Από τον Τζοχατζόπουλο στον Παππά κι από την ΕΠΟ στην ΕΡΤ. Ο Κώστας Καίσαρης γράφει για τον βίο και την πολιτεία του καθηγητή Γιάννη Δρόσου. Που διορίζεται, σε κρατικά πόστα από το 1984 μέχρι σήμερα.
ΚΛΗΡΩΣΕ το λαχείο. Όχι το Σουϊπστέικ. Το λαχείο για τη θέση του διευθύνοντα συμβούλου της ΕΡΤ. Κι αλά ούνα, αλά ντούε, αλά τρε, μία ακόμα επιτυχία του Σύριζα. Η θέση κατακυρώθηκε στον καθηγητή Ιωάννη Δρόσο. Που όλα τα σφάζει όλα τα μαχαιρώνει. Από την ΕΠΟ στην ΕΡΤ. Μικρό μεγάλο παστρεύει. Αρκεί να πέφτει το μπαγιόκο. Από την μπάλα στην τηλεόραση ο Δρόσος. Η ζωντανή απόδειξη ότι το ΠΑΣΟΚ πεθαίνει, οι ΠΑΣΟΚτζήδες ποτέ. Ο άνθρωπος που ενώνει το χθες με το σήμερα. Το βαθύ, το πατριωτικό ΠΑΣΟΚ με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτός που έχουν εμπιστευθεί δύο από τις κορυφαίες πολιτικές προσωπικότητες. Ο Ακης Τζοχατζόπουλος και ο Νίκος Παππάς.
ΠΡΙΝ όμως ανατρέξουμε στο απώτατο παρελθόν και στην τυφλή εμπιστοσύνη του Άκη στον Δρόσο, να θυμηθούμε το πρόσφατο. Όταν η χώρα και οι πολίτες είχαν υποβληθεί στη δοκιμασία του δημοψηφίσματος. Με τον Ιωάννη Δρόσο να ενώνει τη φωνή με τους λοιπούς επιφανείς μενοευρωπαίους, που είχαν ταχθεί ψυχή τε και σώματι, υπέρ του «ναι». Τον πολυσχιδή Σάκη Ρουβά, την παλαίμαχο γκόμενα Μιμή Ντενίση, τον κομψευόμενο ιατρό Γεώργιο Πατούλη και τον ανυπέρβλητο Κωνσταντίνο Μπογδάνο. Άπαντες, είχαν συστρατευθεί, στον κοινό αγώνα για να σωθεί η πατρίδα, από την καταστροφή. Όλους αυτούς άκουσε στην τελική ο Αλέξης έκανε το «όχι» «ναι» και ζήσαμε εμείς κι αυτοί καλύτερα.
ΞΕΤΥΛΙΓΟΝΤΑΣ το κουβάρι του Βίου και της Πολιτείας του νέου διευθύνοντα συμβούλου της ΕΡΤ, να μην λησμονούμε ότι πρόκειται περί καθηγητού. Δηλαδη, παίρνεις δρόμο και φεύγεις. Ξεκινώντας από την Αγία Τριάδα, Σημίτη-Βενιζέλου-Λοβέρδου και καταλήγοντας, σε Βαρουφάκη-Κατρούγκαλο και λοιπούς σημερινούς επιφανείς συνεχιστές του είδους. Ο εν λόγω Δρόσος, αναφέρεται σαν αντιστασιακός στα χρόνια της Χούντας. Προερχόμενος από το ΚΚΕ Εσωτερικού. Στην ίδια κομματική κολυμβήθρα δηλαδή, της ψευτοαριστεράς, που βαπτίστηκε από τον Γιάννη Μπανιά, ο Κοντονής, αλλά και ο παρεπιδημών στον Κορυδαλλό Γιάννος Παπαντωνίου. Όπως έχει πει κι ο ποιητής, χωρίς να έχει υπόψη του τη Δαμανάκη τον Ανδρουλάκη και τους λοιπούς εγκλεισθέντες στο Πολυτεχνείο , «που ήσουν νιότη που ‘λεγες πως θα γινόμουν άλλος».
ΓΡΗΓΟΡΟΣ σαν την αστραπή, ο καθηγητής Δρόσος, είδε έγκαιρα, το φως το αληθινό και παράτησε τα αριστεριλίκια και τις άλλες αηδίες. Κάπως έτσι λοιπόν, η τετραετία 1997-2001 τον βρίσκει στην κορυφή του Ολύμπου της τεράστιας καριέρας τού. Σύμβουλο του Ακη Τζοχατζοπουλου και διευθυντή του Ινστιτούτου Αμυντικών Αναλύσεων του Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Ήτανε η εποχή που δένανε τα σκυλιά με τα λουκάνικα. Το Χρηματιστήριο κάλπαζε, λεφτά για να αγοράζουνε υποβρύχια, υπήρχανε μπόλικα, να μην φτιάξουνε κι ένα Ινστιτούτο να βρίσκεται; Στο ίδιο Ινστιτούτο που ιδρύθηκε επί Ακη το 1998, είχε θητεύσει κατόπιν αιτήσεώς της, με την άξια της και χωρίς να διαθέτει κάποιο μέσον, η συντρόφισσα, και δασκάλα στο επάγγελμα, Ρένα Δούρου. Η οποία και το έχει διατρανώσει: «Είχα την τιμή, στα 28 μου χρόνια, να επιλεγώ από τον καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου Γιάννη Δρόσο, σαν πολιτική αναλύτρια». Όχι από το ΠΑΣΟΚ. Από τον καθηγητή.
