Μετά τις ήττες στην Euroleague, την εβδομάδα που πέρασε από Φενέρ και Εφές, οι δύο αιώνιοι τίθενται αύριο αντιμέτωποι στο Ο.Α.Κ.Α για το εγχώριο πρωτάθλημα. Το δεύτερο ντέρμπι της σεζόν, μετά από εκείνο της έκτης αγωνιστικής για την κορυφαία διοργάνωση, μοιάζει περισσότερο με παρηγοριά στον άρρωστο.
Ακούγεται σκληρό, αλλά δυστυχώς είναι η πραγματικότητα. Οι δύο αιώνιοι αντίπαλοι δεν μπορούν να φανούν, τουλάχιστον έως τώρα, αντάξιοι των απαιτήσεων, των προσδοκιών των φίλων τους. Ο Ολυμπιακός της νέας εποχής μετρά ήδη τέσσερις ήττες σε επτά παιχνίδια, ενώ και ο Παναθηναϊκός εμφανίζει τις ίδιες παθογένειες στα εκτός έδρας ματς και τη φετινή σεζόν, μετρώντας παράλληλα και την πρώτη εντός απώλεια του νωρίτερα από κάθε άλλη χρονιά. Η ήττα αυτή μάλιστα ήρθε από έναν αντίπαλο σαφώς υπολογίσιμο, όπως η Ζαλγκίρις, όμως σε καμία περίπτωση από αυτό που συχνά αποκαλούμε ομάδα πρώτης γραμμής. Δεν θα φτάσω στο σημείο να πω ότι οι δύο ελληνικές ομάδες είναι πια οι φτωχοί συγγενείς της Euroleague, αλλά απέχουν αρκετά από αυτό που ήταν τα προηγούμενα χρόνια, δηλαδή διεκδικήτριες του τροπαίου. Οι μεν ερυθρόλευκοι δείχνουν να μην έχουν προσαρμοστεί στα θέλω του νέου τους προπονητή, να στερούνται λύσεων μέσα στη ρακέτα, να εξαρτώνται πάλι σε πολύ μεγάλο ποσοστό από την απόδοση του Σπανούλη και του Πρίντεζη και να μην θυμίζουν σε τίποτα την ομάδα με την αμυντική συνοχή του παρελθόντος. Οι δε πράσινοι από την άλλη μοιάζουν σαν να ζουν τη μέρα της Μαρμότας στις αναμετρήσεις τους μακριά από την Αθήνα. Άνευροι, άστοχοι, χωρίς φλόγα και πάθος, γίνονται έρμαιο στα χέρια κάθε αντιπάλου, που απλώς διαθέτει μια σχετική ποιότητα. Οι ξένοι, που έχουν πια στο ρόστερ τους, είναι μεγάλης ηλικίας, χωρίς προοπτική, με αποτέλεσμα να έχουν φτιάξει μια ομάδα με ημερομηνία λήξης.
Το αυριανό ματς είναι απλά ακόμα ένα ντέρμπι ή μήπως όχι; Μετά τις αποτυχίες εκτός των συνόρων και οι δύο θέλουν όσο τίποτα άλλο τη νίκη. Οι γηπεδούχοι για να δείξουν πως για μια ακόμη χρονιά είναι οι απόλυτοι κυρίαρχοι στην Ελλάδα, ενώ οι φιλοξενούμενοι γιατί δεν θα είναι ότι καλύτερο να έχουν με το καλημέρα ένα 0-2 στα πρώτα ματς κόντρα στο τριφύλλι με τον Μπλατ στον πάγκο τους. Πάμε να τους δούμε και λίγο αγωνιστικά. Ξεκινάμε με τον Ολυμπιακό. Οι ερυθρόλευκοι προέρχονται από τρεις στη σειρά ήττες στην Ευρώπη, με Παναθηναϊκό και ΤΣΣΚΑ εκτός και με την Φενέρ στο ΣΕΦ την περασμένη Πέμπτη, όποτε δεν θέλουν να σκέφτονται ότι το βράδυ θα τις κάνουν τέσσερις. Με δεδομένο ότι η εβδομάδα που μπαίνουμε από αύριο περιλαμβάνει διπλές αναμετρήσεις στην Euroleague, με Μπάγερν την Τρίτη στο Μόναχο και Ρεάλ στον Πειραιά την Πέμπτη, άπαντες αντιλαμβάνονται πόσο θα αυξηθεί η πίεση σε περίπτωση νέας αποτυχίας στο clasico. Οι πράσινοι από την δική τους μεριά θέλουν να ξανακερδίσουν τους αντιπάλους τους κάνοντας το 2-0 για να δείξουν ποιος είναι το αφεντικό και για να μεγαλώσουν την εσωστρέφεια στο άλλο στρατόπεδο. Μετά την τραγική εμφάνιση της Παρασκευής στην Πόλη, ο Πασκουάλ και οι παίκτες του γνωρίζουν ότι η νίκη αύριο στο Ο.Α.Κ.Α χρυσώνει το χάπι στον κόσμο και τους εξασφαλίζει ηρεμία και χρόνο ενόψει της δύσκολης συνέχειας.
Μην γελιέστε. Η φετινή χρονιά θα είναι μια από τα ίδια, για να μην πω χειρότερα, για τους δύο τους στην Ευρώπη. Πέρα από τις ΤΣΣΚΑ, Ρεάλ και Φενέρ, που έχουν από τώρα καπαρώσει τις θέσεις τους για το Final- Four, το γεγονός ότι δυνάμωσαν αρκετά και άλλες ομάδες που δεν λογίζονταν ως πέρυσι στις πιθανές για να φτάσουν έως εκεί- για παράδειγμα η Μπάγερν, η Αρμάνι, η Εφές- η επιστροφή της Μπαρτσελόνα και η πάντα σοβαρή Ζαλγκίρις κάνουν μέχρι και την πρόκριση στην οκτάδα δύσκολη υπόθεση. Μην περιμένετε, λοιπόν, από τις ομάδες σας, τουλάχιστον για φέτος, να είναι διεκδικήτριες τροπαίων αν δεν αλλάξουν τρόπο διαχείρισης. Απολαύστε επομένως τις εντός των τειχών μάχες τους και περιμένετε το μέλλον για να τις ξαναδείτε στα ψηλά στην Ευρώπη.