Παραποδόσφαιρο και γιοματάρι Μαρκοπούλου

ΝΑ πούμε δύο λόγια για τα τρία, ο θεός να τα κάνει, ευρωπαϊκά παιχνίδια. Κι εκεί είναι που θυμήθηκα τον συχωρεμένο το Γιώργο τον Αφεντούλη. Στο γραφείο κηδειών του Κουράση άραζε, στο στενό, δίπλα από την πλατεία, στο Χαλάνδρι . Κι όταν τον ρωτάγανε, «πως πάνε οι δουλειές», απαντούσε «πεθαμένα πράμματα». Όταν δεν παίζεις, αλλά παίζεις για να μη φας πολλά γκολ, όπως η ΑΕΚ στο Μόναχο, δεν είναι ποδόσφαιρο. Είναι παραποδόσφαιρο. Όπως λέμε, παραπαιδεία, παραοοκονομία και ούτω καθεξής. Όταν ο ΠΑΟΚ με το που τρώει το γκολ, στη χώρα που έβγαλε έναν Φέρεντς Πούσκας κι έναν Σάντορ Τόργκελε, το ρίχνει στο γιοματάρι Μαρκοπούλου. Γιόμα στη γιόμα και κάνουμε το σταυρό μας μπας και πηδήξει κάποιος δικός μας πιο ψηλά, δεν είναι ποδόσφαιρο. Είναι παραποδόσφαιρο. Να με συγχωρεί ο επιφανής Ολυμπιακός Γιώργος Κάτσουνας, αλλά αυτή η Ντούντελανζ, που άρπαξε τα πέντε τεμάχια στο Καραισκάκης δεν συμπεριλαμβάνεται στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Στο παραποδόσφαιρο ανήκει.

ΣΤΟ Μόναχο λοιπόν συνεχίστηκε η παράδοση που χτίζει η ΑΕΚ με ξένους διαιτητές. Αρχής γενομένης από τις 19 Σεπτεμβρίου και το ματς με τον Άγιαξ, δεν μπορεί να κάνει σεφτέ. Ήττα από τον ΠΑΟΚ με Φινλανδό διαιτητή. Ισοπαλίες με Ολυμπιακό Παναθηναϊκό με Δανό και Αυστριακό διαιτητή. Τέσσερα ματς στο Τσάμπιονς Λιγκ και στα τέσσερα μύρισε το κρίνο. Κι έρχεται το κοράκι από τη Σλοβενία και δίνει αυτό το παραμύθι σκορδαλιά πέναλτι, όταν αγκάλιασε στοργικά ο Τσόσιτς τον Λεβαντόφσκι. Όχι γιά να τον βγάλει από τη φάση. Αλλά για να του δείξει ότι θεωρεί μεγάλη του τιμή, που μαρκάρει έναν τόσο σπουδαίο αντίπαλο. Κι αυτός ο παγαπόντης, πήγε κι έπεσε. Κι αυτός ο μπαγάσας ο διαιτητής πήγε κι έστησε την ΑΕΚ στα έντεκα μέτρα. Εξ ου και τα νεύρα του Σέρβου που τράβηξε στη συνέχεια τη κοτσίδα του Χουλτ. Με την ΑΕΚ, να στέκεται μέχρι τότε στο Allianz Arena, αξιοπρεπέστατα.

ΕΝΩΜΕΝΟΙ σαν μία γροθιά, προπονητής, ποδοσφαιριστές και ρεπόρτερς, εκεί ακριβώς στάθηκαν: Ας όψεται αυτός ο καταραμένος ο Σλοβάκος που έδωσε αυτό το πεπέ πέναλτι. Κι όπως ο συγγραφεύς Σακαισπύρος διατύπωσε το αγωνιώδες και αναπάντητο, διά μέσου των αιώνων ερώτημα, to be or not to be, έτσι κι από πλευράς των κιτρινόμαυρων, διατυπώθηκε η απορία; «Αν δεν το έδινε, θα έλεγε κανείς «δεν δόθηκε πέναλτι στη Μπάγερν»; Και μην πει κανείς, ότι η προσφυγομάνα ΑΕΚ, που μετράει αντίστροφα να επιστρέψει στα χώματα των προγόνων της, είχε μηδέν τελικές εντός εστίας. Που πάει να πει, ότι αυτός ο Νόιερ, παρά επτά πόντους δύο μέτρα μπόι, κοψομεσιάστηκε από την ορθοστασία. Ας μην έδινε το πέναλτι αυτή η λινάτσα ο Γιούνγκ και θα σας έλεγα εγώ. Τέλος πάντων η ΑΕΚ γύρισε πλήρης εμπειριών από το Μόναχο κι ετοιμάζεται για τη μεγάλη μάχη με τον ενισχυμένο από τρεις ποδοσφαιριστές της ομάδας Β του ΠΑΟΚ, Ατρόμητο.

