Τίποτε δεν πήρε, τίποτε δεν έχασε

2 Ιουλίου ήρθε στην ΑΕΚ, 22 Νοεμβρίου αποχαιρέτισε. Λιγότερο από πέντε μήνες τυπικά στην ΑΕΚ, πολύ λιγότερους ουσιαστικά. Τίποτε δεν πήρε, τίποτε δεν έχασε η ΑΕΚ από την συνεργασία της με τον Βλαντιμίρ Ματιάσεβιτς. Για αυτό και το μόνο που πρέπει να την απασχολεί πια είναι αν πραγματικά χρειάζεται αθλητικό διευθυντή. Εν ολίγοις αν χωρά στην σχέση προπονητή-Λυμπερόπουλου-διοίκησης ακόμη ένας με αρμοδιότητες και όχι «γλάστρα». Ότι εισηγήθηκε ο Ματιάσεβιτς δεν πέρασε. Στην ΑΕΚ περίμεναν απτά πράγματα στις πωλήσεις. Δεν ήρθαν. Και έχοντας προνοήσει η ΑΕΚ με το μικρό συμβόλαιο έξι μηνών, «χώρισε» φιλικά με τον Σέρβο δίχως να χτυπά το κεφάλι της στον τοίχο.

Στο μεσοδιάστημα είχε φύγει και ο Ντούσαν Μπάγεβιτς που δεν είχε να δώσει το τελευταίο διάστημα πολλά στην ομάδα. Το ποδόσφαιρο εξελίχθηκε, τον ξεπέρασε. Αυτός το κατάλαβε και έστω και με τους εγωισμούς του πάλι… μπροστά, είναι εκτός κλαμπ. Ενός κλαμπ που λειτουργεί σε άλλους ρυθμούς, αλλά πάντα χρίζει βελτιώσεων. Τα αποτελέσματα της συνεργασίας σκάουτερ-Λυμπερόπουλου-διοίκησης-προπονητή πρέπει να είναι πιο άμεσα και στοχευμένα, όπως συμβαίνει σε όλα τα μεγάλα ευρωπαϊκά κλαμπ. Διότι η ΑΕΚ εκεί πρέπει να στοχεύει. Δεν πρέπει να κοιτά ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό, αλλά να αναπτυχθεί με ευρωπαϊκά πρότυπα.

Βεβαίως και δεν είναι εύκολο να λειτουργήσεις και να συνεργαστείς με τον συγκεντρωτισμό που έχει ο Δημήτρης Μελισσανίδης. Μια ιδιαίτερη προσωπικότητα. Όπως θεωρώ ότι είναι και ο Μαρινάκης με τον Ιβάν. Αλλά εδώ μιλάμε για έναν ποδοσφαιρικό παράγοντα που έχει «φάει» τις ποδοσφαιρικές λάσπες στα μούτρα του από το ’80 και φτάσαμε 2018. Για πολλούς που ξέρουν την πιάτσα, ο κορυφαίος ποδοσφαιρικός παράγοντας στην χώρα με τόσο μεγάλη διάρκεια. Και άποψη έχει και αποφάσεις παίρνει και το ρίσκο των αποτυχιών αναλαμβάνει. Από το 2013 που μπήκε μπροστά ο Μελισσανίδης έχουν αλλάξει πολλά πρόσωπα. Προπονητές, τεχνικοί διευθυντές, αθλητικοί διευθυντές, διευθύνοντες σύμβουλοι, αντιπρόεδροι, μέχρι και ο πολύ καλός φίλος του Μπάγεβιτς έχει αποχωρήσει. Ελάχιστοι, μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού είναι μαζί του από το Τατόι που έκανε την παρουσία προ 5ετίας μέχρι σήμερα. Και αυτό λέει πολλά για τον άνθρωπο που έχει την μεγάλη ευθύνη στα καλά και στα κακά του κλαμπ. Οποιος κάνει τη δουλειά μένει και απολαμβάνει τα καλούδια. Οποιος δεν την κάνει αποχωρεί.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Επιστρέφοντας στο θέμα Ματιάσεβιτς, ήταν ένα πείραμα που πολύ γρήγορα κατάλαβαν όλοι ότι απέτυχε. Από τα τέλη Σεπτεμβρίου είναι αποστασιοποιημένος ο Σέρβος και απλά η ΑΕΚ σεβάστηκε το deal μαζί του και περίμενε να κλείσει χρονικά το συμβόλαιο. Η ΑΕΚ δεν βρήκε αυτό που περίμενε στις πωλήσεις από τον Ματιάσεβιτς και ο ίδιος θεωρούσε ότι θα έχει περισσότερες αρμοδιότητες εντός κλαμπ. Γρήγορα ήρθε, γρήγορα έφυγε. Κόστος: μηδέν. Κέρδος: μηδέν. Για την ΑΕΚ η ουσία είναι να ξέρει τι θέλει, τι ψάχνει και να το βρίσκει. Και σε στελέχη, μα πολύ περισσότερο στις μεταγραφές. Εκεί που «πόνεσε» και πέρυσι τον Γενάρη με την επιλογή Μοράν και την μη απόκτηση εξτρέμ, εκεί που «πόνεσε» και το καλοκαίρι με την μη απόκτηση χαφ και εξτρέμ. Αυτόν τον Δεκέμβρη λάθη δεν χωρούν.