Ντέμης πρόεδρος και Τζάμπας παρουσιαστής στο Open

Αν και κατά τη χθεσινή ημέρα ο Τζάμπας είχε την τιμητική του μετά το δημοσίευμα των Financial Times, τους έφαγα όλους λάχανο αφού το ΣΚ που μας πέρασε, ήταν για μένα «weekend Τζάμπα». Άραξα στον καναπέ κι έπεσα με τα μούτρα στη μελέτη όσων είπε για τον Σιμόες, αλλά και κατά τη διάρκεια του δείπνου που παρέθεσε στους χάρτινους δημοσιογκράφιτυ, για την ονομαστική του γιορτή.

Για ευνόητους λόγους, ελπίζω να μην ήταν εκεί κι ο ρεπόρτερ Κεφτετζόγλου, για να χορτάσει τέτοιο προγούλι, θα έπρεπε να μείνουν νηστικοί όλοι οι υπόλοιποι. Και μιλάμε μόνο για το προγούλι…

Κρίνοντας από το «μέχρι 450.000 για Σιμόες, ούτε ευρώ παραπάνω», εικάζω πως η εντολή στο σεφ για το γεύμα, θα ήταν στην καλύτερη, «ένα μπιφτέκι, λίγο τυρί και μισή τομάτα στον καθέναν, ούτε πιρουνιά παραπάνω».

Στη χειρότερη «προσερχόμενοι στο γεύμα, φέρτε μαζί σας κι ένα ταπεράκι με το φαγητό της αρεσκείας σας…»

Όχι για λόγους οικονομίας, αλλά γιατί δε θέλει να κάνει επίδειξη πλούτου όπως διατείνεται, αφήστε που με όσα έχουν περάσει και προβλέπεται να περάσουν μέχρι το τέλος οι χάρτινοι δημοσιογκράφιτυ, απαιτείται προσεκτική διατροφή. Δεν είναι να σε πιάνει ταχυπαλμία, με γεμάτο στομάχι…

Ξεκινώντας από την περίπτωση του Σιμόες, φέρεται να είπε, πως «επίδειξη πλούτου δεν πρόκειται να κάνουμε. Μεταγραφές και ανανεώσεις μόνο με λογική. Εκείνο που προέχει είναι η οικονομική υγεία του κλαμπ. Πάνω από αυτό εγώ δεν βάζω τίποτα. Δεν πρόκειται να επαναλάβουμε τα εγκλήματα του παρελθόντος που η ομάδα τα πλήρωσε με τον χειρότερο τρόπο».

Τονίζω το «φέρεται» διότι δεν πρόκειται για δημόσιες τοποθετήσεις του, αλλά για πληροφορίες-διαρροές, που δεν απέχουν όμως από το μοντέλο λειτουργίας της χαρτοΠΑΕ του, οπότε κάπως έτσι πρέπει να είναι.

Για να είμαι ειλικρινής, τα λεγόμενα του έχουν αρκετές δόσεις λογικής, για το μέσο φίλαθλο κάθε ομάδας θα ήταν ευχής έργον να αναλάμβανε την ομάδα του κάποιος ζάμπλουτος Κινέζος που θα σκορπούσε αλόγιστα. Το ότι τα λεφτά από μόνα τους δεν αρκούν για να φτιάξεις ομάδα είναι δεδομένο και απόδειξη αποτελεί ο ΠΑΟΚ του Σαββίδη. Μέχρι πέρσι ξόδευε χωρίς φειδώ και χωρίς σχέδιο όμως, νομίζοντας πως οι ακριβοί παίκτες από μόνοι τους, εγγυώνται τη δημιουργία ομάδας. Ξόδεψε και φέτος, μόνο που το έκανε βάσει προγραμματισμού και με γνώμονα τις πραγματικές ανάγκες της ομάδας, δεν πέταξε 2εκ στον Μπερμπάτοφ επειδή ήταν ο Μπερμπάτοφ, ούτε 800χιλ για ετήσιο συμβόλαιο στον Κλάους, έτσι ήθελε ο κόσμος.

Αυτό όμως είναι το λιγότερο.

