Ο Βερύκιος, οι παπάδες κι οι παπατζήδες

Η ΜΟΤΟΡ Όιλ που αγόρασε τον Άλφα. Η αγωνία για τη τύχη του Δήμου Βερύκιου και οι πάσης φύσεως Μοζαχεντίν της Ορθοδοξίας. Οι εξελίξεις είναι ραγδαίες. Συγκλονιστικές μπορείς να πεις. Ο Όμιλος Βαρδινογιάννη, έναντι 33ων εκατομμυρίων, αγόρασε το κανάλι του Κοντομηνά. Με το ερώτημα που προκύπτει να είναι αδυσώπητο: Τι θ απογίνει αυτή η ψυχή ο Δήμος ο Βερύκιος; Θα τον φάει η μαρμάγκα; Την ιδιότητα του αντιπροέδρου του Ομίλου Άλφα φέρει για όσους δεν το γνωρίζουν. Αυτόν έχει επιλέξει ο Δημήτρης Κοντομηνάς. Ούτε τη Νικολούλη, ούτε την άλλη τη τσαπερδόνα τη Μενεγάκη. Με τον Βερύκιο, στις πρώτες του δηλώσεις σαν αντιπρόεδρος να συγκλονίζει: «Θα είμαστε μαζί του, στο τιμόνι της ναυαρχίδας, του επιχειρηματικού του ομίλου. Άγρυπνοι φρουροί εμείς, θαρραλέοι μαχητές, δοκιμασμένοι στις μεγάλες φουρτούνες. Καλούμαστε να οδηγήσουμε τη φρεγάτα του ομίλου στη πιο όμορφη θάλασσα που δεν έχουμε ταξιδέψει ακόμα». Κλαίω.

ΤΙ ωραία λόγια. Τι μεγαλείο ψυχής από τον ανιδιοτελή όπως αυτοπροσδιορίζεται Δήμο. Ο οποίος Δήμος Βερύκιος, αν ενθυμείσθε, είχε δώσει προσφάτως μια ιδιαίτερα σκληρή μάχη. Σε μία μονομαχία γιγάντων, θα μπορούσαμε να πούμε. Δεν ήταν ο Διγενής με τον Χάροντα, που πάλευαν στα μαρμαρένια αλώνια. Ήταν κάτι ακόμα πιο μεγαλειώδες. Ακόμα πιο συγκλονιστικό. Ήταν η μονομαχία Αμβρόσιου-Δήμου Βερύκιου. Ο κατ επάγγελμα χριστιανός, εναντίον του κατ επάγγελμα σαχλαμαράκια. Ο εις αεριτζής εναντίον του άλλου. Ο εις που υποδύεται τον υπηρέτη του βασιλέως των ουρανών. Ο άλλος, το γελωτοποιό του βασιλέως Κοντομηνά. Ποιό είναι το διάφορο;

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ αμφότεροι. Ο Βερύκιος, ανάρτησε την Παναγία την Αρουραία. Στη συνέχεια ζήτησε συγνώμη, διευκρινίζοντας, «πορεύομαι στον Ορθό Δρόμο των Χριστιανικών Αρχών». Που πάει να στ αρχίδι@ μας και δύο αβγά Τουρκίας. Και σιγά που ο Αμβρόσιος θα άφηνε την ευκαιρία να πάει χαμένη. Πήρε φόρα και τον αφόρισε. Δικιά του είναι η εκκλησία. Αυτός είναι, ο εκπρόσωπος του θεού, επί της γης. Αυτός είναι, ο ιδιοκτήτης της αντιπροσωπείας Χριστιανική Ορθοδοξία ΑΕ. Όποιον γουστάρει δέχεται, όποιον δεν γουστάρει τον διώχνει. Και με τα συναφή σχόλια, σχετικά με τον εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσόντα Δημοσθένη : «Ένα ταλαίπωρο ανθρωπάκι, ένα ασεβέστατο υποκείμενο. Καταραμένος και μετά θάνατον άλυτος και τυμπανιαίος. Κληρονομήσει τη λέπρα του Γιεζή και την αγχόνην του προδότη του Ιούδα». Για να ζητήσει ταπεινά συγνώμη ο Δήμος κι ο Αμβρόσιος με το μεγαλείο ψυχής που τον διακρίνει να τον συγχωρέσει.Έμαθε τα νέα ο Χομεϊνί κι έσκισε τα πτυχία του.

ΣΗΜΕΙΑ των καιρών. Κάποτε, ο Καντιώτης αφόριζε τον Θόδωρο Αγγελόπουλο. Σήμερα, ο Αμβρόσιος, αφορίζει τον Βερύκιο. Κι ο Αμβρόσιος δεν είναι ο μόνος. Με το «εσύ Χριστό εγώ Αλλάχ», έχτισε καριέρα ο Νταλάρας. Με τον Χριστό και τον Αλλάχ κάνουνε καριέρα οι πολιτικοί. Όταν είχε μανουριάσει ο Ερντογάν με τον Τραμπ, έβαλε μπροστά τα μεγάλα μέσα: «Μην ανησυχείτε. Αυτοί έχουν τα δολάριά τους, εμείς έχουμε το θεό μας. Τον Αλλάχ». Κι αυτομάτως τα μεμέτια πήρανε φόρα. Να σκίζουνε και να καίνε τα δολάρια. Να κοπανάνε με σφυριά τα iPhone. Τα μηχανήματα του διαβόλου. Και μη νομίζεται ότι αυτά συμβαίνουν μόνο στην Ανατολική πλευρά της λεκάνης της Μεσογείου. Όταν είχαν απελευθερωθεί οι δύο Έλληνες στρατιωτικοί, ο ανυπέρβλητος Τέρενς Κουίκ, δεν άφησε κανένα περιθώριο: «Κανείς δεν μπορεί να μην συνδυάσει την απελευθέρωσή τους, με τη χάρη της Παναγίας». Φως φανάρι δηλαδή, ότι επρόκειτο περί θαύματος. Παραμονή της εορτής της, στις 14 Αυγούστου, έκανε το θαύμα η Μεγαλόχαρη. Εξ ου κι ο μέγας αρχηγός Πάνος Καμμένος, ανάρτησε την εικόνα της Παναγίας της Ελευθερώτριας.

