Πιο γρήγορα, πιο «μαζικά», αλλά κυρίως πιο αποφασιστικά

Με ένα 4-2-3-1, με κλασικό δεκάρι, ψευτοεννιάρι στην κορυφή και τους πιο επιθετικογενείς μπακ χαφ στο γήπεδο, το υπηρεσιακό τεχνικό επιτελείο του Άρη, φαίνεται πως εκτιμά ότι θα μπορέσει να ανταποκριθεί σε αυτό που ποτέ άλλοτε φέτος δεν κατάφερε το κιτρινόμαυρο σύνολο: Να είναι ουσιαστικό απέναντι στις ομάδες που παίζουν κλειστά, αφήνουν τη μπάλα και διεκδικούν να βγουν σε αντεπιθέσεις, μετά από κάποιο λάθος στη μεσαία γραμμή.

Το ιδανικό σενάριο, μοιάζει κάπως έτσι: Επίθεση με περισσότερους από τέσσερις. Οι εξτρέμ να συγκλίνουν και ένας μπακ να πάρει όλο τον πλάγιο διάδρομο, για να έχει τις επιλογές να παίξει με τον φορ, τον επιτελικό μέσο και τους δύο που συνέκλιναν.

Αυτό προϋποθέτει φυσικά καλή κυκλοφορία αλλά λίγο πιο γρήγορα από όσο μας έχει συνηθίσει η ομάδα της Θεσσαλονίκης. Θα κληθεί να το υλοποιήσει ο Νίκο Μαρτίνες στην πρώτη του συμμετοχή σαν βασικός.

Αντίστοιχα, Κωνσταντινίδης και Μενέντεθ, ως οι πιο επιθετικογενείς πλάγιοι αμυντικοί θα ψάξουν ανεβάσματα.

Η συνεργασία Γκάμα, Γκαρσία και Ντιγκινί, είναι εκ των ων ουκ άνευ, οι τρεις τους έχουν παιχνίδια.

Κρίσιμο θα είναι επίσης για τον Άρη να δει κάποιον από τους δύο μεσοαμυντικούς να προσεγγίζουν –αν πατήσουν κιόλας ακόμη καλύτερα- την περιοχή, μεταξύ Σιώπη και Μπάσα, ο Αλβανός ως 8άρι θα κληθεί να το κάνει αυτό.

Αμυντικά, ο Άρης είναι καλός, όταν έχει το Βέλεθ (που φυσικά δεν κάνει μόνο το build up) στη γραμμή, το δίδυμο με το Δεληζήση υπήρξε αποτελεσματικό στο ξεκίνημα της σεζόν, ενώ λογικά κι ο Κουέστα θα αισθάνεται καλύτερα ως προς τους πόνους με τους οποίους αγωνίζεται τον τελευταίο μήνα με το κάταγμα στο δάχτυλο του ενός χεριού.

Δεν υποτιμώ τον Απόλλωνα κι ας μην έχω γράψει λέξη ως τώρα. Είναι ομάδα με κίνητρο, παίζει στην έδρα της, έρχεται από το πρώτο της θετικό αποτέλεσμα και παίζει με έναν αντίπαλο που βγαίνει από μια κρίση αύριο το απόγευμα στο γήπεδο.

Παρ’ όλα αυτά, θεωρώ απόλυτο ρυθμιστή του παιχνιδιού τον Άρη, που εκτός από τα παραπάνω, πρέπει να κάνει με συνέπεια το εξής: Να πάει στις μονομαχίες, να είναι πιο «aggressive», να δείξει ότι θέλει να αντιδράσει. Διαφορετικά θα δυσκολευτεί να φτάσει στη θέση που θα του επιτρέψει να κεφαλαιοποιήσει την ποιοτική του υπεροχή.