Το οικονομικό χάος στον Παναθηναϊκό ξεκίνησε την εποχή της πολυμετοχικότητας, τότε που τέσσερις πλευρές από επιχειρηματίες βουνά, ξόδευαν ασύστολα, χωρίς φρένο και λογική. Κάθε εταιρία έχει ένα ταβάνι που ορίζεται από τα βασικά κι εγγυημένα έσοδα και αυτό έχει τη σημασία του, ακόμα κι αν δεν υπήρχε το ffp της Uefa.Το ταβάνι αυτό μπορεί να ξεπεραστεί εντός κάποιον ορίων, που ορίζονται από τις προδιαγραφές του «εταιρικού παπλώματος». Το να επενδύσεις 200χιλ ευρώ για την ανακαίνιση κι εξοπλισμό εστιατορίου που κάνει 2-3 χιλ τζίρο ημερησίως έχει λογική, οι βελτιωμένες παροχές υπηρεσιών θα αυξήσουν τα κέρδη κι αυτά που ξόδεψες, θα σου επιστραφούν με το παραπάνω. Όχι όμως αν μιλάμε για περίπτερο με τζίρο 80 ευρώ, ακόμα κι αν θες να πουλήσεις μούρη στη γειτονιά, βάζοντας επίχρυσα πόμολα στα ψυγεία με τα παγωτά.

Σε μια ΠΑΕ λοιπόν με κύκλο εργασιών μερικές δεκάδες εκατομμύρια, δε γίνεται να επενδύονται κάθε χρόνο εκατοντάδες, ακόμα κι αν πρόκειται για δωρεές του ιδιοκτήτη. Κάποια στιγμή το μπαλόνι θα σκάσει, σα να βάλεις μηχανή porsche σε zastava, θα βγεις στο δρόμο και θα μαζεύεις τα κομμάτια του αμαξώματος από τα χωράφια…

Από την άλλη πλευρά, το να λες σε έναν αθλητή «τόσα κι άμα θέλεις», είναι εξίσου καταστροφικό κι επικίνδυνο. Δε μιλάω συγκεκριμένα για τον Σιμόες που είναι ένας χαμάλης πολυτελείας, ο ποδοσφαιρικός πλανήτης και ειδικά η Ιβηρική χερσόνησος, είναι γεμάτη από τρεχαλατζήδες αξίας 2-3 κατοστάρικων, που απλώς μαρκάρουν και δε μπορούν να δώσουν πάσα της προκοπής στα τρία μέτρα.  Άντε να δώσεις κάτι παραπάνω στον Σιμόες, επειδή έχει δεθεί με την ομάδα και τα 4.5 κατοστάρικα όμως, πολλά είναι.

Είναι αυτή η λογική του Τζάμπα όμως, που ανάγκασε το βασικό κορμό να φύγει τρέχοντας, ο ποδοσφαιριστής σήμερα είναι μέρος του σταρ σύστεμ, δεν είναι ο Γεωργιανός που θα ανακαινίσει το εξοχικό σου, για να του πεις «τόσα κι αν γουστάρεις».

Πέρσι ο οικοδόμος ήταν ο mvp της χάρτινης κι έφυγε για 100χιλ, στον ΠΑΟΚ είναι ο Πρίγιο που αν και αμειβόταν. πλουσιοπάροχα, επέκτεινε το συμβόλαιο και πήρε τα διπλά! Δεν τα άξιζε όμως; Μόνος του καθάρισε το χαρτί με σεντερφορίσια γκολ, χάρισε τρεις βαθμούς μέσα στο Χαρίλαο, είναι αυτός που μας οδηγεί φέτος. Ακόμα κι αν οι απαιτήσεις του ήταν εξωπραγματικές, θα διαπραγματευόσουν, δε θα του έλεγες «τόσα κι άμα σου αρέσει».

Αν είναι να ξεπετάς έτσι παίκτες που αποδεδειγμένα κάνουν τη διαφορά, ας μην αναρωτιούνται μετά οι χάρτινοι γιατί εξελίσσονται σε ομάδα της σειράς. Στο ίδιο κάδρο ο Βαρέλα, ο Κρέσπο που είναι απροσπέλαστοι, εννοείται ότι θα πάρουν παραπάνω, γιατί το αξίζουν, δε θα χαλάσει η δουλειά για 100 και 200 χιλιάρικα. Κι αν δε βρεθεί χρυσή τομή, θα αντικατασταθούν από παίκτες της ίδιας αξίας, όχι από…Γιαννιώτες και Μπογιέδες!

Υπάρχει και μια πιο σημαντική παράμετρος, πως η οικονομική επιβράβευση κάποιου παίκτη αποτελεί κίνητρο για τους υπόλοιπους «δες τον Πρίγιοβιτς που πήρε τα διπλά, θα προσπαθήσω κι εγώ να ανεβάσω τις επιδόσεις μου, να τα κονομήσω».

Σε περίπτωση που ξέρεις πως ο ιδιοκτήτης θα σου πει «το μοναστήρι να ΄ναι καλά», το μυαλό σου θα είναι στο φευγιό.

