Απέναντι σε Θεούς, Δαίμονες και τον ίδιο τον εαυτό της

Λένε πως η τύχη ευνοεί εκείνους που, με την καλή έννοια, την προκαλούν. Εκείνους που έχουν φροντίσει να τα κάνουν όλα σωστά, στον βαθμό που γίνεται, και όποτε χρειαστούν την βοήθειά της, θα την έχουν. Ούτε αυτό το… ρητό μπορεί να δικαιολογήσει όμως την γκίνια που κυνηγά τη φετινή ΑΕΚ.

Η Ένωση βλέπει να της πηγαίνουν όλα στραβά και σου δίνει την αίσθηση σε κάποια παιχνίδια, πως Θεοί και Δαίμονες έχουν συνωμοτήσει για το κακό της. Κάθε λάθος πληρώνεται και μάλιστα ακριβά, κάθε άστοχη επιλογή μοιάζει καταδικαστική, κάθε συνθήκη γίνεται αρνητική.

Η ΑΕΚ δείχνει να είναι σε ένα φεγγάρι που τίποτα δεν πηγαίνει με το μέρος της και μετά το μεσημέρι της Κυριακής, είναι στην χειρότερη δυνατή θέση από όλους τους διεκδικητές του τίτλου. Η ήττα από τον Ατρόμητο είναι καταστροφική για την Ένωση. Δεν είναι απλά μια γκέλα που έρχεται να βάλει την ομάδα σε μια κατάσταση κρίσης. Σε αυτήν η ΑΕΚ είχε μπει νωρίτερα.

Η ομάδα του Κάναντι έριξε το πιο ηχηρό χαστούκι από όσα έχει δεχθεί φέτος ο Δικέφαλος, ακόμα και αν «έκλεψε» το ματς του ΟΑΚΑ. Καθαρά αγωνιστικά και βάσει του πως το αντιμετώπισε. Χωρίς να υπάρχει τίποτα το μεμπτό σε αυτό. Έτσι θα μπορούσε να φύγει νικητής ο Ατρόμητος από το Στάδιο και μπράβο του που τα κατάφερε.

Η ΑΕΚ είναι εκείνη που έχει το πρόβλημα μετά το αποτέλεσμα αυτού του αγώνα και όχι ο σύλλογος του Περιστερίου. Ναι, η Ένωση είχε τρία δοκάρια, είχε συντριπτική κατοχή της μπάλας, ήταν συνολικά καλύτερη. Όμως το σκορ έγραψε 0-2 και όλα τα παραπάνω μοιάζουν αυτή τη στιγμή εντελώς ανούσια.

Είπαμε η τύχη δεν είναι με το μέρος της ΑΕΚ αλλά αυτό, δεν μπορεί να αποτελέσει δικαιολογία για αυτή την αποτυχία. Δεν της φταίει ο Ατρόμητος που αμυνόταν όσο καλύτερα μπορούσε για 88 λεπτά και βρήκε γκολ στην πρώτη του… μαζική επίσκεψη στην περιοχή της. Η Ένωση αυτές τις καταστάσεις θα πρέπει να ξεπεράσει για να παραμείνει στην κορυφή και μέχρι στιγμής, έχει αποτύχει.

Για να φτάσουμε σε αυτό το αποτέλεσμα, που επαναλαμβάνω είναι καταστροφικό, δεν έπαιξε ρόλο μόνο η τύχη. Η ΑΕΚ ήταν στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα φλύαρη και χωρίς φαντασία. Δεν λέω και χωρίς φρεσκάδα, διότι αυτό το τελευταίο διάστημα έχει γίνει… δεύτερη φύση της.

Ο Ουζουνίδης ανακάτεψε την ενδεκάδα σε σχέση με το παιχνίδι του Μονάχου, κάνοντας όμως και λάθος επιλογές. Ο Πόνσε έλειψε από την επίθεση, ο Γαλανόπουλος επίσης από το κέντρο, ο Τσιγκρίνσκι το ίδιο από την άμυνα. Ο προπονητής της ΑΕΚ δεν διαχειρίστηκε σωστά την συνθήκη που είχε διαμορφωθεί για την ομάδα του, ενώ λανθασμένες ήταν και οι επιλογές του κατά τη διάρκεια του αγώνα.

Η απόφαση της αντικατάστασης του Μπογέ πριν καν συμπληρωθεί μια ώρα αγώνα στερείται λογικής, με την ΑΕΚ να μπλοκάρεται δημιουργικά στο τελευταίο κομμάτι του παιχνιδιού. Μηδέν φαντασία, ελάχιστη κίνηση στον χώρο και παράλληλο παιχνίδι.

Συν τοις άλλοις, ένας ανεξήγητος εκνευρισμός από τους περισσότερους Κιτρινόμαυρους, με αποκορύφωμα το στιγμιότυπο με τον Λιβάγια. Που ζητά… αλλαγή επειδή διαφώνησε με μια απόφαση του διαιτητή! Είναι σαφές πως κάτι δεν τσουλάει καλά για την ΑΕΚ. Η Ένωση έχει απολέσει στοιχεία που χαρακτήριζαν πέρυσι την ταυτότητά της και ίσως, δείχνουν πιο σημαντικά από τα όσα έχει προσθέσει. Που αγωνιστικά είναι σίγουρα αρκετά. Όμως αυτό που μετράει είναι το αποτέλεσμα.

MUST READ

Τα power rankings της Euroleague – Οι ειδικοί «βλέπουν» πρώτο Ολυμπιακό και δεύτερο Παναθηναϊκό

Πλέον για την ΑΕΚ δεν υπάρχουν περιθώρια. Η Ένωση θα πρέπει να ανασυνταχθεί στην περίοδο της διακοπής, Ουζουνίδης και παίκτες να σηκώσουν κεφάλι, αφού αναζητήσουν πρώτα οι ίδιοι τα αίτια αυτής της κατάστασης και μαζί, να κάνουν την τελική προσπάθεια για ανάκαμψη. Δεν θα έχουν πολλές ευκαιρίες. Η ΑΕΚ θα παίξει τα ρέστα της για να μείνει ζωντανή στη μάχη του τίτλου με την επιστροφή στη δράση και για την Ένωση κάθε Κυριακή θα είναι… τεστ. Έτσι έχουν τα δεδομένα και με αυτή την κατάσταση πίεσης θα πρέπει να πορευτούν όλοι. Μιας και μερίδιο ευθύνης έχουν άπαντες. Διοίκηση, παίκτες, προπονητής. Πιθανότατα με την αντίστοιχη σειρά…