Ένας μάνατζερ εκκεντρικός έως γραφικός νομίζει πως τα πάντα είναι ίδια όπως παλιά. Κάνει λάθος, «καπελώνει» τον Τουρέ που κρατάει μια άκρως επαγγελματική στάση και επιδιώκει να απειλήσει το μέλλον του Ιβοριανού στον Ολυμπιακού. Ο Σέλουκ δεν έχει καταλάβει πως οι εποχές άλλαξαν…
Σαν να τον ακούω στα αφτιά μου. I tell you more, this is it. Yaya Toure is a top player… Ο Ντιμίτρι Σέλουκ που όλοι γνωρίσαμε στην πρώτη θητεία του Γιάγια Τουρέ στον Ολυμπιακό επέστρεψε.
Είμαι σίγουρος πως κάπως έτσι θα ξεκίνησε στις δηλώσεις που παραχώρησε στον καλό φίλο και συνάδελφο με αφορμή τη μη συμμετοχή στα τελευταία ματς του πελάτη του, Γιάγια Τουρέ, στα βασικά πλάνα του Πέδρο Μαρτίνς.
Τυγχάνει άλλωστε να γνωρίζω από πρώτο χέρι τον τρόπο που λειτουργεί ο Ντιμίτρι Σέλουκ, ο εκκεντρικός, έως και γραφικός μάνατζερ του Ιβοριανού σούπερ σταρ του Ολυμπιακού. Πριν 12 χρόνια άλλωστε όταν ο νεαρός και άγνωστος Γιάγια Τουρέ έκανε την εμφάνιση του στα ελληνικά γήπεδα με την φανέλα του Ολυμπιακού ο Σέλουκ είχε φροντίσει να τον διαφημίσει όσο περισσότερο γίνεται. Και να τον προστατεύσει θα πρόσθετα, με τον τρόπο που ο ίδιος πιστεύει. Ακόμη και όταν δεν υπάρχει κάποιος λόγος επέλεγε την σύγκρουση. Δεν βγάζεις και εύκολα άκρη με τον Σέλουκ είναι η αλήθεια. Το ζητούμενο για τον Σέλουκ ήταν να κάνει ντόρο, κρότο και… χαμό αν χρειαστεί και μέσα από τον Τουρέ να διαφημιστεί και ο ίδιος.
Ο Τουρέ τότε βεβαίως δεν χρειαζόταν κανέναν να τον σιγοντάρει. «Μιλούσε» μόνος του στο γήπεδο. Έκανε κρότο σε τέτοιο βαθμό που όλη η Ευρώπη μαζευόταν στο Καραϊσκάκη για τα ματς του Ολυμπιακού.
Τότε ο Σέλουκ τα είχε με τον Σόλιντ (όχι πως είχε και μεγάλο άδικο για αυτό…) όχι τόσο για τον Τουρέ όσο και για τον Μπαμπαγκίντα που επίσης είχε πάει στον Ολυμπιακό.
Και τότε, εκείνη την πρώτη σεζόν (2005-06) που ο Τουρέ έπαιξε στον Ολυμπιακό είναι αλήθεια πως είχε αρκετά πατήματα. Ο τρόπος άλλωστε με τον οποίο ο οργανισμός Ολυμπιακός είχε περιβάλλει τον Τουρέ δεν ήταν ο σωστός. Ο Ολυμπιακός είχε στα χέρια του ένα «διαμάντι» αλλά δεν το πρόσεχε. Για τα βασικά δεν είχε βοήθεια έξω από το γήπεδο ο Τουρέ από τον σύλλογο. Υπήρχαν βράδια που προσπαθούσε να βρει γιατρό και φαρμακείο για την γυναίκα του και δεν υπήρχε ένας άνθρωπος του Ολυμπιακού να τον βοηθήσει.
Αφορμές είχε πολλές ο Σέλουκ για να κάνει το αγαπημένο του παιχνίδι με τους δημοσιογράφους. Και να βάλει φιτιλιές. Όπως τότε που άπαντες περίμεναν τον Τουρέ να γυρίσει από το Μουντιάλ της Γερμανίας και ο Σέλουκ στην σχετική κουβέντα που είχαμε κάνει είχε ρίξει την «βόμβα». «Ο Τουρέ δεν θα γυρίσει στον Ολυμπιακό. Τελείωσε» μου είχε πει και όντως ο Τουρέ δεν γύρισε ποτέ, πήρε μεταγραφή στην Μονακό για μόλις 4 εκατ. ευρώ.
