Η ΑΕΚ είναι ένα… μοντέρνο πείραμα, που αξίζει να παρακολουθήσουμε να πετυχαίνει.
Ο καθηγητής της ελληνικής λογοτεχνίας και πολιτισμού στο πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, έγραψε (μεταξύ άλλων) ένα βιβλίο με τον τίτλο, ο οποίος συνοδεύει το κείμενό μας. Πρόδηλα δεν αναφέρονταν στο μπάσκετ, αλλά στην αξία των ελληνικών. Εμείς θα αναφερθούμε στην αξία των Ελλήνων παικτών.
Η ΑΕΚ νίκησε τη Φουενλαμπράδα, ξεπερνώντας τον αποκλεισμό από τον ΠΑΟΚ στο Κύπελλο, αποδεικνύοντας πως όταν μετέχεις (με αξιώσεις) σε πολλές διοργανώσεις, ενίοτε η μία είναι βάλσαμο για την όποια αποτυχία στην άλλη. Είχε κενά διαστήματα στην απόδοσή της, αλλά αυτό είναι ζήτημα που καλείται να διαχειριστεί και να επιλύσει ο Λούκα Μπάνκι.
Κορυφαίος της ΑΕΚ ήταν ο Χάντερ, ο Ματσιούλις έδειξε πόσο χρήσιμες είναι οι παραστάσεις υψηλού επιπέδου, όμως αυτό που δεν μπορεί (και δεν πρέπει) να περάσει απαρατήρητο είναι η παρουσία των νεαρών. Ο Τσαλμπούρης έκανε εντυπωσιακό ξεκίνημα, ο Μωραΐτης είχε χρόνο και ρόλο.
Το πόσο μακριά θα φτάσει η ΑΕΚ στο Τσάμπιονς Λιγκ είναι ζητούμενο για τα στενά όρια των φίλων της. Ναι, κάθε ελληνική ομάδα που διακρίνεται στην Ευρώπη προσφέρει χαρά κι ικανοποίηση σε όλους τους ενασχολούμενους με το άθλημα, όμως το… μοντέρνο πείραμα που αξίζει να παρακολουθήσουμε να πετυχαίνει είναι άλλο.
Οι ελληνικές ομάδες χρειάζονται Έλληνες παίκτες, όπως κι οι ρωσικές Ρώσους και γενικότερα οι γηγενείς παίκτες δημιουργούν συνθήκες «δεσίματος» με τον κόσμο. Υπάρχουν παραδείγματα, όπως αυτό της Ζαλγκίρις με πολλούς Λιθουανούς, ή με τον Ερυθρό Αστέρα που είχε Σέρβους πρωταγωνιστές, υπάρχουν και παραδείγματα με ομάδες από περιοχές με ιδιαιτερότητα (όπως η Μπασκόνια), που δεν έχουν ούτε έναν… ντόπιο.
Δεν είναι μόνο ότι οι ελληνικές ομάδες χρειάζονται Έλληνες παίκτες, γιατί εκείνοι αντιλαμβάνονται τις ιδιαιτερότητες αγώνων (όπως για παράδειγμα αυτός της Παρασκευής στο «Νίκος Γκάλης»), γιατί εκείνοι είναι που θα γίνουν ινδάλματα για να γεμίσουν οι Ακαδημίες και τα ανοιχτά γήπεδα.
Είναι -κυρίως- η Εθνική ομάδα που χρειάζεται Έλληνες παίκτες, για να παραμείνει στην μπασκετική ελίτ και να συνεχίσει την πορεία, η οποία κατ’ ουσίαν ξεκίνησε το 1987. Αν δεν υπάρξουν Έλληνες παίκτες με παραστάσεις από το υψηλότερο επίπεδο, πώς θα οδηγηθεί ψηλά το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα;
Είναι κι οι επόμενες γενιές που χρειάζονται Έλληνες παίκτες να πρωταγωνιστούν. Αφενός γιατί αυτοί θα γίνουν τα ινδάλματα, αφετέρου γιατί αυτοί θα απασχολήσουν συλλόγους από το εξωτερικό (όπως συμβαίνει με τον Ζήση, τον Σλούκα, τον Μπουρούση και άλλους), οι οποίοι σύλλογοι θα συνεχίσουν να κοιτάζουν στην ελληνική αγορά, για να βρουν τους επόμενους. Άρα θα αποκτήσει υπεραξία το εξαγόμενο προϊόν.
Γι’ αυτούς, ενδεχομένως και γι’ άλλους τόσους λόγους, αυτό που κάνει φέτος η ΑΕΚ έχει ουσία, έχει αξία κι ευχόμαστε να πετύχει…