Τελικά τα μωρά δεν πήγαν για ύπνο

Δυστυχώς ή ευτυχώς, η δική μας δουλειά είναι να πούμε τι είδαμε, τι περιμέναμε, τι δεν έγινε στο χορτάρι, σε επίπεδο αγωνιστικό. Ο φετινός Παναθηναϊκός κατάφερε να βγει αλώβητος από τα τρία ντέρμπι με τους έτερους μεγάλους του ελληνικού ποδοσφαίρου. Εάν κάποιος έλεγε πριν από αυτά τα ματς σε φιλάθλους και ομάδα ότι κόντρα σε ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό εκτός έδρας και ΑΕΚ εντός, οι πράσινοι θα είχαν μόλις μία ήττα και δύο ισοπαλίες. θα του έλεγαν και ευχαριστώ. Με μοναδική εξαίρεση το δεύτερο ημίχρονο στην Τούμπα και το τελευταίο εικοσάλεπτο σήμερα, οι παίκτες του Γιώργου Δώνη ανταπεξήλθαν στην αποστολή τους, παίρνοντας πολύ καλό βαθμό.

Απόψε, σε ένα γεμάτο και εχθρικό Γ. Καραϊσκάκης τα πιτσιρίκια του Έλληνα τεχνικού, όχι μόνο δεν μάσησαν από την ατμόσφαιρα, αλλά διεκδίκησαν και τις όποιες πιθανότητες είχαν για ένα θετικό αποτέλεσμα. Το τελικό 1-1 μπορεί να φαίνεται για κάποιους στο ερυθρόλευκο στρατόπεδο άδικο, όμως με βάση την εικόνα του παιχνιδιού στη μεγαλύτερη διάρκειά του, τη διαφορά ποιότητας στο ρόστερ και την έδρα, οι γηπεδούχοι δεν δικαιούνταν κάτι παραπάνω. Ακόμα και ο Κότσαρης που έκανε ντεμπούτο, όχι απλά σε ντέρμπι αιωνίων, αλλά στη Superleague, μπήκε με το μαχαίρι στα δόντια παίζοντας σημαντικό ρόλο στο να κατακτήσει ο Παναθηναϊκός τον βαθμό της ισοπαλίας. Ο προπονητής του Παναθηναϊκού έχει εμφυσήσει στους νεαρούς παίκτες του τη σωστή νοοτροπία που επιβάλλεται να έχουν όσοι φορούν τη φανέλα με το τριφύλλι και αν έχει από κάπου παράπονα, αυτά λογικά επικεντρώνονται στους λεγόμενους έμπειρους της ενδεκάδας, ορισμένοι από τους οποίους δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων.

Ο εκνευρισμός στους ερυθρόλευκους ήταν διάχυτος. Περίμεναν ένα εύκολο απόγευμα ή γιατί όχι και μια ιστορικού μεγέθους νίκη απέναντι στον αιώνιο αντίπαλο τους, κάτι το οποίο δεν επιβεβαιώθηκε σε κανένα σημείο της αναμέτρησης. Με ίδιο τρόπο ανάπτυξης εδώ και καιρό, δηλαδή ποδόσφαιρο κατοχής με ανούσιες σέντρες, χωρίς βοήθεια από τους ακραίους και χωρίς κλασικό φορ στο δεύτερο ημίχρονο, ο Ολυμπιακός παρουσιάζεται τραγικά προβλέψιμος και αδύναμος να καθαρίσει ματς στα οποία υπερέχει σε ποιότητα από τους αντιπάλους του. Ο Πέδρο Μαρτίνς για ένα ακόμα παιχνίδι είδε μια ομάδα χωρίς φαντασία, η οποία έσωσε την παρτίδα σήμερα παίζοντας με κολοκοτρωνέϊκη συνταγή. Το γιούργια στο νταβλά με τα κουλούρια ήταν καλό για τον Ολυμπιακό της εποχής του Μποτίνου, αλλά όχι για μια σύγχρονη και απαιτητική ομάδα, που θέλει να λέγεται διεκδικήτρια τίτλων. Δεν θα σχολιάσω τις αστείες διαμαρτυρίες για πέναλτι σε κάθε σχεδόν φάση που γινόταν στα καρέ των πρασίνων, αλλά όπως λέει ο λαός «πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι»…