Ωραίες εκείνες οι εποχές για τον Σέλουκ. Καμία σχέση όμως με το «τώρα». Οι εποχές άλλαξαν Ντιμίτρι. Ο Σέλουκ δεν μπορεί να… πατήσει πουθενά για το πώς αντιμετωπίζει ο οργανισμός Ολυμπιακός τον Τουρέ. «Βασιλιάς» είναι ο Ιβοριανός στην Ελλάδα. Το άλλο, αυτό που «καίει» τον Σέλουκ είναι να παίζει ο Τουρέ. Και βέβαια δεν υπάρχει και κανείς στον Ολυμπιακό με πρώτο τον Μαρτίνς που δεν θέλει την προσφορά του τεράστιου Τουρέ.
Όμως πάνω από τον Ολυμπιακό δεν είναι κανείς. Δεν ήταν ο Ριβάλντο, δεν ήταν ο Ζιοβάνι, δεν ήταν ο Τζόλε, ο Γεωργάτος, ο Καρεμπέ, ο Σαβιόλα, ο Μιραλάς και θα μπορώ να αραδιάζω σπουδαίους μπαλαδόρους που φόρεσαν την ερυθρόλευκη μέχρι το πρωί για να καταλήξω πως δεν είναι ούτε ο Τουρέ. Πόσο δε μάλιστα ο Σέλουκ καθώς το πρόβλημα αυτός είναι, όχι ο Τουρέ. Ο Τουρέ άλλωστε όπως έχουμε δει όλοι βγήκε μπροστά και μίλησε μόνος του τις τελευταίες δύο μέρες για την προσπάθεια που κάνει, για το πόσο θέλει να προσφέρει στην ομάδα. Χωρίς κραυγές και απειλές, όπως ο Σέλουκ που εδώ ξεκάθαρα «καπελώνει» τον πελάτη του, όπως προσπάθησε να κάνει και το καλοκαίρι προσπαθώντας να αλλάξει γνώμη στον Τουρέ για να μην εκπληρώσει την επιθυμία του που ήταν η επιστροφή στον Ολυμπιακό.
Προπονητής στον Ολυμπιακό είναι ο Μαρτίνς και όχι ο Σέλουκ και ο Πορτογάλος επιλέγει με γνώμονα το καλό της ομάδας και όχι το καλό του εκάστοτε ποδοσφαιριστή. Στο μυαλό του Μαρτίνς βρίσκεται πάντα ο Τουρέ και η ελπίδα πως σύντομα ο Ιβοριανός θα είναι αυτός που πρέπει για να ηγηθεί του Ολυμπιακού. Γιατί το ζητούμενο δεν είναι η αξία του Τουρέ. Τεράστια είναι. Το θέμα είναι να μπορέσει να ανεβάσει στροφές συνεχίζοντας την σκληρή δουλειά που κάνει.
Ο Τουρέ άλλωστε όλο αυτό το διάστημα που δεν είναι στην πρώτη γραμμή δεν δημιούργησε το παραμικρό πρόβλημα. Πείσμωσε όπως και ο ίδιος δήλωσε. Ο Σέλουκ όμως θεωρεί πως όλες οι εποχές είναι ίδιες. Το μόνο που μένει ίδιο για τον Σέλουκ είναι η αποτυχία του να μπορέσει να συνεργαστεί με σπουδαίους συλλόγους.
Όπου και αν πήγε να συνεργαστεί σε υψηλό επίπεδο δεν τα κατάφερε εξαιτίας της εκκεντρικότητας του, για να το θέσω όσο πιο σεμνά μπορώ. Και είναι αλήθεια πως θα είναι κρίμα ένας τουλάχιστον εκκεντρικός έως γραφικός μάνατζερ να πάρει στο λαιμό του τον Τουρέ και το μέλλον του στον Ολυμπιακό.