Τι κοινό έχουν,ένας προπονητής, ο πρωθυπουργός κι ο αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας; Ο Ουζουνίδης, ο Τσίπρας και ο Άδωνις Γεωργιάδης; Ο Κώστας Καίσαρης έχει τις απαντήσεις.
ΤΟ μεγαλείο ψυχής σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια. Η ανωτερότητα. Ο στρατηγός, που βάζει τα στήθη του μπροστά για να υπερασπιστεί τους στρατιώτες του. Είναι ο Μαρίνος Ουζουνίδης τη Παρασκευή 9 Νοεμβρίου στη κάμερα της Nova, ενόψει του ματς της ΑΕΚ με τον Ατρόμητο:
«Όπως και να έχει δεν υπάρχει λόγος να γίνεται κριτική στους παίκτες μεμονωμένα αλλά στον προπονητή. Η κριτική πρέπει να γίνεται σε εμένα».
ΕΙΝΑΙ η αποθέωση του μονά ζυγά, μονόζυγα. Του σήμερα έτσι και του αύριο αλλιώς. Είναι ο ίδιος Μαρίνος Ουζουνίδης που τη Τρίτη 6 Νοεμβρίου παραμονή του αγώνα με την Μπάγερν εγκαλούσε τους δημοσιογράφους:
«Την αμφισβήτηση την κάνετε εσείς. Εμείς δεν έχουμε αμφισβητήσει ούτε τον εαυτό μας ούτε την ομάδα μας».
ΚΑΙ να πεις ότι είχανε περάσει τίποτα βδομάδες, η μήνες; Ήταν ο ίδιος ο Μαρίνος Ουζουνίδης το Σάββατο 3 Νοεμβρίου, που έλεγε μετά το ματς με τον Παναθηναϊκό:
«Ακόμα και ο τερματοφύλακάς μας τους έδινε τη μπάλα. Βλέποντας το ματς, αν είχα τη δυνατότητα θα κατέβαζα άλλη ενδεκάδα». «Από την μια υπήρχε μια ομάδα που έτρεχε και κέρδιζε μονομαχίες και από την άλλη μια ομάδα που έχανε την μπάλα και περπατούσε». «Το πρόβλημα δεν ήταν οι δύο χαφ αλλά οι τέσσερις μπροστά που δεν παρείχαν βοήθειες και δεν έτρεξαν καθόλου». Και για να χρυσώσει το χάπι τη κάνει στο τέλος γυριστή: «Φταίω εγώ για την κακή εικόνα της ομάδας». Στην ίδια πρόταση, άκρως αντίθετα πράγματα.
ΞΕΚΙΝΑΜΕ λοιπόν από το Σάββατο: «Ακόμα κι ο Μπάρκας έδινε τη μπάλα στους παίκτες του Παναθηναϊκού. Η ομάδα περπατούσε και οι τέσσερις μπροστά δεν έτρεξαν καθόλου». Τους δίνει και ονομαστικά δηλαδή, Μάνταλο, Λιβάγια, Πόνσε και Μπογιέ. Αυτοί οι τέσσερις έπαιζαν μπροστά από τους δύο χαφ. Τη Τρίτη εγκαλεί τους δημοσιογράφους. Ότι «εσείς μας αμφισβητείται» ενώ εμείς δεν έχουμε αμφισβητήσει την ομάδα μας. Για να καταλήξει τη Παρασκευή, «δεν χρειάζεται να γίνεται, μεμονωμένα κριτική στους ποδοσφαιριστές. Μόνο σε μένα». Τέτοια ευκολία μέσα σε επτά μέρες, στο έτσι και γιουβέτσι, ούτε ο Αλέξης στο δημοψήφισμα.
ΚΑΙ πολύ καλά, ξηγιέται ο Μαρίνος. Λέει όλες τις εκδοχές. Αν οι δημοσιογράφοι είναι φίλοι σου, θα σταθούν σε αυτό που σε συμφέρει κάθε φορά. Όταν λες ότι η κριτική πρέπει να γίνεται στον προπονητή, θα σε χαρακτηρίσουν παλληκάρι, και δε θα θυμηθούν ότι πριν έξι μέρες μόνο, έλεγες τα ανάποδα, εσύ ο ίδιος. Κι όταν «έδινες» τους παίκτες με τον Παναθηναϊκό, θα ρίξουν το βάρος στους παίκτες, ώστε εσύ να τη βγάλεις καθαρή.
ΘΥΜΗΣΕ κανείς, στον Ουζουνίδη, τι έλεγε πέρυσι το Μάιο; «Αν στη διοίκηση πιστεύουν ότι μπορεί να πορευθεί ο Παναθηναϊκός μόνο με ταλαντούχα παιδάκια της Κ-20, θα είναι λάθος. Δεν γίνεται να σηκώσουν το βάρος μιας τέτοιας ομάδας»; Θύμισε κανείς στον Ουζουνίδη, ότι σε 18 μήνες είχε κάνει 30 μεταγραφές κι είχε χρησιμοποιήσει 52 ποδοσφαιριστές. Φυλακή τον έβαλε τον Αλαφούζο. Χρεωκόπησε ο Παναθηναϊκός, οικονομικά και αγωνιστικά. Του θύμισε κανείς ότι είχε βγάλει άχρηστο τον Μπουζούκη κι είχε εισηγηθεί να τον αφήσουν ελεύθερο;
Μ ΑΥΤΑ τα προσόντα πάντως, μ αυτή την ευκολία, να τη κάνει γυριστή, κακώς ασχολήθηκε με την προπονητική ο Μαρίνος. Πολιτικός έπρεπε να γίνει. Και να διαπρέψει. Σαν τον Αλέξη. Σαν τον Άδωνι. Και να πνίγονται οι μετανάστες λέει και μπράβο στον Αντετοκούμπο.
Στη μουσική επιλογή Ηλίας Ζάικος-Summertime ΟΥΖ