Με την παρουσία του εντός και εκτός γηπέδου θέτει σοβαρή υποψηφιότητα για να προστεθεί κάποια στιγμή στο επιτελείο των παραγόντων του Ολυμπιακού…
Ο κανόνας για τη «δεύτερη φορά» δεν είναι ευνοϊκός για όσους επιχειρούν την «επιστροφή». Ούτε για τους ίδιους τους παίκτες, ούτε για την ομάδα τους. Την επιβεβαίωσε τη στατιστική το προηγούμενο «πέρασμα» του Κέβιν Μιραλάς στο Ρέντη, καθώς ο Βέλγος δεν ήταν αυτός που είχαν γνωρίσει οι οπαδοί του Ολυμπιακού στην προηγούμενη εκδοχή της ιστορίας.
Το ίδιο πάνω κάτω συμβαίνει και τώρα με την περίπτωση του Γιάγια Τουρέ, όμως υπάρχουν και οι εξαιρέσεις. Μία από αυτές αποτελεί ο Βασίλης Τοροσίδης που έχει εντελώς αντίθετη πορεία με τους προαναφερθέντες. Ο «Τόρο» γύρισε στο λιμάνι όπου αναδείχθηκε ποδοσφαιρικά έχοντας στο μυαλό του να δώσει λύσεις στις θέσεις των στόπερ, καθώς αυτή ήταν η «πρώτη σκέψη» του Πέδρο Μαρτίνς για τη δική του παρουσία στο ρόστερ, αλλά το πλάνο άλλαξε στην πορεία.
Στο ξεκίνημα της σεζόν ανταποκρίθηκε ο Μεριά, ενώ στη συνέχεια μπήκε ο Σισέ δίπλα στον Βούκοβιτς. Και στο δεξί άκρο της άμυνας εφέτος υπάρχει ο καλύτερος Ελαμπντελαουί από τότε που ήρθε κι αυτός στον Ολυμπιακό, όμως παρά ταύτα οι καλοί χωράνε όπως λέει και ο λαός και ο Τοροσίδης μπόρεσε και συνεχίζει να επιβιώνει.
Στην αρχή έπαιξε στο κέντρο του άξονα (παλιά μου τέχνη κόσκινο) όταν ο Μαρτίνς ήθελε να δώσει ανάσες στον Καμαρά κι ενώ δεν είχε βάλει ακόμη στο κόλπο τον Γκιγιέρμε, ενώ στο Λουξεμβούργο λειτούργησε ως… σέντερ φορ και άνοιξε το δρόμο προς τη νίκη του Ολυμπιακού σε βάρος της Ντουντελάνζ. Την ίδια στιγμή που ο Πορτογάλος τεχνικός είχε σηκώσει τον Ομάρ για να μπει στο ματς και από σεβασμό τον ρώτησε αν ήθελε να συνεχίσει, όμως ο «Τόρο» του έκανε νόημα να πραγματοποιήσει την αλλαγή που είχε στο πρόγραμμα.
Στο Περιστέρι προσπάθησε να ηρεμήσει με το μαλακό τον Γιαννούλη τον οποίο είχε υποδεχθεί λίγες ημέρες νωρίτερα στην Εθνική ομάδα,όταν ο παίκτης του ΠΑΟΚ βαρούσε στο ψαχνό τον Ποντένσε, αλλά στη συνέχεια δεν δίστασε να «κολλήσει» το πρόσωπό του σε αυτό του Χατζηισαϊα, βγάζοντας και την εικόνα του «κλασικού» παίκτη του Ολυμπιακού που τόσο είχε λείψει από τους οπαδούς της ομάδας.
Προσφέρει επίσης και την οικονομία στα άκρα της άμυνας, αφού δεν χρειάζεται να υπάρχουν στον πάγκο παίκτες και για τις δύο επιλογές, ενώ ποτέ δεν παραπονέθηκε που δεν παίζει-καμία σχέση δηλαδή με το σκηνικό του… Σέλουκ. Κι από τη στιγμή που ο Ολυμπιακός αναζητά (από το περασμένο καλοκαίρι) τον Έλληνα που θα μπει στο επιτελείο του, μαζί με τους Καρεμπέ και Μοντέστο κάτι που συναντά κανείς στις άλλες ομάδες (Νταμπίζας, Σαραβάκος, Λυμπερόπουλος, Δημητριάδης, Παντελής Κωνσταντινίδης) ο Βασίλης Τοροσίδης είναι ξεκάθαρο ότι γύρισε για να μείνει, διαθέτοντας την προοπτική να προστεθεί στο τιμ των παραγόντων του Ολυμπιακού, μετά την ολοκλήρωση της καριέρας του, από τη στιγμή που ξέρει καλά τα μονοπάτια στο Ρέντη, έχοντας και την εμπειρία του εξωτερικού, λόγω της παρουσίας του στην Ιταλία…