Ούτε επίτηδες να το έκανε ο τηλεσκηνοθέτης…

Ούτε επίτηδες να το έκανε ο τηλεσκηνοθέτης…

Μια θλίβερή διαιτησία με αμέτρητα λάθη, μέγιστη απόδειξη ότι η πίεση είναι τέτοια και τόση που δεν την αντέχουν οι εγχώριοι «άρχοντες» κι ας καμώνεται ότι δεν ακούει τον συναγερμό ο Περέιρα!

Η ερώτηση δεν είναι ρητορική: Μπορείς καθένας σας να βρει έστω ένα λογικό επιχείρημα που το αποψινό ματς στο Περιστέρι, αλλά και εκείνα με ΠΑΟΚ, με ΑΕΚ -γενικώς οι αγώνες του 2ου στη βαθμολογία με τους «ισχυρούς»- δεν το σφύριξε διαιτητική ομάδα από το εξωτερικό; Μπορεί κανένας σας να εξηγήσει το «σκεπτικό», λέμε τώρα υποθέτωντας ότι υπάρχει κάποιο σκεπτικό, της ΚΕΔ, του Περέιρα, της ΕΠΟ και όποιου άλλου ανακατεύεται τόσους μήνες μ’ αυτά, εντός και εκτός των τειχών;

Δεν θα σταθώ στην ανατροπή του Ολυμπιακού, στη συμβολή του Φορτούνη, για τον οποίο διόρθωσε το λάθος του στο ημίχρονο ο Μάρτινς, στο σπάσιμο του αήττητου του Ατρομήτου και τα υπόλοιπα αγωνιστικά που συνέβησαν στο χορτάρι. Θα σταθώ μόνο στην «τραγική» φιγούρα του διαιτητή, των βοηθών του και του τέταρτου, στη θλιβερή τους εικόνα, σε κάθε κοντινό πλάνο που έδινε ο τηλεσκηνοθέτης, λες και (τους) το έκανε επίτηδες…

«Αρχοντες» που άγονταν και φέρονταν, με ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους την ένταση και την έλλειψη αυτοπεποίθησης, που τις προηγούμενες ημέρες διάβασαν και άκουσαν -πανταχόθεν!- τα μύρια όσα. Κάτι φοβισμένοι διαιτητές, χωρίς προσωπικότητα και πίστη στον εαυτό τους, χωρίς ικανότητα να επιβληθούν επί κανενός…

Οι φάσεις που τα έκαναν θάλασσα αμέτρητες (είτε συμφωνούμε σε όλες είτε διαφωνούμε). Από το πέναλτι για τον Ατρόμητο στο 13′, μέχρι εκείνο στον Ποντένσε -εκτός φάσης- στο α’ μέρος, από το έμεσσο του Σάκιτς μέχρι την μη αποβολή Γιαννούλη (ούτε φάουλ δεν έδωσαν στον Φορτούνη) και ως το νικητήριο γκολ του Βούκοβιτς, υπάρχει μόνο μια λέξη για να περιγραφεί η «παράσταση»: Οικτρή…

Κι αναρωτιέμαι, ο ξένος διαιτητής, οι ξένοι βοηθοί (ακόμα κι αν έκαναν τα ίδια λάθη) θα μας οδηγούσαν εδώ απόψε; Στα ίδια χωράφια τοξικότητας που γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, για την όσο το δυνατόν αποφυγή τους, αποφασίστηκε να εισάγονται; Θα τολμούσαν να τους διαμαρτύρονται έτσι σε κάθε φάση, στο ημίχρονο, στο τέλος; Θα επιτρεπόταν τέτοιο «πανηγύρι»;

Η απάντηση είναι «όχι», συνεπώς το αρχικό ερώτημα επανέρχεται: Γιατί στα ματς του δεύτερου της βαθμολογίας με τους ισχυρούς ο Περέιρα και οι συν αυτώ λειτουργούν με άλλα μέτρα κι άλλα σταθμά; Και γιατί το ανεχόμαστε;

ΥΓ.1: Η θλιβερή διαιτητική παράσταση στο Περιστέρι και η β’ βοηθός χτες στο Αγρίνιο δεν είναι «καμπανάκια», όπως κάτι άλλα μπουμπούκια (σε μεμονωμένα περιστατικά) τις προηγούμενες 10 αγωνιστικές. Είναι… συναγερμός! Για το πρωτάθλημα, ανεξάρτητα της χρωματικής σκοπιάς που το παρακολουθεί ο καθείς…

ΥΓ.2: Για το σόου Μελισσανίδη στα Σπάτα σε άλλο κομμάτι. Κι αύριο μέρα είναι…

Ακολουθήστε στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