Μετά τον Ατρόμητο, μήπως να δίναμε πόντο και στην Ξάνθη;

Λευτέρης Δούκας 23.11.2018-23:00

Στόχος στον τελικό του ΟΑΚΑ δεν ήταν να κατακτήσουμε το κύπελλο και να πιούμε σαμπάνια, αλλά να τους διακορεύσουμε και να πιούμε αίμα.

«Σημασία δεν έχει ο προορισμός αλλά το ταξίδι» κι ο λόγος είναι προφανής, η διαδρομή διαρκεί περισσότερο, σου χαρίζει εντονότερα συναισθήματα και περισσότερες εικόνες για να θυμάσαι. Ο τελικός προορισμός αφορά μια στιγμή, που έχει κι αυτή τη μαγεία της, λίγο πολύ είναι τυποποιημένη όμως.

Κάθε επιτυχία, επιμέρους νίκη ή τίτλος γιορτάζεται με έναν συγκεκριμένο τρόπο, η πορεία είναι αυτή που σε σαγηνεύει και αποτυπώνεται στη μνήμη σου.

Πέρσι το Μάιο πήγαμε στον τελικό του ΟΑΚΑ, στόχος μας δεν ήταν να κατακτήσουμε το κύπελλο και να πιούμε σαμπάνια, αλλά να τους διακορεύσουμε και να πιούμε αίμα.

Ο ΠΑΟΚ ήταν εμφανώς καλύτερος, ξεκίνησε χάνοντας πέναλτι κι έφτασε μέχρι το 90, με το ρευστό 1-0. Η ομάδα σου έδινε σιγουριά μεν, στο ποδόσφαιρο όμως επικρατεί πάντα ρευστότητα, αρκούσε ένα λάθος, για να έρθουν τα πάνω κάτω, είχαμε μια τζούρα ανησυχίας μέχρι το φινάλε για να λέμε την αλήθεια.

Ειδικά μετά τα όσα ζήσαμε στο πρωτάθλημα, ήμασταν προετοιμασμένοι για το πιο απίθανο, έχω φίλους που πλέον δεν πανηγυρίζουν όταν σκοράρουμε. Περιμένουν μέχρι η αντίπαλη ομάδα να κάνει σέντρα κι αφού περάσει κάνα δίλεπτο και βεβαιωθούν πως μέτρησε, φωνάζουν γκοοοολ…

Στον πρώτο τελικό της χιλιετίας αντιμετωπίσαμε το γαύρο στη Φιλαδέλφεια, με Ζιοβάνηδες, Γιαννακόπουλους και Τζόρτζεβιτς χιλιετίες μπροστά αυτοί, καλή ομάδα είχαμε κι εμείς.

Προηγηθήκαμε 1-0 νωρίς και περιμέναμε να ξεσπάσει η καταιγίδα, τα κάναμε 2 και ήμασταν σίγουροι πως ο γαύρος θ΄αφηνιάσει. Με το ξεκίνημα του δεύτερου μέρους τα κάναμε 3 και τότε ξεκίνησε το πάρτι για τα καλά, για 45 λεπτά είχαμε τους γαύρους απέναντι και τους αφιερώναμε ερωτόλογα.

Ίδια κατάληξη με το περσινό, εντελώς διαφορετική πορεία όμως…

Κάπου γύρω από την 28η Οκτωβρίου, σας είχα γράψει πως ο ΠΑΟΚ φέτος θα κάνει παρέλαση κι από τότε έχει αυξήσει κι άλλο τη διαφορά.

Είναι φανερό πως είμαστε καλύτεροι απ΄όλους και πέρσι ήμασταν άλλωστε.

Μια και αναφέρθηκα στον Ολυμπιακό παλιότερων εποχών, τις προάλλες το μάτι μου έπεσε σε μπλοκ του Νικολακόπουλου, όπου σύγκρινε τον Κούτρη με τον Τσιμίκα, έκανα αναζήτηση να βρω ποιος είναι ο Τσιμίκας. Κάποτε εμείς παίζαμε με τον Γιασεμάκη κι αυτοί είχαν Καρεμπέδες, Ριβάλντους και Μέλμπεργκ, τώρα εμείς έχουμε Πρίγιοβιτς, Βέρνμπλουμ κι οι άλλοι Τζιβιλίκα, αν αναφέρω καλά το όνομά του.

Προχθές ο Βράνιες δήλωσε πως ο ΠΑΟΚ δεν έχει αντίπαλο, το παραδέχονται μέχρι και οι προσκείμενοι στις αντίπαλες πλευρές.

