Η εικόνα του Παναθηναϊκού στη Μόσχα προκαλεί οίκτο και θα είναι χρήσιμη η συνέντευξη Τύπου μετά τον αγώνα με την Πρόκομ.
Σαν να μην πέρασε μια ημέρα, σαν να πήγαν κατευθείαν από τη Βιτόρια στη Μόσχα οι παίκτες του Παναθηναϊκού εμφάνισαν το ίδιο και χειρότερο αγωνιστικό πρόσωπο κόντρα στη Χίμκι.
Απέναντι σε μια ομάδα που έπαιζε χωρίς τον ηγέτη της, που έψαχνε να βρει την ταυτότητά της μέσα στο παιχνίδι, που της έμεινε η μπάλα στα χέρια δυο και τρεις φορές χωρίς να εκδηλώσει επίθεση οι πράσινοι… κατόρθωσαν να χάσουν και εύκολα.
Σε μια ευθεία γραμμή, σαν να μην έγιναν κουβέντες στο ΟΑΚΑ, σαν να μην χτύπησαν τα «καμπανάκια», σαν να μην έγινε απολύτως τίποτε.
Μια ομάδα χωρίς αρχή και τέλος, που πλέον δε υπακούει ούτε στους απλούς νόμους του μπάσκετ. Μια παρέα τύπων που μαζεύτηκαν ένα πρωί και πήγαν να παίξουν στη Μόσχα.
Με τον Νικ Καλάθη, έτσι, επειδή του έδωσε η Χίμκι το τρίποντο να κάνει τέσσερα μαζεμένα αδιαφορώντας για το σκορ, τη διαφορά, τα call από τον πάγκο. Ξέρει πως όταν είναι σε κακή βραδιά είναι λάθος τρόπος να φτιάξει την αυτοπεποίθησή του με το σουτ, διότι απλά δεν «το έχει». Κι όμως ο αρχηγός του Παναθηναϊκού σούταρε σαν να μην υπήρχε αύριο.
Ποιός να τον αντικαταστήσει όμως; Ο Λεκαβίτσιους; Τα έχουμε επισημάνει από το καλοκαίρι. Έγινε μια επιλογή από τον προπονητή, τον κράτησε, δεσμεύτηκε πως θα είναι καλύτερος και μπορεί να τον… φάει κιόλας αυτή η απόφαση.
Ο Λιθουανός δεν είναι ο πλέι μέικερ που θα επιχειρήσει καν να μπει στα… παπούτσια του Καλάθη. Είναι δυάρι σε κορμί ποϊντ γκαρντ με δεδομένα προβλήματα στην άμυνα λόγω της σωματοδομής του. Την ώρα που η Αμερική… βρωμάει απο ψηλά γκαρντ ο Παναθηναϊκός επιμένει στο λάθος.
Πάμε στους ψηλούς. Από την αρχή της σεζόν ο αντίπαλος σέντερ κρατάει την κασέτα του αγώνα με τον Παναθηναϊκό για να βάλει την εμφάνισή του και να… κονομήσει συμβολαιάρα.
Εάν ο Τζέιμς Γκιστ είναι ικανοποιημένος από αυτό που βλέπει τις επόμενες ημέρες στο βίντεο, τότε… πάσο. Αν αντέχει να αντικρίζει αυτή την εικόνα, τότε λάθος έκανε ο Παναθηναϊκός το καλοκαίρι που τον κράτησε.
Τα ίδια και χειρότερα ο Λάσμε. Τα λόγια δεν αρκούν, ούτε η αγάπη για την ομάδα. Αυτά δεν παίζουν. Όπως έλεγε και μια ψυχή μετά το περιβόητο ματς με την Πρόκομ: «Αυτά… last year»!
Α, καλό θα είναι στα αποδυτήρια και στο βίντεο να τους βάλουν να δουν τα στιγμιότυπα εκείνης της συνέντευξης Τύπου. Τη χρονιά που ο Παναθηναϊκός στο τέλος κατέκτησε τα πάντα.
Ξέρουμε, ξύνουμε πληγές, αλλά πρέπει να καταλάβουν πως αρχίζουν και αγγίζουν τον πάτο και θα πρέπει κάποιοι να βάλουν τους εαυτούς τους μπροστά από τον καθρέφτη.
Να αναρωτηθούν στο τέλος εάν μπορούν ή δεν μπορούν. Σίγουρα όμως δεν μπορούν να ξεμυτίζουν από το ΟΑΚΑ και να σκέφτονται όχι πως θα πάνε να κερδίσουν, αλλά ποιές δικαιολογίες θα πουν μετά την ήττα. Διότι εκεί έχουν φτάσει. Δικαιολογίας το… ανάγνωσμα στο Μόναχο, στη Βιτόρια, στην Πόλη. Κάποια στιγμή δεν θα τους πιστεύει απολύτως κανείς.
Διότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος που διατρέχουν όλοι στα αποδυτήρια του ΟΑΚΑ είναι να ξενερώσουν άπαντες και ο, τι δεν έγινε το 2012 να γίνει το 2018…