Συγκεκριμένα πράγματα χρειάζεται να αλλάξει ο Παντελίδης για να γίνει άμεσα καλύτερος ο Άρης.
Μαγικά ραβδιά δεν υπάρχουν στο ποδόσφαιρο και θα ήταν προπονητικός τσαρλατανισμός να δοκιμάσει ο Παντελίδης να σκέφτεται να αλλάξει πολλά πράγματα σε μια ομάδα που είναι ποιοτική και έχει ένα στίγμα σ’ αυτές τις δέκα αγωνιστικές που έγιναν, μόνο και μόνο για να εμφανίσει κάτι τόσο διαφορετικό που οποιοσδήποτε το παρακολουθήσει θα του το πιστώσει προσωπικά.
Λίγα και συγκεκριμένα είναι τα προβλήματα του Άρη. Αυτά για τα οποία η ομάδα σήμερα βρίσκεται στη μέση της βαθμολογίας και όχι στην πρώτη τριάδα.
Το πρώτο είναι το αμυντικό τρανζίσιον και τα στημένα στην εστία του. Ο Άρης δεν έμαθε ποτέ πώς να εξουδετερώνει τις κόντρες όταν χάνει τη μπάλα στον άξονα. Και στην ανάκτηση έχει θέμα και στη σκοπιμότητα ποτέ του δεν κατέφυγε. Επίσης είναι μόνιμα αδιάβαστος στα στημένα των αντιπάλων του. Όταν αυτό το εντόπισαν οι αντίπαλοί του, από καλύτερη άμυνα της λίγκας, βρίσκεται σήμερα με αναλογία ενός γκολ παθητικό προς έναν αγώνα. Τι σημαίνει αυτό; Ότι για να νικήσει πρέπει να σκοράρει τουλάχιστον δύο.
Το δεύτερο είναι η επίθεση με περισσότερους από τρεις. Τι λένε στους υποψήφιους για το πρώτο δίπλωμα προπονητές; Επιτίθεσαι με πέντε; Σκοράρεις. Αμύνεσαι με πέντε; Δεν δέχεσαι.
Και δεν λησμονώ ότι εκτός από ένα χτύπημα του Γκάμα για το Ντιγκινί (γκολ στη Λαμία, απόκρουση του Σα στο Χαριλάου) καμία άλλη «επανάληψη» δεν έχουμε καταγράψει. Ούτε καν με απευθείας εκτέλεση όπου π.χ. ο Μενέντεθ είχε «μισό» γκολ με το Λεβαδειακό.
Δείτε ξανά το δεύτερο ημίχρονο Πανιώνιος – Άρης: Έντεκα φορές οι κιτρινόμαυροι επιτίθενται με παίκτη παραπάνω και φτάνουν σε τελική προσπάθεια. Ο Άρης δεν έχει πρόβλημα στο γκολ. Έχει πρόβλημα στο να βάλει σωστά τη μπάλα μπροστά από τον επιθετικό του, μέσα στην αντίπαλη περιοχή. Έχει πρόβλημα στην συνδρομή προς τους εξτρέμ του, ώστε να μην είναι σε κάθε ματς υποχρεωμένοι να παίζουν με τουλάχιστον διπλό μαρκάρισμα. Δεν είναι τυχαίο το παράδειγμα των δύο τελευταίων γκολ του Ματέο: Ήρθαν στο εικοστό δευτερόλεπτο και το δεύτερο λεπτό των αγώνων. Νωρίς, ουσιαστικά στην πρώτη επίθεση, πριν την προσαρμογή των αμυνών στον ίδιο και το Γκάμα.
Όσο δύσκολο είναι να το τελειοποιήσει όλο αυτό ο Σάββας Παντελίδης, άλλο τόσο –νομίζω θα συμφωνήσετε- δεν είναι και… πυρηνική φυσική. Αυτό νομίζω ότι εννοούσε λέγοντας στην πρώτη του συνέντευξη πως με έναν πιο ρεαλιστικό τρόπο, «κάποια πράγματα μπορείς να τα πάρεις πιο γρήγορα». Αναγνωρίζω ότι εύκολο δεν πρόκειται να είναι. Μου μοιάζει όμως δεδομένο ότι το έχει εντοπίσει. Κι αυτό είναι εν τέλει αυτό που δεν μπόρεσε να έχει ο υπέροχος Πάκο Ερέρα: Να προσαρμοστεί λίγο πιο γρήγορα και να αποδεχτεί ότι ο αγωνιστικός κυνισμός, είναι πιο άσχημος από το jogo bonito, αλλά πρέπει να προηγείται για να έχει ο προπονητής το χρόνο να φτάσει στο δεύτερο με ασφάλεια.