ΣΤΟ Βίντι-ΠΑΟΚ τα «πεθαμένα πράμματα» ήτανε εις διπλούν. Δεν ήξερες δηλαδή, ποιο από τα δύο ήτανε χειρότερο: Το ματς, η, η μετάδοση; Ο εκφωνητής θέλησε ευθύς εξ αρχής να δώσει το προσωπικό του, στίγμα: «Όλοι εσείς, τον λέτε Ελ Καντουρί; Εγώ θα τον λέω Ελ Καντούρι. Τι παραπάνω δηλαδή έχει ο Σπυρόπουλος που λέει τα ονόματα των ποδοσφαιριστών κατά πως γουστάρει αυτός»; Οι επιλεγμένες του ατάκες στη συνέχεια, ήταν διαλεγμένες μία μία. Σαν τις ελιές Καλαμών: Ξεκινώντας με το, «ο ΠΑΟΚ δείχνει ότι θέλει να έχει το μπαλάκι του παιχνιδιού» και καταλήγοντας, «ο ΠΑΟΚ ψάχνει αυτή τη σπίθα που θα φωτίσει το παιχνίδι του».

ΓΙΑ μπάλα καλύτερα να μη μιλήσουμε. Να μασάς και να φτύνεις ήτανε ο ΠΑΟΚ. Κι αυτό που είδαμε στα παιχνίδια της Τούμπας με Τσέλσι-Βίντι έγινε εμφανές και ολοκληρώθηκε στη Βουδαπέστη. Το Γιουρόπα Λιγκ, το έχουνε βάλει στην άκρη. Δεν τους ενδιαφέρει. Το είπε άλλωστε κι ο έχων 70 τόσους βαθμούς στα γήπεδα, Ραζβάν Λουτσέσκου. Με το που ο πιλότος έκανε γνωστό, ότι αρχίζει η διαδικασία προσγείωσης , ο Ρουμάνος το ξεκαθάρισε: «Πρώτος στόχος το πρωτάθλημα». Δεν χρειαζότανε να πει κάτι περισσότερο. Δεν υπήρχε ΠΑΟΚ στο γήπεδο. Δεν κατέβηκε να παίξει μπάλα ο ΠΑΟΚ. Ακόμα κι όταν το έφαγε, δεν έπαιξε μπάλα. Στο γιοματάρι Μαρκοπούλου τη πήγε τη δουλειά. Σέντρς κι άγιος ο θεός. Ο ΠΑΟΚ, κατά πως λέει κι ο Γιώργος Μήνος, το μυαλό του το έχει στη τιτανομαχία της Κυριακής με τον Παναιτωλικό.

ΣΤΟ Καραισκάκης, εξ ίσου εντυπωσιακοί με τον Ολυμπιακό, οι εκφωνητές. Γίνεται το ένα-μηδέν κι ο κεντρικός σπήκερ κάνει τη κίνηση ματ: «Το μικρόφωνο στο πάγκο του Ολυμπιακού να δούμε πως υποδέχτηκαν το γκολ του Τοροσίδη». Κι η απάντηση του ρεπόρτερ να σπάει κόκαλα: «Με ικανοποίηση». Στο 3-0 δίνει το μικρόφωνο στον άλλο ρεπόρτερ, για «τις αντιδράσεις στο πάγκο της Ντούντελανζ». Αυτό που ακολουθεί, είναι συγκλονιστικό: «Το περίεργο είναι ότι δεν υπάρχουν αντιδράσεις». Να μιλήσουμε σοβαρά. Με αντίπαλο ομάδα από το Λουξεμβούργο, δεν μπορεί να γίνει συζήτηση. Ο Ολυμπιακός ξεμπούκωσε. Είχε ανάγκη ένα μεγάλο σκορ. Ο Φορτούνης έκανε ένα γεμάτο παιχνίδι. Ο Λάζαρος επέστρεψε στα γκολ, μ αυτό το εντυπωσιακό γυριστό. Η ομάδα βρίσκει ρυθμό, αλλά μέχρι εκεί. Κατά τα άλλα, αφού δεν έβαλε γκολ ο Φετφατζίδης ούτε με τη Ντούντελανζ, πότε θα βάλλει;

Στη μουσική επιλογή, Dire Straits-One Upon A Time in The West.

MUST READ

Γκος στο «10»: «Τώρα βλέπετε τις πραγματικές δυνατότητές μας»