Αντίδραση στη διαπλοκή, το χαμένο ταξί του δικηγόρου για το 44

Εξαιρώντας κατοικίδια, υμνητές του Πατέρα, που έχοντας όψη θηράματος προσβάλουν τα συμπαθή αιλουροειδή, επικεντρώνομαι στη χθεσινή αντίδραση της ΠΑΕ ΠΑΟΚ όπως αυτή εκφράστηκε μέσω της επιστολής διαμαρτυρίας στο κρατικό ραδιόφωνο, για αναρτήσεις στελεχών της στο facebook.

Διευκρινίζω ότι συντάσσομαι απολύτως με την αρχική θέση του Σαντοριναίου, πως «επειδή εργαζόμαστε στην ΕΡΤ, πρέπει να απαγορευτεί να εκφράζουμε κριτική κι αν συμπέσει η υποκειμενική γνώμη μας να είναι αντίθετη με όποια κέντρα επιβάλλουν εξουσία….».

Αν και τα περί «υποκειμενικής γνώμης» συνιστούν πλεονασμό, αφού κάθε γνώμη είναι υποκειμενική εκτός κι αν μιλάμε για δημοσιογραφία-jukebox οπότε ο πλεονασμός ίσως υποδηλώνει ενοχή, να ξεκαθαρίσω πως το ότι κάποιος εργάζεται στην ΕΡΤ, δεν τον καθιστά διαφορετικό από τους υπόλοιπους, αν πχ εργαζόταν στον ΑΝΤ 1, θα είχε άλλα δικαιώματα και θ΄ αντιμετωπιζόταν λιγότερο αυστηρά;

Τα κλασικά περί δημοσίου υπαλλήλου, όπως και οι ανοησίες «εμείς σε πληρώνουμε» που ακούγονται σε παρόμοιες περιπτώσεις, δε σημαίνουν πως θα μας ζητά την έγκριση, για να πει αυτά που θέλει. Δεν τον πληρώνουμε μόνο εμείς άλλωστε, οπότε δε γίνεται να κάνει δημοσκόπηση ρωτώντας τους καταναλωτές της ΔΕΗ, αν συμφωνούν με αυτό που σκέφτεται να γράψει, πριν το γράψει.

Αφού ο ίδιος διατείνεται πως ασκεί κριτική υπερασπιζόμενος το δικαίωμα του να εκφράζεται η απορία είναι γιατί δεν τα λέει στο μαγαζί που εργάζεται και τα γράφει στο facebook;

Όποιος λογοκρίνεται στο χώρο εργασίας του σημαίνει πως είναι μαθημένος στο φίμωτρο, άρα ποιος ο λόγος να ενίσταται για την ανακοίνωση του ΠΑΟΚ;

Η οποία ανακοίνωση, έχει τόση σχέση με λογοκρισία, όση τα «εμείς σε πληρώνουμε» με τη λογική, που προανέφερα.

Εκτός κι αν ο καθένας θεωρεί τον εαυτό του ως Δαλάι Λάμα, που μπορεί να αναφέρεται στους πάντες, όχι όμως και οι υπόλοιπο σε αυτόν…

Ποιο ήταν λοιπόν το περιεχόμενο της επίμαχης ανάρτησης;

Ξεκίνησε γράφοντας «προσπαθώ να καταλάβω, ποια είναι τα απολυταρχικά καθεστώτα, το πρωτάθλημα της αβάσιμης υπόσχεσης;»…

Ποια είναι άραγε τα απολυταρχικά καθεστώτα και ποια η αβάσιμη υπόσχεση, με την απορία μείναμε! Δεν πιστεύω να αναφέρεται στο πρωτάθλημα που μας έταξε ο αρχηγός του καθεστώτος που επαναλειτούργησε την ΕΡΤ,  αλλά κατά λάθος το πήρε η αγαπημένη του ομάδα.

Και συνεχίζει, αναρωτώμενος «οι δικαστικές αποφάσεις, μετά τα μεσάνυχτα, με αλλοίωση συνθηκών αγώνα;»

Αλίμονο, μια χαρά ήταν οι συνθήκες του αγώνα, απλώς ο κυρ Σάββας ως άρχοντας της αναμέτρησης ανακοίνωσε πως παίρνει την ομάδα και φεύγει, απαγορεύοντας στο γιατρό του αγώνα να εξετάσει τον -για- Όσκαρ! Συνηθισμένες καταστάσεις, παντού στον κόσμο έτσι γίνεται, όποιος δε θέλει να αγωνιστεί, δηλώνει τραυματίας, παίρνει το καπελάκι του και φεύγει.

