Μπήκε την σωστή ώρα στην σωστή θέση…  

Η νίκη ήταν μεγάλης βαθμολογικής σημασίας και παλληκαρήσια. Νίκη που δεν συνοδεύτηκε από σπουδαία εμφάνιση αλλά από μέγα πάθος που έβγαλαν αρκετοί παίκτες του Ολυμπιακού με πρώτο και καλύτερο τον Σισέ. Ωστόσο  το γκολ της νίκης δεν ήταν αποτέλεσμα ασίγαστου πάθους αλλά απαράμιλλης τεχνικής κατάρτισης και αντίληψης του χώρου. Η αντίληψη χρειαζόταν για να δει την κίνηση του Κούτρη στην πλάτη του Τζανακάκη. Η τεχνική για να τον σημαδέψει στην κίνηση από τριάντα πέντε μέτρα. Ο Κούτρης δεν άφησε την μπάλα κάτω, σέρβιρε αμέσως στον Χασάν που είχε προβλέψει την κίνηση του συμπαίκτη του και να την σπρώξει στα δίχτυα.

Ο Νάτχο είχε μόλις μπει στο γήπεδο αντικαθιστώντας τον κακό και ερειστικό Λάζαρο. Αμέσως φάνηκε ότι οι φιλοξενούμενοι βρήκαν ηρεμία στο παιχνίδι τους. Τίποτα εξεζητημένο δεν κάνει στο παιχνίδι του ο Μπίμπαρς Νάτχο. Δεν ντριμπλάρει τρεις στην σειρά δεν σπριντάρει περνώντας τους αντιπάλους του και δεν κάνει εντυπωσιακά τάκλιν. Απλά, κάθε φορά  κάνει την καλύτερη επιλογή από όσες υπάρχουν διαθέσιμες. Δύσκολα πουλάει την μπάλα, σπάνια κάνει άστοχη πάσα. Ο συμπαίκτης του που θα κάνει σωστή κίνηση μπορεί να είναι σίγουρος ότι θα πάρει την μπάλα. Ότι δυσκολεύεται να κάμνει π.χ ο Μπουχαλάκης που καλύπτει περισσότερα χιλιόμετρα, κάνει κλαψίματα αλλά μπορεί να καταστρέψει μια επίθεση κρατώντας την μπάλα αντί να την μεταβιβάσει γρήγορα.

Το πρόβλημα που έχει ο Μαρτίνς και θα πρέπει κανείς να το λάβει υπόψη του όταν του ασκεί κριτική για τις περιορισμένες εμφανίσεις του Νάτχο, είναι ότι ο Ισραηλινός βολεύεται περισσότερο να παίζει ως δεκάρι παρά σε οποιαδήποτε άλλη θέση του κέντρο. Δεν ξέρω να σας πως για τις επιστροφές που μπορεί να είχε κάποτε ο Νάτχο, τώρα είναι από ανύπαρκτες ως καθυστερημένες. Μην ζητάμε από ένα προπονητή να μην πάρει υπόψη του αυτή την διαπίστωση. Εκτός αν θεωρείται ορθή λύση να τραβηχτεί στην άκρη ο Φορτούνης για να βρει θέση στο σχήμα ο Νάτχο.

Αυτά σχετικά με τα παιχνίδια που ο Ολυμπιακός θα δεχτεί πίεση στην μεσαία γραμμή και η κυριαρχία του στο γήπεδο θα είναι ζητούμενο και όχι δεδομένο. Με ομάδες με περιορισμένη δυναμικότητα και μάλιστα στο Φάληρο, ο κόουτς έχει τα περιθώρια να βάλει και τους δυο στην μεσαία γραμμή.  Στο ματς υπήρξαν διαστήματα που οι ερυθρόλευκοι έχανα τον έλεγχο στην μεσαία γραμμή και μοιραία η μπάλα κυκλοφορούσε στα πέριξ της περιοχή των ερυθρόλευκων. Στο πρώτο ημίχρονο είχε τις λύσεις ο Σα που έκανε δυο-τρεις εντυπωσιακές επεμβάσεις. Στο δεύτερο ημίχρονο ήταν ο Σισέ που καθάριζε όλες τις φάσεις πριν καν δημιουργηθούν. Μπορεί ορισμένες απομακρύνσεις να ήταν άτσαλες ήταν όμως  αποτελεσματικές κι αυτό είναι που μετράει.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Ο Ολυμπιακός έσβησε με τον Σισέ και τον Τοροσίδη που μπήκε αργότερα, την επιθετικότητα του Αρη. Την μία φορά που δεν έγινε αυτό ήταν ο Βούκοβιτς εκεί που χρειαζόταν. Έπεσε στα πόδια του Γκαρσία κοντράροντας την μπάλα και ανακουφίζοντας τον Σα. Η ομάδα του Μαρτίνς πάλεψε το ματς χωρίς να επικρατήσει κατά κράτος του πολύ δυναμικού αντιπάλου της. Πήρε τη νίκη, μείωσε την απόσταση από τον προπορευόμενο ΠΑΟΚ και έδειξε ότι αυτή τη στιγμή είναι η μόνη ομάδα η οποία μπορεί να  τον καταδιώξει. Ωστόσο η νίκη ήρθε πάλι με το γλίσχρο 1-0 και στο πρώτο δεκάλεπτο χάθηκαν σπουδαίες ευκαιρίες ειδικά αυτή του Φορτούνη που ίσως τον στοίχειωσε στο υπόλοιπο παιχνίδι και  θόλωσε το μυαλό του. Μια νίκη δια πυρός και σιδήρου (στα αγωνιστικά αναφέρομαι) μπορεί να ευεργετήσει την  ομάδα του Μαρτίνς και τον ίδιο.