Κι όμως. Το παιχνίδι παίζεται ακόμα…

Mετά τα όσα έγιναν στην δωδέκατη αγωνιστική, πολλοί εδραίωσαν την πεποίθηση τους ότι το πρωτάθλημα κρίθηκε και πρωταθλητής είναι ο ΠΑΟΚ. Πριν αναφέρω οτιδήποτε, άλλο σπεύδω να σημειώσω ότι η κατάκτηση του τίτλου από μια ομάδα που αντιπροσωπεύει πάρα πολύ κόσμο και έχει να το κατακτήσει πάνω από τριάντα χρόνια, συνιστά μια πολύ ενδιαφέρουσα εξέλιξη. Ανανεώνει το ενδιαφέρον των φιλάθλων σε έναν βαθμό και αποσυμπιέζει μια συσσωρευμένη δυσαρέσκεια που υπάρχει διότι οι του κέντρου είναι αυτοί που πάνε καβάλα στο άλογο τόσα χρόνια.

Όλα αυτά τα αντιλαμβάνομαι. Αντιλαμβάνομαι επίσης ότι κάποιοι ήταν έτοιμοι να πανηγυρίσουν πέρσι αλλά τους πήραν την μπουκιά στο στόμα. Το πρωτάθλημα κρίθηκε τελικά στις αίθουσες της αθλητικής Δικαιοσύνης και ο ΠΑΟΚ που είχε εξαιρετική ομάδα και βαθμολογικό πλεονέκτημα, το έχασε με δικαστικές αποφάσεις. Αυτή την πραγματικότητα οφείλει να μην την αγνοεί κανείς και ειδικά κείνοι που συνασπίστηκαν με τον ΠΑΟΚ για να γκρεμίσουν την κυριαρχία του Ολυμπιακού.

Επρόκειτο τελικά μια λυκοσυμμαχία χωρίς αρχές που ήταν φυσιολογικό να γκρεμιστεί από τα σφυρίγματα τρων διαιτητών. Το γκρέμισμα ξεκίνησε από τις υποδείξεις του Καλφόγλου στον αισχρό τελικό κυπέλλου στον Βόλο και συνεχίστηκε με τον ανεκδιήγητο Κομίνη στην Τούμπα. Κυριάρχησε η λογική μία σου και μία μου στην οποία εκείνος που πιάστηκε αδιάβαστος στην κρίσιμη στροφή ήταν ο Ιβάν Σαββίδης.

Το αν τρομοκρατήθηκαν ή όχι οι παίκτες της ΑΕΚ έχει τόση σημασία όση είχε και το αν ζαλιζόταν πράγματι ο Ιβιτς που έφαγε στο κεφάλι το κουτάκι της μπύρας. Όσοι διατηρούν την ψυχραιμία τους μπορούν να διακρίνουν καθαρά ότι μετά την αποκαθήλωση του κυρίαρχου Ολυμπιακού η μάχη για την επικράτηση ήταν σκληρή. Με την ΑΕΚ πεσμένη νωρίς και σχετικά απρόσμενα στο καναβάτσο, ο ΠΑΟΚ προβάλλει τώρα το μεγάλο φαβορί για να κατακτήσει φέτος ότι στερήθηκε πέρσι.

Η πρώτη ανάγνωση των πολλών ήταν πως μετά το πέναλτι που δεν είδε ο Τσαμούρης, ο ΠΑΟΚ έχει φροντίσει να δέσει από παντού ότι δεν θα μπουν εμπόδια στην πορεία του προς τον τίτλο. Προσωπικά, αντί για την διαιτησία του Τσαμούρη είδα την αγωνιστική αδυναμία του ΠΑΟΚ να επιβληθεί στο γήπεδο και να νικήσει την ομάδα της Λαμίας. Επιβεβαίωσα αυτό που και οι αριθμοί αλλά και η εικόνα του μέσα στο γήπεδο δείχνει: Ότι έχει άλυτα αγωνιστικά προβλήματα που τον ακολουθούν από τις αρχές Οκτώβρη μέχρι σήμερα.

MUST READ

Ολυμπιακός: Οι δύο «διαβολοβδομάδες», τα 11 ματς σε 30 μέρες και το δυνατό «finish»

Δεν πρόκειται για κοιλιά διότι άρχισε νωρίς τις αγωνιστικέ του υποχρεώσεις. Και οι ανταγωνιστές του νωρίς ξεκίνησαν. Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε μάλιστα με μια ομάδα που οι παίκτες δεν είχαν προλάβει να συστηθούν μεταξύ τους. Στον βαθμό που η ομάδα του Λουτσέσκου δεν βρει αγωνιστικό βηματισμό το πρωτάθλημα παίζεται. Οι έξι βαθμοί είναι σπουδαία διαφορά αν η ομάδα σου πάει τρένο. Όταν δεν πάει αλλά αντίθετα, αυτός που σε ακολουθεί αναγνωρίζεται σχεδόν από όλους ότι παίζει το καλύτερο ποδόσφαιρο πράγμα που και η στατιστική αποδεικνύει τότε υπάρχει θέμα. Θέμα που δεν γίνεται να το αφήνει άλυτο ο Λουτσέσκου και να το λύνει ο κάθε Τσαμούρης. Αυτοί είναι οι λόγοι που με κάνουν να πιστεύω ότι το παιχνίδι παίζεται ακόμα. Με δέκα οχτώ αγωνιστικές μπροστά και δυο επισκέψεις του ΠΑΟΚ για ντέρμπι στην Αθήνα να του δίνει κανείς προβάδισμα είναι λογικό. Να τον θεωρεί σίγουρο πρωταθλητή είναι λάθος…