Η απόφαση επίσης δεν ήταν μεταμεσονύκτια, απόγευμα βγήκε, η ανακοίνωση καθυστέρησε αφού έπρεπε να καθαρογραφθεί, έτσι συμβαίνει στα μη απολυταρχικά καθεστώτα. Εκτός κι αν ήταν πιο δημοκρατικό, να άρει ο δικαστής την ποινή τιμωρίας της έδρας, αφού ο ΠΑΟΚ είχε παίξει κεκλεισμένων των θυρών. Καλώς ή κακώς, όταν σε διάστημα 8-9 εργάσιμων ημερών πρέπει να συνταχθούν και να κοινοποιηθούν κατηγορητήρια, να γίνουν δυο δίκες και στους δυο βαθμούς, να κατατεθούν υπομνήματα και να βγουν αποφάσεις, λογικό να υπάρχει πίεση χρόνου. Εκτός κι αν στα μη απολυταρχικά καθεστώτα, ο δικαστής που εξετάζει το αίτημα κάποιου μελλοθάνατου, δε λαμβάνει υπόψιν την ημερομηνία εκτέλεσης και τη βγάζει όταν ο τελευταίος βλέπει τα ραδίκια ανάποδα..

Στα περί οπλοφορίας, συνεχίζεται το ίδιο βιολί, το πριν και το μετά, γίνεται γαργάρα! Στους κύκλους των χαρτορεπόρτερ, όλη η βραδιά αποτυπώνεται σε μια φωτογραφία, το καθαρό γκολ που αρχικά μέτρησε και μετά ακυρώθηκε με απαίτηση της ομάδας που το δέχτηκε, η προϋπόθεση να μάθουν αν μέτρησε τελικά για να αποφασίσουν αν τρομοκρατήθηκαν, οι δηλώσεις του Κονέ, οι χαζοχαρούμενες φάτσες των δήθεν τρομοκρατημένων, έγιναν σε άλλη ταινία, που ακόμη δεν είδαν.

Το να αναδεικνύεται ο πρωταθλητής με απευθείας ανάθεση και να επιβραβεύεται η ομάδα που αποχώρησε από το γήπεδο, προφανώς είναι ίδιον μη απολυταρχικών καθεστώτων…

Διέκριναν ωστόσο τη φωτοβολίδα στη Ν. Σμύρνη, ήξερα πως υπάρχει επιλεκτική μνήμη όχι και όραση όμως!

Στην Τούμπα που έπαιζε η ομάδα τους πέρα από μια φωτογραφία δεν παρατήρησαν κάτι ασυνήθιστο, στη Νέα Σμύρνη ως ουδέτεροι παρατηρητές όμως τα μάτια έγιναν διόπτρες και είδαν τη φωτοβολίδα. Όχι όμως τον κανονισμό, που αναφέρει πως για ποινή αφαίρεσης βαθμών, θα πρέπει να υπάρχει τραυματισμός και φθορά περιουσίας. Δε σας φταίμε εμείς, να ήσασταν πιο προετοιμασμένοι, όπως κάποτε με το δακρυγόνο…

Όσο για τις πένες εκφοβισμού απορώ γιατί δεν κατονομάζονται, δεν είναι δυνατόν να αυτολογοκρίνεται, ο διαμαρτυρόμενος για λογοκρισία. Αδυνατώ βασικά να κατανοήσω πως γίνεται δημοσιογράφος να φοβάται μια πένα, σα να λέμε πως χειρουργός φοβάται το αίμα. Αν πάλι η πένα είναι σαν τα κατασκοπικά γκατζετάκια εποχής του παλιού Τζέιμς Μποντ που αντί για μελάνι πετούσαν σφαίρες, η χάρτινη έδειξε το δρόμο!

Όποιος φοβάται δεν πέφτει και κοιμάται, αλλά κλειδαμπαρώνεται  στα αποδυτήρια της ΕΡΤ, δηλώνοντας πως τρόμαξε από το δολοφόνο με την πένα και παίρνει το ματς στα χαρτιά…

Αναφορικά με την παραχώρηση των 21 στρεμμάτων, θα ήταν πολύ εύκολο να παραθέσω την κατασκευή της Αγιά Σοφιάς με κρατικά χρήματα χρεωμένης χώρας, τα οποία στερήθηκαν από κάποιον άλλον, σε αντίθεση με τη περίπτωση του ΠΑΟΚ που δε θα επιβαρύνει τα κρατικά ταμεία αφενός, στο σημείο που βρίσκονται τα στρέμματα είναι εντελώς αχρείαστα για το ΥΠ.ΕΘ.Α, αφετέρου. Δε θα το κάνω όμως μια και υπάρχει κάτι σημαντικότερο.