ΜΑΛΙΣΤΑ. Μισό και πλέον αιώνα, μετά την 21η Απριλίου 1967, να πουλάει ακόμα σ αυτόν τον καταραμένο τον τόπο, το τρίπτυχο, πατρίς, θρησκεία, οικογένεια. Και να κυβερνάει. Δεν είναι μόνο οι παπάδες που έχουνε ανοίξει μαγαζιά εν ονόματι της Αγίας αδιαιρέτου και ομοούσιας Τριάδας . Είναι και οι παπατζήδες, της πολιτικής. Όχι μόνο στη Βουλή, μπήκε με τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό, ο Καρατζαφερης, αλλά και στη κυβέρνηση. Στη συνέχεια προέκυψε ο Καμμένος. Ακόμα χειρότερος. Όπως ο Ερντογάν κυβερνάει εν ονόματι του Αλάχ, ο εξαιρετικός ταβλαδόρος, Πάνος, συγκυβερνάει εν ονόματι της Ορθοδοξίας. Όταν ο Φίλης σαν υπουργός Παιδείας, έκανε μαγκιές στον Ιερώνυμο, με δάκρυα στα μάτια πήγε ο Καμμένος και τον βρήκε: «Μακαριώτατε, αν μου το ζητήσετε εσείς, τη ρίχνω τώρα τη κυβέρνηση».

ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ, η θεατρίνος; Εσύ δηλαδή, πως τον κόβεις τον Καμμένο; Ότι το έλεγε αυτά επειδή τα πίστευε; Η έπαιζε θέατρο, όπως ο Σεφερλής στο Δελφινάρειο; Πρόκειται περί αυθεντικού χριστιανού, σαν την Ελένη Λουκά; Η, περί παπατζή; Ο Ιερώνυμος πάντως, δεν τον πέταξε έξω. Όπως ο Ιησούς, τους φαρισαίους και τους υποκριτές. Ότι και να λέμε όμως εμείς, δεν έχει τη παραμικρή σημασία. Αυτό που μετράει είναι το αποτέλεσμα: Ο Ερντογάν κυβερνάει στο όνομα του Αλλάχ, ο Καμμένος συγκυβερνάει στο όνομα της Παναγίας. Που πάει να πει, ότι το παπατζιλίκι ζει και βασιλεύει. Και δεν αναφέρομαι βέβαια, στους αυθεντικούς παπατζήδες, που τείνουν να εκλείψουν σαν είδος. Αναφέρομαι στους παπατζήδες της πολιτικής.

ΠΟΙΟΣ πουλάει μεγαλύτερο παπά; Ο παπατζής της οδού Αθήνας, η ο Τέρενς Κουίκ με το θαύμα της Παναγίας; Ποιός είναι μεγαλύτερος παπατζής; Αυτός που τον κυνηγάει η αστυνομία, η αυτός που τον φυλάει η αστυνομία; Αυτός που πάει για το μεροκάματο, η αυτός για το Υπουργιλίκη; Κι όσο υπάρχουνε χαϊβάνια, τόσο οι παπατζήδες θα ζούνε και θα βασιλεύουν. Και το πιο γελοίο του πράγματος. Τα συντρόφια οι Συριζαίοι, να κατηγορούν για ακροδεξιά στροφή τη Νέα Δημοκρατία. Και να είναι τρία χρόνια τώρα κώλος και βρακί με τα καρναβάλια των ΑΝΕΛ. Μ ένα κόμμα-τσίρκο. Οι δήθεν Αριστεροί με τον αναπολούντα το Άουσβιτς, Δημήτρη Καμμένο. Εν ονόματι της εξουσίας. Να συγκυβερνάνε, με τον Ζουράρι και τον δερματολόγο με το μισό κιλό τζελ στο μαλλί Θανάση Παπαχριστόπουλο. Οι δήθεν αριστεροί που δεν ορκίζονται θρησκευτικά, με τους κατ επάγγελμα ορθόδοξους χριστιανούς. Ο Σκουρλέτης που αρνείται να ασπαστεί το ιερόν ευαγγέλιο, με τον Τέρενς Κουίκ που πιστεύει στα θαύματα. Μπορεί να υπάρχει κάτι άλλο πού να τους ενώνει, πλην της νομής της εξουσίας; Τα υπουργιλίκια και τα νταραβέρια με τους επιχειρηματίες;

Στη μουσική επιλογή Muddy Waters, Bo Diddley, Little Water- I’m a Man. 

https://www.youtube.com/watch?v=SJTX6LMCoLo