Η ΔΡΑΣΗ, η εφόρμηση θα μπορούσαμε να πούμε, του εν λόγω Δρόσου, στον Δημόσιο Τομέα, είναι πολυποίκιλη: Το 1984, μόλις έγινε 33 ετών κι έπιασε τα χρόνια του Χριστού, διορίστηκε για μία τετραετία, σύμβουλος στο Υπουργείο Εμπορίου. Στη συνέχεια, τα πήρε τα Υπουργεία παραμάζωμα: Σύμβουλος στο Δικαιοσύνης. Σύμβουλος στο Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας. Αναπληρωτής Υπουργός και Εξωτερικών το 1993/94 και Εσωτερικών το 1994/96. Για να φτάσει στον κολοφώνα της δόξας του, παρά τον Ακη Τζοχατζόπουλο. Κατέχοντας παράλληλα με το Ινστιτούτο και την ιδιαίτερα τιμητική και κομβική θέση, του αναπληρωτή γενικού διευθυντή αμυντικής βιομηχανίας, έρευνας και τεχνολογίας.
ΚΑΙ μην πει κανείς, τι σχέση έχει το Συνταγματικό Δίκαιο, με τις φρεγάτες και τα υποβρύχια που συμβούλευε τον Ακη, ο Δρόσος με την ΕΠΟ ποδόσφαιρο και ΕΡΤ; Τα έχουμε πει αυτά. Μην τα επαναλαμβάνουμε. Το ΠΑΣΟΚ μπορεί να σε οδηγήσει παντού, αρκεί να το εγκαταλείψεις γρήγορα. Όπως ο Κουρουμπλής. Που ανοίγει πανιά, για Βρυξέλλες. Ο Σκανδαλίδης που έμεινε, ψάχνει κάθε βράδυ παρέα για τα μπουζούκια και δεν βρίσκει με τίποτα. Ο Σμπώκος που έμεινε μέχρι το τέλος, εκ δεξιών του Ακή, είναι στη φυλακή. Ο Δρόσος αντίθετα , άνοιξε τα φτερά του και πέταξε στη φιλόξενη αγκαλιά του ΣΥΡΙΖΑ. Έγινε σύμβουλος του Παππά κι έδωσε τη μεγάλη μάχη για να αποδείξει τη Συνταγματικότητα του Νόμου για τα κανάλια. Κι επειδή ένας Δρόσος, όλα τα σφάζει, όλα τα μαχαιρώνει, είχε σκαρώσει και μια γνωμοδότηση, ότι η ρύθμιση-Παππά για τα κανάλια είναι Συνταγματική. Το ότι χάσαμε 14-11 στο ΣτΕ ,δεν λέει τίποτα. Και πώς να μη χάσεις όταν η δικιά σου η ομάδα παίζει με έντεκα παίκτες και του αλλουνού με δεκατέσσερις; Με κόντρα διαιτητή και βοηθούς, δεν κέρδισε κανένας.
ΟΠΩΣ λοιπόν δεν διώχνεις τον Μουρίνιο με μία ήττα, έτσι κι ο Παππάς δεν έδιωξε τον Δρόσο επειδή έχασε την υπόθεση της ΕΡΤ στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Με τη πρώτη ευκαιρία τον τακτοποίησε στην ΕΠΟ. Όπου και διοργάνωσε τον αλήστου μνήμης τελικό στον Βόλο. Με τις φαλτσέτες στην πεζογέφυρα. Δεν θα τον βόλευε τώρα στη Μεσογείων, που είναι και δικό του μαγαζί; Ουδεμία έκπληξης λοιπόν. Που να φτουρήσουνε μπροστά του, οι λοιποί υποψήφιοι; Η αλεπού εκατό, τα αλεπόπουλα, εκατονδέκα; Δεν γίνεται. Αν δεν έβρισκε άκρη να τρουπώσει και να βολευτεί ο Δρόσος στην ΕΡΤ, ποιος θα έβρισκε; Τίποτα χθεσινοί; Ο άνθρωπος είπαμε είναι καθηγητής. Από το 1984 που χώθηκε για πρώτη φορά, σύμβουλος, στο υπουργείο Εμπορίου, έχουνε περάσει 34 χρόνια. Μία ζωή. Κι ο Δρόσος ακόμα διορίζεται. Ο Τσίπρας ήτανε δέκα ετών. Τη σεζόν 1984-85, πήρε ο ΠΑΟΚ το πρωτάθλημα. Ο Ιβάν Σαββίδης ήτανε 25 χρονών και δούλευε εργάτης στο κρατικό καπνεργοστάσια στο Ντον. Ο κόσμος άλλαξε, ο κομμουνισμός έπεσε, ο Σαββίδης έγινε μουλτιμιλιονέρ, ο ΠΑΟΚ θα ξαναπάρει πρωτάθλημα. Κι ο Δρόσος συνεχίζει να διορίζεται σε κρατικά πόστα. Άξιος.
Στη μουσική επιλογή Howlin’ Wolf & Eric Clapton- Goin Down Slow & I Want To Have A Word With You.