Τα παραπάνω είναι άμεσα συνυφασμένα με την οικονομική υγεία που επικαλέστηκε ο Τζάμπας, αυτά που συνήθως ζητούν οι αθλητές, είναι μέρος εκείνων που οι ίδιοι φέρνουν στην εταιρία κι απλώς ζητούν το μερτικό τους.

Ο Τζάμπας μίλησε ως πρόεδρος διοίκησης σωτηρίας, ή υπηρεσιακής, ως διαχειριστής δηλαδή, που ρυθμίζει το που θα πάνε τα έσοδα, η προοπτική να βάλει το χέρι στην τσέπη για να κάνει δυο βαρβάτες μεταγραφές για να πάει καλύτερα η ομάδα, ούτε που περνάει από το μυαλό του.

Υποτίθεται όμως πως είναι επενδυτής, που υπάρχει για να χώνει χρήμα και να καλύπτει τη χασούρα και τη ζημιά.

Είναι αυτός που θα φροντίσει ώστε να πάει η σύζυγος στο σούπερ μάρκετ και να ψωνίσει αυτά που χρειάζονται για να τη βγάλει η οικογένεια, όχι να λέει «μισό κιλό φέτα, αλλά ούτε γραμμάριο παραπάνω, να μου περισσέψουν να πάρω και σαλάμι».

Κι αυτό, δε συνιστά σπατάλη…

Αν στο χαρτί ήθελαν διαχειριστή, να έφερναν πίσω το Ντέμη για πρόεδρο που επί των ημερών του είδαν έναν Ριβάλντο κι έκοψε πολλαπλάσια διαρκείας κι ας πήγαινε ο Τζάμπας παρουσιαστής αθλητικής εκπομπής στο Open, να ζητάει άδεια από τον Κόλκα, πριν μιλήσει.

Το ρεσιτάλ του Τζάμπα όμως, ήταν όταν αναφέρθηκε στα φετινά έσοδα του C.L, είπε «ίσως τα βάλουμε για μεταγραφές, ίσως στο γήπεδο, θα το δούμε αυτό».

Και δε βρέθηκε ούτε ένας από τους σιτιζομένους -με την κυριολεκτική έννοια του όρου- δημοσιογκράφιτυ, να του πει «μισό ρε πρόεδρε. Γιατί όλα τα λεφτά πρέπει να πάνε κάπου συγκεκριμένα, 25 τσέπωσες από τους ομίλους, άλλα 10 πέρσι όπως ανακοίνωσε η Uefa, πούλησες Βράνιες, μια σαραντάρα μάζεψες. Χάθηκε ο κόσμος αν τα 20 ή 30 που προγραμματίζεις να βάλεις για το γήπεδο, γίνουν 15 ή 25 και χώσεις πέντε παραπάνω στην ομάδα, να μη μας πιάνεται η ψυχή κάθε φορά που τραυματίζεται κάποιος, να τη δούμε και 2-3 φορές να περνάει τη σέντρα στην Ευρώπη, καημό το έχουμε! Την ομάδα πάει να δει ο κόσμος, αυτή κόβει τα εισιτήρια, αν είναι να κάνουμε θυρανοίξια στην Αγιά Σοφιά με ρόστερ Κομπότη, καλύτερα να βλέπαμε την ομάδα του Μπάγεβιτς, στο ερείπιο που άφησε ο Γρανίτσας».

Ποιος να τα πει αυτά όμως, ο πατατάκιας, που περιμένει ανάρτηση του Δημάτου, για να μπλοκάρει ή ο Κεφτετζόγλου που ως καλό στρατιωτάκι αποσύρθηκε από το sdna επειδή του έδωσαν εντολή από την ΠΑΕ;

Είχε και άλλοθι εδώ που τα λέμε, με μπουκωμένο στόμα είναι αγένεια να μιλάς, πως να υποβάλλει ερωτήσεις; Αφήστε που ήταν απασχολημένος με πιο σοβαρά θέματα, μέχρι και στις τσέπες από το σακάκι έβαζε ντολμαδάκια, να λαδώσει το έντερο και την επόμενη.

Τελικά, εκείνο που είχα γράψει κάποτε ως πλάκα, ότι δηλαδή ο Τζάμπας έβαλε το πακέτο από τους ομίλους σε προθεσμιακή με 2.3% επιτόκιο, αποδεικνύεται ως η μεγαλύτερη αλήθεια!

MUST READ

Η πιο «μεγάλη μέρα του πολέμου» και το «κλειδί» που κρατάει ο Τσικίνιο

Κι αν ευσταθεί το δημοσίευμα των Financial Times, συνυπολογίστε τις αμοιβές των δικηγόρων και τα συναφή, που κοστίζουν μια περιουσία…