, αν το ποτήρι είναι μισοάδειο, ή μισογεμάτο. Από τη στιγμή που ο Ολυμπιακός έφυγε ηττημένος από το Κάουνας, από τη στιγμή που η Ζαλγκίρις πήρε και… προίκα 8 πόντων, είναι σίγουρα μισοάδειο. Γενικώς, η βραδιά είχε πολλά… μισά!

Οι «ερυθρόλευκοι» ήταν καταπληκτικοί στην επίθεση στο πρώτο ημίχρονο, αλλά δεν έπαιξαν άμυνα. Κι όταν στο δεύτερο αποφάσισαν να ασχοληθούν με το άλλο μισό του γηπέδου, δεν είχαν επιθετικές λύσεις. Μοιραία, στο… μισό γήπεδο δουλειά δεν γίνεται.

Ο Πρίντεζης (χτύπησε όλα τα match up) ήταν εξωπραγματικός στο πρώτο μισό, πετυχαίνοντας 16 πόντους, αλλά στο δεύτερο χάθηκε και απλά πέτυχε το τελευταίο καλάθι του αγώνα. Όσο ήταν «καυτός»,  ο Ολυμπιακό χτύπησε στις έξτρα βοήθειες και τα jump to the ball της Ζαλγκίρις, γι’ αυτό κι έφτασε στους 48 πόντους. Στο δεύτερο μισό, άρχισε το «ντάμπα ντούμπα», οι πολλές ντρίμπλες του Σπανούλη, η επίθεση δεν είχε κίνηση κι οι Λιθουανοί με επιθετική άμυνα έφεραν τα πάνω κάτω.

Οι «ερυθρόλευκοι» είχαν 12 ασίστ και μηδέν (0) λάθη στο πρώτο ημίχρονο, αλλά τέλειωσαν το ματς με 14 λάθη! Μισή συγκέντρωση… Με 10 τρίποντα σε 20 λεπτά (και χωρίς ιδιαίτερη σπατάλη) δεν μπορεί να προηγείσαι με μόλις 8 πόντους (48-40) κι αυτό με σουτ σε νεκρό χρόνο του Στρέλνιεκς. Ουσιαστικά εκεί χάθηκε το ματς…

Τα… «τεσσάρια» σημείωσαν 33 από τους 75 πόντους, ο Μιλουτίνοφ έκανε τη φάση του αγώνα, αλλά οι γηπεδούχοι έβαλαν στα καλάθια τους «κόκκινους», με τον Ντέιβς και τον Καβαλιάουσκας να κάνουν… πάρτι στο «ζωγραφιστό». Και στη σύγκριση των «άσων», ο Γκος ήταν εκτός αγώνα, ο Μάντζαρης άτολμος, ο Ουόλτερς «σκότωσε» τον Ολυμπιακό στο δεύτερο ημίχρονο.

Η συζήτηση για το 5άρι δεν θα σταματήσει ποτέ, παρότι ο ΛεΝτέι κέρδισε το στοίχημα και τη θέση του, ως παίκτης με επίδραση στο παιχνίδι του Ολυμπιακού. Όπως δεν θα σταματήσει ποτέ η συνήθεια με την κατάχρηση της ντρίμπλας. Δίχως αυτό να έχει το ελάχιστο ιχνοστοιχείο μομφής για τον πρώην «ερυθρόλευκο» κόουτς, οι «κόκκινοι» έχασαν σαν… ομάδα Σφαιρόπουλου, ήτοι με τον ίδιο τρόπο που έχαναν τα τελευταία χρόνια.

Τεράστια άδεια αγωνιστικά διαστήματα, έλλειμμα ενέργειας στο τέλος. Ίσως ακόμα και το πρόβλημα στη μέση του Ντέιβιντ Μπλατ να τον επηρεάζει όσο περνά η ώρα και να μην έχει εξίσου φρέσκιες ιδέες, με αυτές που μπαίνει ο Ολυμπιακός στο παιχνίδι. Θυμηθείτε πως και στο «Νίκος Γκάλης» ήταν άλλη ομάδα στο πρώτο μισό και άλλη στο δεύτερο.

Αντί επιλόγου: Είπαμε να αποδίδεται δικαιοσύνη, αλλά αυτή η εμμονή του ΛαΜόνικα στην επαναληπτική προβολή καταστρέφει τον ρυθμό του αγώνα, εκνευρίζει τον κόσμο, κουράζει. Έλεος. Καλύτερα δυο λάθος αποφάσεις, παρά κάθε φάση και σχηματισμός παραλληλόγραμμου από τα χέρια του!