Το τέλος των προβοκατόρων

Να, λοιπόν, που οι άναρθρες κραυγές και οι ευσεβείς πόθοι διαφόρων καλοθελητών δεν λαμβάνονται υπόψη από τους κανονικούς δικαστές. Να που δεν χρειάζεται να κάνεις bullying σε δικαστικούς λειτουργούς, για να δικαιωθείς. Να που η δικαιοσύνη μπορεί να λειτουργήσει και προνοώντας, προλαμβάνοντας γεγονότα που προέρχονται από προβοκατόρικες πρακτικές.

Οπως αναμενόταν και όπως είχε αναλύσει διεξοδικά και με σαφήνεια to10.gr, ο Ολυμπιακός δεν τιμωρήθηκε με αφαίρεση βαθμών από το πρωτάθλημα. Ακόμη κι αν οι δικαστές της Πειθαρχικής Επιτροπής της ΕΠΟ είχαν αποφασίσει να εξαντλήσουν την αυστηρότητά τους, αδιαφορώντας για τα πραγματικά γεγονότα, τις αποκαλυπτικές μαρτυρικές καταθέσεις, αλλά και όσα καταγγέλθηκαν στην ακροαματική διαδικασία, σχετικά με τα γεγονότα της Πάτρας, στην αναμέτρηση Παναχαϊκή-Ολυμπιακός, η τιμωρία θα αφορούσε στους ομίλους του Κυπέλλου. Και όχι στο πρωτάθλημα.

Επί της ουσίας, ωστόσο, αυτό συνέβη είναι ότι η υπερασπιστική γραμμή και τα όσα ανέδειξαν στο δικαστήριο οι νομικοί εκπρόσωποι του Ολυμπιακού, Ιωάννης Χατζησαββάογλου και Λίνα Σουλούκου, ήταν εκείνα που πραγματικά συνέβησαν. Ηταν γεγονότα, με αποδείξεις, με συγκεκριμένη αιτιολογία και εξήγηση το κάθε τι. Για αυτό και η υπερασπιστική γραμμή της ΠΑΕ ήταν κρυστάλλινη: Μόνο πρόστιμο και εάν προέκυπτε η ακραία περίπτωση αφαίρεσης βαθμών, αποκλειστικά θα αφορούσε στο Κύπελλο.

Ο Ολυμπιακός τιμωρήθηκε, εν τέλει, με πρόστιμο ύψους 60.000 €. Ποινή που ψηφίστηκε από όλα τα μέλη της Πειθαρχικής Επιτροπής. Παμψηφεί, χωρίς σκιές και «ναι μεν, αλλά». Αυτό προέβλεπε ο κανονισμός, αυτό αποφάσισαν οι δικαστές. Διότι εξέτασαν τα πραγματικά γεγονότα και όχι τη θολή, ηθελημένα παραλλαγμένη αλήθεια όλων όσων προσέβλεπαν σε σκληρή τιμωρία των Πειραιωτών. Τιμωρία που είναι και κατά 45.000 € μεγαλύτερη από εκείνη του ΠΑΟΚ, για τα όσα συνέβησαν στην Τούμπα, στο ντέρμπι με τον Αρη.

Κόντρα, λοιπόν, στην προπαγάνδα, τα κατά φαντασίαν δεδικασμένα, τα πύρινα κείμενα γεμάτα ψεύδη και ανακρίβειες και τις πολύπλευρες πιέσεις, η Πειθαρχική Επιτροπή είπε ένα ηχηρό «στοπ» στην προσπάθεια του οποιουδήποτε να βάλει σε θέση απολογούμενου και σε σοβαρό κίνδυνο οποιαδήποτε ομάδα. Σήμερα ήταν ο Ολυμπιακός, αύριο θα ήταν κάποιος άλλος. Εάν ανοίξει ο χορός της δικαίωσης μίας προβοκάτσιας, αυτομάτως ανοίγει ο ασκός του Αιόλου και για άλλες. Σε άλλους. Και σε αυτό το ντόμινο οι δικαστές είπαν «στοπ».

Δεν το είπαν τυχαία, επαναλαμβάνουμε. Πέρα από τα στοιχεία και τις μαρτυρίες, οι Δικαστές είναι πολίτες που (πρέπει) έχουν συναίσθηση της πραγματικότητας και των όσων πραγματικά συμβαίνουν σε μία υπόθεση. Η εικόνα του Παναχαϊκή-Ολυμπιακός δεν ήταν πολεμική. Δεν είχε μολότοφ, δεν είχε μαχαιρώματα, δεν είχε οργανωμένη επίθεση στην αστυνομία, δεν είχε τραυματίες. Η εικόνα που όλη η Ελλάδα είδε ήταν απλοί φίλαθλοι, γυναίκες, παιδιά, άμαθοι σε ακραίες καταστάσεις των γηπέδων να τρέχουν πανικόβλητοι για να γλιτώσουν από τα δακρυγόνα των ΜΑΤ, αλλά και τα προτεταμένα κλομπ τους. Είδαν ένα παιχνίδι στο οποίο δεν συνέβη τίποτε, να υπάρχει εισβολή αστυνομικών δυνάμεων σε μία ανύποπτη και απόλυτα ειρηνική εξέδρα. Αυτό δίκασαν οι δικαστές. Διότι πολλές φορές η εικόνα είναι πιο ισχυρή από κάθε απόδειξη, κάθε μαρτυρία.

Επί της ουσίας οι δικαστές, πέραν του ότι διαπίστωσαν τα ορθά νομικά επιχειρήματα του Ολυμπιακού και τις αποδείξεις που παρουσίασαν στο δικαστήριο, αλλά και το άδικο της βαρύτητας της κλήσης σε απολογία, έβαλαν τέλος στις ορέξεις του κάθε άρρωστου εγκεφάλου, που θέλει, είτε από βλακεία είτε με δόλο, να κάνει κακό σε έναν ολόκληρο αθλητικό οργανισμό. Τέλος, λοιπόν, στην προβοκάτσια. Τέλος στις στημένες εντάσεις και τους προβοκάτορες. Επειδή, όμως, είναι σαφές πλέον ότι τίποτε δεν γίνεται τυχαία, από εδώ και πέρα τα μάτια όλων στον Ολυμπιακό πρέπει να είναι ορθάνοιχτα.

ΥΓ. Τα «μικρότερης έκτασης επεισόδια» που αναφέρει η ΠΑΕ ΑΕΚ, συγκρίνοντας τα όσα έγιναν στο ΑΕΚ-Ολυμπιακός με το Παναχαϊκή-Ολυμπιακός, είναι σαν αυτό το «οι μολότοφ δεν είναι βιαιοπραγία» που είχε πει ο Λυσάνδρου.