Διπλό και στη Λαμία, ελπίδα να μας φτάσετε δεν έχετε καμία

Για να πάρεις πρωτάθλημα, χρειάζονται πολλές και διαφορετικών ειδών και ειδικού βάρους, νίκες.

Ένα από τα είδη αν και όχι το σημαντικότερο, είναι οι νίκες στα λεγόμενα και ντέρμπι κορυφής, εκεί που ο ΠΑΟΚ έχει το απόλυτο, στο ψηλότερο σκαλοπάτι της βαθμολογίας όμως δεν βρίσκεται επειδή κέρδισε κολάρο και χαρτί.

Και με Χ πάλι πρώτος θα ήταν, χωρίς το -2 μάλιστα η απόστασή του θα ήταν μεγαλύτερη από μια νίκη.

Πιο σημαντικά είναι τα υπόλοιπα ματς, τα κάτι σαν αναλώσιμα που λέμε, αν καθαρίσεις αυτά, στα υπόλοιπα αρκεί να μη χάσεις.

Ο λόγος είναι προφανής, αυτά τα παιγνίδια είναι πολλαπλάσια, άρα προσφέρουν περισσότερους βαθμούς, σε περίπτωση που δεν κερδίσεις αυτά και σαρώσεις στα ντέρμπι, δε θα βγεις ούτε στο Γιουρόπα.
Αυτά τα ματς είναι και πιο ύπουλα βέβαια, στα ντέρμπι κατεβαίνεις πάντα προετοιμασμένος, πωρωμένος, αποφασισμένος, θεωρητικά το ίδιο πρέπει να κατεβαίνεις σε όλα, βέβαια..

Θεωρητικά όμως, γι αυτό τα λέμε αναλώσιμα, διότι όπως και να ΄χει, είναι πολύ πιθανόν όχι να τα υποτιμήσεις, αλλά να μην τα πάρεις τόσο ζεστά.

Όλες αυτές οι έδρες μάλιστα δεν έχουν τον ίδιο βαθμό δυσκολίας για τον καθένα, για τον ΠΑΟΚ ας πούμε οι πιο επίφοβες αυτού του τύπου είναι η Τρίπολη, το Αγρίνιο, η Λαμία, ίσως και η Λάρισα για διαφορετικούς όμως λόγους.

Είναι και θέμα απόστασης, όταν παίρνεις το πούλμαν και σε δυο ώρες είσαι στην Ξάνθη ή στα Γιάννενα, νιώθεις σα να παίζεις μια ανάσα από το σπίτι σου, έχει να κάνει και με την ψυχολογία.

Είναι και ότι το περιβάλλον των πόλεων αυτών είναι γενικώς εχθρικό, με τους οπαδούς των άλλων ομάδων να αποτελούν συντριπτική πλειοψηφία.

Πέρσι στο Αγρίνιο, πχ, υπήρχε κόσμος με διακριτικά χάρτινης, όπως θα υπήρχαν και με του ΠΑΟΚ στη Δράμα, σε περίπτωση που η Δόξα βρισκόταν στην Α εθνική.

Δε δικαιολογούν κάτι τα παραπάνω, απλώς περιγράφουν μια κατάσταση για τις ιδιαιτερότητες των λεγόμενων αναλώσιμων αντιπάλων, που μπορεί να σου κάνουν τη ζημιά.
Δεν θεωρώ απίθανο να γίνει κάπου η ζημιά, ούτε είναι και απαγορευτικό, κάπου θα την πατήσεις, όλοι την πατάνε.

Τελικός νικητής θα είναι εκείνος που θα την πατήσει λιγότερες φορές και το γεγονός πως ο ΠΑΟΚ έφυγε αλώβητος από μια «ύποπτη» για γκέλα έδρα, καταγράφεται στα συν του.
Το ίδιο είχε δυσκολευτεί και πέρσι στο ίδιο γήπεδο, αν και πέτυχε τη Λαμία σε φάση που βρισκόταν στα πικ της απόδοσής του.

Απλώς έβγαλε το ματς με έντεκα, κάπως έτσι θα γινόταν και μετά το σημερινό γκολ του Βαρέλα, αν δεν έμενε με παίκτη λιγότερο.

Το σημαντικό είναι ότι ο ΠΑΟΚ ανεξαρτήτως συνθηκών, είτε παίζει μέτρια, είτε καλά, είτε άσχημα, με παίκτη λιγότερο, κουβαλώντας κούραση, είτε με συνδυασμό των παραπάνω, συνεχίζει να κερδίζει.
Αυτή είναι η διαφορά του με τους υπόλοιπους…

Το ότι υπάρχει μιας μορφής γκρίνια εντός των τειχών ήταν δεδομένο, πρόκειται για χρόνια κατάσταση που δεν ξέρω αν υπάρχει αλλού, σε τέτοιο βαθμό!

Έχοντας ωστόσο εκπεφρασμένη προ πολλού την εκτίμηση στον Σάντος, που στο πέρασμα του από τη Θεσσαλονίκη εκτός των άλλων, δίδαξε στο κοινό και ποια η διαφορά του «παίζω μπάλα, από το παίζω ποδόσφαιρο», θυμάμαι πως στις αντίστοιχες διαμαρτυρίες για το μη θέαμα που παρουσίαζε η ομάδα, είχε δηλώσει:

«Θα μπορούσα να παίζω αλλιώς και αντί για 1-0 να προσφέρω περισσότερο θέαμα κερδίζοντας κάποια ματς με μεγαλύτερο σκορ, στο τέλος όμως θα είχαμε λιγότερους βαθμούς. Εγώ βρίσκομαι στον πάγκο, για να μαζέψω όσους πιο πολλούς μπορώ.»

Με τη σειρά μου λοιπόν, λέω πως ο στεγνοκαθαριστής ΠΑΟΚ που βλέπω, στο φινάλε της σεζόν, θα έχει κάνει τις λιγότερες γκέλες απ΄όλους.

Όποιος πιστεύει το αντίθετο, να το γράψει και να δούμε στο τέλος, ποιος θα βγει αληθινός!

MUST READ

LIVE: Παρτιζάν – Ολυμπιακός

Να το γράψει καθαρά όμως, όπως ακριβώς κάνω κι εγώ..