Μην κοιτάτε που δεν το γράφουν στα ίσια οι δικοί τους δημοσιογκράφιτυ, ποιος να το ομολογήσει δηλαδή το παπαγαλάκι ο πατατάκιας που στέλνει τα κείμενά του στο Δημάτο για διόρθωση πριν δημοσιευτούν και τις προάλλες έγραφε πως στόχος είναι ο Τζάμπας;

Όλοι ανεξαιρέτως οι μη χάρτινοι Τζάμπα θα ψηφίζουμε για πάντα, τους στιγμάτισε εφ΄ όρου ζωής ρίχνοντας τους στη Γ για να μη χρεωθεί και φέτος που είχε την ευκαιρία να τους εκτοξεύσει, την έβγαλε με δανεικούς και Γιαννιώτες, με αποτέλεσμα να παλεύουν με στόχο την έξοδο στην Ευρώπη.

«Τζάμπας Forever And Ever», όπως θα τραγουδούσε κι ο αείμνηστος Ντέμης Ρούσσος. Μεταξύ μας μας κι ο άλλος ο Ντέμης το ίδιο θα τραγουδούσε, τώρα που πήγε στο Open.

Φέτος λοιπόν βλέπω τη δουλειά όπως εκείνον τον τελικό στη Φιλαδέλφεια, όπου δε θα τους αναγκάζουμε μόνο να κλείνουν τα μάτια για να μην δουν την παρέλαση μας, αλλά θα τους κάνουμε και πλακίτσα.

Και δεν είναι τελικός διάρκειας 90 λεπτών, αλλά πρωτάθλημα που κρατάει εννιά μήνες!

Όσο διαρκεί μια εγκυμοσύνη…

Αμέσως μετά την πρώτη απώλεια βαθμών στο Περιστέρι, είπα να τρολάρω το χαρτί, γράφοντας πως δώσαμε στο Χ στον Ατρόμητο, ώστε να του προσφέρουμε κίνητρο για το επόμενο παιγνίδι.

Και να που ο δεύτερος στη βαθμολογία, κέρδισε…

Σκεφτόμουν λοιπόν μήπως, λέω μήπως, να δίναμε και κάναν βαθμό στην Ξάνθη, στους δυο βαθμούς είναι από το κολάρο, μεταξύ τους υπάρχει ανταγωνισμός.

Ωραία η δική μας παρέλαση, θα ήταν πιο απολαυστική όμως αν συνδυαζόταν με μπαχαλοποίηση των άλλων, τέτοιος χαβάς δεν πληρώνεται με τίποτα.

Το πρωτάθλημα του ΠΑΟΚ θα μπορούσαν να το βαφτίσουν κάπως, όπως πέρσι πχ που ανακάλυψαν πως ήταν ταγμένο από τον Τσίπρα, όλο και κάποια απόπειρα θα γίνει να απαξιωθεί και φέτος..

Δε θα είναι τόσο απλό όμως όταν την ίδια στιγμή παλεύουν με Ξάνθες και Ατρόμητους.

Το χαρτί εύκολα ή δύσκολα θα καταπιεί όποιον παπά και να του σερβίρουν για τη φετινή αποτυχία, αρκούν μερικές επιθεωρήσεις του Τζάμπα στην Αγιά Σοφιά και το αφήγημα είναι έτοιμο:«Φέτος θυσιάσαμε το πρωτάθλημα για να δημιουργήσουμε ένα έργο ζωής για τις επόμενες χαρτογενιές», λες και οι παίκτες μετά την προπόνηση, κουβαλούν μπετά και κουράζονται..

Φάνηκε και από αυτά που είπε στους χαρτοδημοσιογκράφιτυ πριν από κάνα μήνα, κάτι λίγα για την ομάδα και κατά τα λοιπά, αγόρευε για το γήπεδο.

Είναι ευκολόπιστοι κι αφελείς αυτοί, εδώ πίστευαν το Μανόλο που τους έλεγε πως δεν τους χαρίστηκε τίποτα και όλους τους βαθμούς τους πήραν στο χόρτο, δε θα φάνε το παραμύθι του Τζάμπα;

Άντε όμως, να θυσιάσουν το πρωτάθλημα, ακόμα κι αν δεν υπάρχει λογική, εδώ κινδυνεύουν να μείνουν εκτός Ευρώπης, αυτό πως χωνεύεται;

Κουτσά στραβά και το κολάρο δύναται να ψηθεί, ότι και καλά φέτος είναι μεταβατική χρονιά, όπου χτίζεται κάτι σε καινούργια θεμέλια κλπ.

Σωστό κι αυτό, είναι ένας σοβαρός λόγος να μη μπορείς ν΄ ανταποκριθείς σε συνθήκες ανταγωνισμού, γίνεται όμως να σε περνάει ο Ατρόμητος, να είσαι στα ίδια με την Ξάνθη και να έχεις τους λιγότερους βαθμούς στο χόρτο από τον Αλαφούζο, χωρίς τις αφαιρέσεις;