Την κοίταξε κατάματα

Ήττες σαν τη σημερινή δεν πονάνε και πολύ. Όχι ότι θέλει κανείς να χάνει, αλλά σίγουρα για μια νέα ομάδα, όπως ο φετινός Ολυμπιακός, τέτοια παιχνίδια γεμίζουν τους άπειρους παίκτες με παραστάσεις από την κορυφαία διοργάνωση. Το σημερινό ματς μπορεί να σημαίνει πολλά, μπορεί και τίποτα. Το αποτέλεσμα αυτό δεν αλλάζει τίποτα στην οικονομία της regular season για τους ερυθρόλευκους. Είναι από εκείνα τα παιχνίδια που δεν τα υπολογίζεις για νίκες και από τα οποία ότι πάρεις θεωρείται κέρδος. Τι κρατάει η ελληνική ομάδα; Δύο κυρίως πράγματα. Πρώτον την αμυντική της προσήλωση για το μεγαλύτερο μέρος της αναμέτρησης. Δεύτερον το γεγονός ότι ο Γουίλιαμ- Γκος πήρε πρωτοβουλίες στα δύσκολα και δεν κρύφτηκε αποδεικνύοντας ότι ο Μπλατ διαθέτει, εκτός του Σπανούλη, ακόμα έναν περιφερειακό να στηριχθεί όταν η μπάλα καίει. Πάμε να τα δούμε λίγο πιο αναλυτικά.

Οι ερυθρόλευκοι έδειξαν από το πρώτο λεπτό ότι δεν πήγαν στη Μόσχα με διάθεση να παίξουν το σάκο του μποξ ή το ρόλο του κομπάρσου σε ένα έργο για έναν, δηλαδή τους γηπεδούχους. Οι παίκτες του Ιτούδη από την άλλη δεν περίμεναν αυτή την αντίδραση και βγήκαν από τα νερά τους. Ήταν ξεκάθαρο από την πρώτη περίοδο πως ο εκνευρισμός στο στρατόπεδο των Ρώσων περίσσευε και ο Έλληνας τεχνικός πάσχιζε να βρει το κατάλληλο σχήμα για να πάρει θέση οδηγού στο ματς. Φευ. Το πρώτο ημίχρονο κύλησε στο ίδιο τέμπο με την ΤΣΣΚΑ να μένει πολύ χαμηλά στην επίθεση και  να είναι πολύ άστοχη ακόμα και σε ελεύθερα σουτ. Παίκτες που παραδοσιακά αποτελούν σημεία αναφοράς για το σκοράρισμα της ρώσικης αρκούδας, όπως ο Χίγκινς, είχαν άθλια ποσοστά ή έμειναν άποντοι, όπως ο Γάλλος σούπερσταρ Νάντο ντε Κολό. Οι ερυθρόλευκοι πήγαν με αέρα τεσσάρων πόντων στα αποδυτήρια, που θα μπορούσε να είναι και μεγαλύτερο αν δεν υπήρχε ο Σέρχι με τα τρίποντα του.

Στο δεύτερο ημίχρονο οι παίκτες του Ντέιβιντ Μπλατ φάνηκε να μένουν στις » δάφνες» του πρώτου ημιχρόνου. Η τρίτη περίοδος ήταν αυτή που άλλαξε, επί της ουσίας, την εικόνα. Το επιμέρους 21-9 ουσιαστικά επέτρεψε στην ΤΣΣΚΑ να επιστρέψει στο παιχνίδι και να αποφορτιστεί διώχνοντας το όποιο άγχος της είχε δημιουργήσει ο Ολυμπιακός πριν την ανάπαυλα. Η τρίτη περίοδος ήταν σαφέστατα αποτέλεσμα της απειρίας ορισμένων παικτών της ελληνικής ομάδας που στην αντεπίθεση των γηπεδούχων δεν βρήκαν τις απαντήσεις. Η τελευταία στροφή του ματς ήταν εκ νέου ανταγωνιστική από πλευράς Ολυμπιακού με το τελικό 69-65 να αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση σε ομάδα και οπαδούς. Στα πολύ θετικά, πέρα από τη συνολική προσπάθεια και την εξαιρετική αμυντική παρουσία, συγκαταλέγεται η εμφάνιση του Γκος, η πολύ καλή παρουσία του Λε Ντέι και το ότι κατάφερε να περιορίσει μια επιθετική μηχανή σαν τους Ρώσους κάτω από τους 70 πόντους. Εάν μάλιστα συνυπολογίσουμε και το γεγονός ότι το σύνολο του Αμερικανοϊσραηλινού κόουτς δεν πήρα απολύτως τίποτα από τα τριάρια του τότε το θετικό πρόσημο μεγαλώνει.

MUST READ

Ένας «μπομπέρ» που βλέπει… Euroleague: Η χρονιά «εκτόξευσης» του Βασίλη Τολιόπουλου (vids)

Καλά θα μου πείτε ήταν όλα τόσο καλά σήμερα; Δεν υπάρχει κάτι αρνητικό απόψε; Υπάρχει και σίγουρα το έχουν εντοπίσει ήδη στον Ολυμπιακό. Πρώτον οι μεταπτώσεις στην απόδοση του Τουπάν από αγωνιστική σε αγωνιστική. Ο Γάλλος είναι μια του ύψους, μια του βάθους. Δεύτερον η μη προσαρμογή του Τίμα. Ο Λετονός μοιάζει σαν μην μπορεί να αντιληφθεί τι πρέπει να κάνει όταν μπαίνει στο παρκέ. Τρίτον και λιγότερο σημαντικό. Αν δεν κερδίζεις την ΤΣΣΚΑ σε ένα βράδυ που έμεινε άποντος ο Ντε Κολό, που η ίδια έμεινε κάτω από τους 70 πόντους πότε θα το πετύχεις; Μα η απάντηση είναι εύκολη…..στο Final- Four ….ξέρουν οι Ρώσοι.