ΔΕΚΑΡΙΑ
Με τόσο γλυκό αριστερό πόδι του θα μπορούσε θαυμάσια εκτός από εξτρέμ να έπαιζε πίσω από τους ή τον επιθετικό κορυφής. Εκεί -ανάμεσα σε όλα τα άλλα- μπορεί να καμουφλαριστεί η δυσανεξία του στο μαρκάρισμα και οι χαλαρές επιστροφές του στην άμυνα.
Εχω παρακολουθήσει όσο καλύτερα γινόταν την πορεία του Πάνου Αρμενάκα. Είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση παρά το γεγονός ότι οι προσπάθειες που έκανε ο ίδιος και η οικογένειά του για να παίξει σε υψηλό επίπεδο στην Αγγλία δεν ευδοκίμησαν. Αγωνιστική εξήγηση υπάρχει και φυσικά είναι αδύνατο να διαφεύγει του Νίκου Νταμπίζα. Ο ομογενής παίκτης έχει πολύ καλό αριστερό πόδι και μια κλίση να πηγαίνει συνεχώς στις προσωπικές ενέργειες. Αν επιχειρούσε να παίζει πιο απλά θα είχε ίσως καταφέρει περισσότερα πράγματα. Βρίσκεται ήδη στα είκοσι χρόνια του και δεν γίνεται να αντιμετωπίζεται μόνο σαν ταλέντο.
Σε αυτή την ηλικία άλλοι έχουν ήδη δρομολογήσει την καριέρα τους αντί να δοκιμάζονται δεξιά και αριστερά. Ο Αρμενάκας με τόσο γλυκό αριστερό θα μπορούσε θαυμάσια εκτός από εξτρέμ να έπαιζε πίσω από τους ή τον επιθετικό κορυφής. Εκεί ανάμεσα σε όλα τα άλλα μπορεί να καμουφλαριστεί η δυσανεξία του στο μαρκάρισμα και οι χαλαρές επιστροφές του στην άμυνα. Ο Ελληνοαυστραυλός προτιμά να περιμένει την μπάλα να φτάσει στα πόδια του από το να την διεκδικεί και να την αποσπά από τον αντίπαλο. Με συνομίληκους πιτσιρικάδες που το ταλέντο τους ήταν μικρότερο από το δικό του, αυτή η αγωνιστική συμπεριφορά δεν χτυπούσε στο μάτι. Όταν μεγαλώσουν οι απαιτήσεις στο καθαρά ανταγωνιστικό επίπεδο των αντρών η αδυναμία αυτή μπορεί να στοιχίσει μια καριέρα. Εδώ έγινε το θεμελιώδες λάθος της οικογένειας και όσων τον μανατζάρουν. Αντί να μείνει στην Ελλάδα πριν από περίπου τρία χρόνια όταν έπαιξε με την Κ17,πήγε να δοκιμάσει την τύχη του στα πολύ προηγμένα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα (Ιταλία, Βέλγιο, Αγγλία). Ετσι άγουρος που ήταν δυσκολεύτηκε και δεν πέτυχε τον στόχο του.
Η κλειστή ντρίπλα με το αριστερό πόδι είναι το σήμα κατατεθέν του Πάνου Αρμενάκα. Αρέσει και σε αυτόν να κινείται από δεξιά και να συγκλίνει ώστε να ελευθερώνει το αριστερό του πόδι. Οσοι φαντασιώνονται κάτι σαν τον Μέσι κάνουν λάθος. Ακόμα κι όσοι τον αντιμετωπίζουν σαν τον Φετφατζίδη γελιούνται. Με μπόι κοντά στους εκατόν ογδόντα πόνους (1.79) ο «Πανίνιο» κάνει πιο ανοικτά κοντρόλ και μαζεύει την μπάλα με τα μακριά του πόδια πριν το προλάβει ο αντίπαλος. Μοιάζει κάπως αργός αλλά δεν είναι. Δύσκολα θα αναπτύξει ταχύτητα για να ξεμαρκαριστεί και να δεχτεί την μπάλα στον κενό χώρο.
Την προτιμά στα πόδια του κι αλλοίμονο στον ανυποψίαστο. Δεν προσποιείται με την μπάλα στο χορτάρι αλλά την σηκώνει και την περνάειι πάνω από τα σώματα των αντιπάλων του. Ο Πάνος Αρμενάκας είναι ότι πρέπει στο μάτι του οπαδού που τον παρακολουθεί από την εξέδρα. Το θέμα είναι να βελτιωθεί τακτικά για να είναι χρήσιμος και στους προπονητές του. Αλλιώς θα μείνει με τις οικογενειακές αναμνήσεις από το πέρασμα του στις ακαδημίες της Μπαρτσελόνα και της Μίλαν. Στον Γιώργο Δώνη εναπόκειται η κατεργασία του στον βαθμό που οι δοκιμές κρίνουν πως μπορεί να τύχει κατεργασίας…
Ακολουθήστε στο Google News 
και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσειςΔείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από
