Αστρο λαμπρό τον οδηγεί (τον ΠΑΟΚ)!

«Τι έχεις Ολυμπιακέ, τι είχα πάντα (φέτος)», για να παραφράσω λιγάκι την παροιμία που ταιριάζει γάντι στα όσα συνέβησαν και απόψε στο Φάληρο. Το ίδιο έργο σε μονότονη προβολή: Οι «ερυθρόλευκοι» να κυριαρχούν μέχρι έξω από την αντίπαλη περιοχή, πάρα την «φλυαρία» τους να δημιουργούν πάλι 20+ τελικές, πάνω από τις μισές να είναι αποκρούσεις και δοκάρια μεγεθύνοντας την απουσία στράικερ «δολοφόνου» και απλώς να σώζουν τα προσχήματα στις καθυστερήσεις, χάνοντας όμως κι άλλο έδαφος, διευρύνοντας την απόσταση από την κορυφή…

Οι νεαροί (και οι λιγότερο) του Δώνη επανέλαβαν και εφάρμοσαν όσο πιο πιστά γινόταν όσα είδαμε σε Τούμπα και ΟΑΚΑ. Ακατάπαυστο τρέξιμο, πρέσινγκ παντού, διεκδίκηση κάθε μπάλας, κάθε πιθανότητας, όσο μικρή κι αν ήταν. Και δικαιώθηκαν, παραμένοντας και σ’ αυτό το ντέρμπι αήττητοι! Ο Κάτσε -κόντρα στη ροή του ματς- έβαλε γκολάρα και το ψυχόδραμα που μόλις είχε ξεκινήσει (με τον ευτυχώς όχι τόσο σοβαρό, όπως διαφάνηκε αρχικά, τραυματισμό του Διούδη) εξελίχθηκε σε θρίλερ…

Για 38 λεπτά οι Πειραιώτες με κάθε τρόπο προσπαθούσαν να επιστρέψουν. Ορθολογικά (πλάτος γηπέδου, απόπειρες για κάθετες) και ανορθόδοξα με γεμίσματα για τον σέντερ φορ… Σισέ, που πλέον πλαισίωνε τον Μάνο! Με το ανορθόδοξο, πάντως, τα κατάφεραν κι αυτό επιβεβαιώνει το πρόβλημά τους. Εκείνο που δείχνει η στατιστική (τελικές vs αποτελεσματικότητα) κι εκείνο που αποτυπώνει ο βαθμολογικός πίνακας…

Ο αμείλικτος βαθμολογικός πίνακας που δεν αποτυπώνει (δεν μπορεί) τα μη βαθμολογικά κέρδη για το «πείραμα του Κορωπίου», αλλά μιλάει εύγλωττα για τον Ατρόμητο και την ΑΕΚ. Για τη δουλειά του Κάναντι, για εκείνη του Ουζουνίδη, για τα δομικά προβλήματα της ΑΕΚ που ανάγονται στις καλοκαιρινές διοικητικές αποφάσεις…

Ναι, είχε τρία δοκάρια η Ενωση, ναι, βάσει των 88 λεπτών θα ήταν πιο δίκαιη η ισοπαλία, αλλά με τέτοια «δέντρα» χάνεται το «δάσος»: Η «χημεία» του δυναμικού που δεν μπορεί να βρει η πρωταθλήτρια και ο Μαρίνος όλο και δοκιμάζει (φτάσαμε στον Νοέμβριο), άλλοτε με ιδέες που βγαίνουν και άλλοτε όχι -χωρίς σέντερ φορ π.χ. μέχρι που μπήκε ο Πόνσε στο 57′- το «προβλέψιμο» ποδόσφαιρο που παίζει και η αδυναμία του να παρέμβει δραστικά κατά την εξέλιξη του αγώνα…

Ειδικά το τελευταίο μέτρησε καταλυτικά στο άδειο (ελέω καταστροφικών οπαδών) ΟΑΚΑ, καθώς ο Κάναντι άλλαξε τρεις φορές τα δεδομένα της καλοδουλεμένης ομάδας του, μπαλώνοντας τις αδυναμίες του α’ μέρους και χτυπώντας τελικά στο φινάλε, εκεί που οι Περιστεριώτες είχαν σαφέστατα περισσότερες αντοχές…

Αποτυγχάνει για την ώρα η ΑΕΚ με ευθύνη του Μελισσανίδη, επιτυγχάνει αξιοποιώντας όλα τα παραπάνω ο ΠΑΟΚ! Ενίοτε καλπάζοντας, που και που αγχωτικά, όπως κι αν έχει κλείνει το 1/3 του μαραθωνίου με τεράστιο προβάδισμα στην κορυφή! Πλησιάζει στο πολυπόθητο 34 έπειτα από 34 χρόνια…