Ο Ολυμπιακός φώναξε παρών με 2/2 στην διαβολοβδομάδα, κέρδισε ηρεμία και χρόνο και απέδειξε πως τα καλύτερα θα έρθουν σύντομα…
Του έλειψε η ψυχή του Ολυμπιακού στις μαζεμένες ήττες του. Δεν ήταν απαραίτητο πως αν είχε μεγαλύτερο πάθος και τσαμπουκά, αν έπαιζε «ξύλο», θα μπορούσε να μετατρέψει τις ήττες σε νίκες. Να μην χάσει στη Μόσχα, να μην χάσει στο ΟΑΚΑ δύο φορές, να μην ηττηθεί στο ΣΕΦ από την Φενέρ. Ήττες που στην τελική ήρθαν σε ντέρμπι, όσο και αν όταν χάνεις από τον Παναθηναϊκό λογικό είναι να την… ακούς.
Το ζητούμενο ήταν μια περίεργη χαλάρωση, μια επικίνδυνη απομάκρυνση από την ταυτότητα του. Ο Ολυμπιακός κυριάρχησε στην Ευρώπη και θέλει να συνεχίζει να πρωταγωνιστεί όχι γιατί τα εκατομμύρια τρέχουν για το μπάτζετ αλλά γιατί η ταυτότητα του γράφει «πολύ σκληρός για να πεθάνει».
Η ψυχή του είναι αυτό που δεν έχουν οι άλλοι. Την ψυχή του αν μπορούσε θα αγόραζε ο Βατούτιν με τα εκατομμύρια που τρέχουν από τα μπατζάκια του για να σταματήσει να βλέπει στα φάιναλ φορ τον Ολυμπιακό του Σπανούλη να του κάνει πλάκα.
Αυτή η ψυχή έλειψε στο διάστημα που η κάτω βόλτα ερχόταν επικίνδυνα. Αυτή η ψυχή όμως «βγήκε» την κατάλληλη στιγμή.
Χωρίς μάλιστα να μας… βγάλει την ψυχή. Ο Ολυμπιακός και στο Μόναχο αλλά κυρίως και απέναντι στην αήττητη μέχρι χθες Ρεάλ έβγαλε χαρακτήρα και ταυτότητα. Είδε πρωταγωνιστές του να βγαίνουν μπροστά, είχε παίκτες που γυάλιζε το μάτι τους, είχε τσαμπουκά, είχε νεύρο και βεβαίως είχε και μεγάλες αποδόσεις. Μπασκετάρα έπαιξαν οι ερυθρόλευκοι του Μπλατ με την Ρεάλ και μπόρεσαν να πάρουν μια τεράστια νίκη που τους δίνει ώθηση για πιο δυναμική συνέχεια.
Το 5-4 που έχουν αυτή την στιγμή βγάζοντας ένα πολύ δύσκολο πρόγραμμα μπορεί να φαίνεται πως είναι μακριά από την 4αδα, στην ουσία όμως είναι μέσα στο κόλπο. Μια τετράδα βεβαίως που όπως έχει αποδειχθεί περίτρανα δεν εξασφαλίζει και κάτι εξαιρετικό. Ρωτήστε τον Παναθηναϊκό, το έζησε δύο σερί χρονιές, το έζησε πέρσι και ο Ολυμπιακός.
Ο Ολυμπιακός του Μπλατ είναι νέα ομάδα και άπαντες οφείλουν να κατανοήσουν πως χρειάζεται χρόνος και υπομονή. Με τέτοιες νίκες βεβαίως τον κερδίζει και από μόνη της η ομάδα που βλέπει σιγά αλλά σταθερά τα νέα «άβγαλτα» πρόσωπα της ομάδας να βγαίνουν στο προσκήνιο.
Ο Λεντέι έχει μπει εδώ και καιρό δυνατά, ο Γκος μας… συστήθηκε για τα καλά χθες σε ένα ματς υψηλότατων απαιτήσεων. Ο Στρέλνιεκς έχει επιστρέψει, ο Μιλουτίνοφ κάνει ματσάρες και ο… γερό – Σπανούλης συνεχίζει να εκνευρίζει όσους βγάζουν σπυριά που τον βλέπουν όχι απλά να παίζει ακόμη στα «γεράματα» αλλά να είναι και πρωταγωνιστής.
Όσο ο Ολυμπιακός κρατάει γερά την «ψυχή» του, τόσο δεν θα έχει κανένα να φοβάται…