Αυτά τα στρέμματα, τα έκλεψε ο ΠΑΟΚ, μήπως προέβη σε κατάσχεση;

Όχι βέβαια, κάποιος υπουργός και υψηλότατο κυβερνητικό στέλεχος τα παραχώρησε, κάποιος πρωθυπουργός τα προανήγγειλε και κάποιοι βουλευτές, υπερψήφισαν την απόφαση στη Βουλή.

Όποιος θεωρεί λοιπόν πως υπάρχει έστω και απόχρωση σκανδάλου ή κάτι παράνομο τέλος πάντων, ας βγάλει στον τάκο την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ…

Η ρητορική ερώτηση που έθεσα αρχικά «γιατί αυτά δε λέγονται από μικροφώνου και γράφονται στο facebook», απαντήθηκε μόλις, χωρίς να μπει κάποιος στον κόπο.

Θα έκλεινα κάπου εδώ, αν το φινάλε της ανάρτησης δεν ήταν εξίσου ανατριχιαστικό, με την παραπομπή στο φιλικό με την Παρτιζάν, συνοδευόμενο από το σχόλιο, πως  ήταν «η κορυφαία πράξη αντίστασης στον πόλεμο, από την ομάδα που έμαθε να μάχεται τη φωτιά».

Μπαίνω ξανά στον πειρασμό να αναρωτηθώ, πως γίνεται η ομάδα που δε φοβάται τη φωτιά, τις μπόμπες και τις σφαίρες, να φοβήθηκε από τη φωτογραφία ενός όπλου..

Επειδή και τότε ο Τζάμπας ήταν στο τιμόνι, αρχίζω να υποψιάζομαι πως το μικρό όνομα του Ολυμπιονίκη Μελισσανίδη με τις κυβιστήσεις, δεν ήταν Ιωάννης, αλλά Δημήτρης.

Εξαιρετική πρωτοβουλία με συμβολικό χαρακτήρα, δεν αντιλέγω και χίλιες φορές μπράβο για την κίνηση. Αλλά ποια αντίσταση ρε, αυτά μπορούν να τα λένε μεταξύ τους, όπως ακριβώς αυτοσυστήνονται ως κανονικοί πρωταθλητές, δημοσίως όμως ντρέπονται να το φωνάξουν..

Σιγά την αντίσταση δηλαδή, εκτός κι αν στο ΝΑΤΟ σήμανε συναγερμός, αναζητώντας τρόπους αναχαίτισης του ιπτάμενου Κατσαβού και στον Λευκό Οίκο οι συσκέψεις έδιναν κι έπαιρναν, φοβούμενοι μήπως ο Καλιτζάκης εξολοθρεύσει όλους τους Αμερικανούς κομάντος με τάκλιν στην καρωτίδα….

Ίσως πάλι ο συσχετισμός κρύβει ένα βαθύτερο νόημα, πως το φιλικό με τους Παρτιζάνους εξασφάλισε αιώνιο άλλοθι, για την κλοπή πρωταθλημάτων, την ακύρωση καθαρών γκολ, το τσέπωμα επιδοτήσεων από το ΕΣΠΑ, τη ρίψη μολότοφ έξω από τα γήπεδα, χωρίς συνέπειες, πακέτο με ευγενείς παροτρύνσεις του τύπου «θα σε πνίξω με το κασκόλ», που έμειναν ατιμώρητες…

Μια και το ‘φερε η κουβέντα πάντως, θέλοντας ν΄ αξιολογήσουμε πράξεις αντίστασης, στην κορυφή δεν ήταν το φιλικό με την Παρτιζάν αλλά το περιστατικό με το νομικό του δημοσίου που δεν παρέστη στην εκδίκαση για υπαγωγή στο άρθρο 44, επειδή δεν έβρισκε ταξί!

MUST READ

Ολυμπιακός: Οι δύο «διαβολοβδομάδες», τα 11 ματς σε 30 μέρες και το δυνατό «finish»

Επρόκειτο για την κορυφαία πράξη αντίστασης του κράτους, σε κάθε έννοια διαπλοκής….