Ο Γιάννης Φετφατζίδης έχει δυσκολία να ενηλικιωθεί ποδοσφαιρικά. Αν δεν λύσει αυτό το πρόβλημα είναι σίγουρο ότι δεν πρόκειται να αποδώσει με βάση τα προσόντα του.
Συμβαίνει στο ποδόσφαιρο. Κάποιοι παίκτες δεν ενηλικιώνονται ποτέ. Συνήθιζαν να αντιμετωπίζονται σαν παιδιά. Σαν ταλέντα που κάποια στιγμή θα εξελιχτούν. Παίκτες που έμειναν με την εντύπωση ότι κάποιοι άλλοι θα βρεθούν να αναλάβουν τις ευθύνες και θα πάρουν την ομάδα πάνω τους όταν γίνουν σκούρα τα πράγματα. Ο Γιάννης Φετφατζίδης μοιάζει να είναι τέτοια περίπτωση. Στον Ολυμπιακό έγινε γνωστός ως μεγάλο ταλέντο στα δεκαεννιά του χρόνια και τρία χρόνια μετά έφευγε από τον Ολυμπιακό ως ταλέντο.
Πουθενά, ούτε στον Ολυμπιακό, ούτε στην Εθνική όσο έπαιξε, ούτε στην Ιταλία του δόθηκε πρωταγωνιστικός ρόλος. Ήταν πάντα ο επιπλέον παίκτης. Αυτός στον οποίο δεν βασιζόταν η ομάδα και που αν τύχαινε και την ξελάσπωνε όλοι ήταν ευχαριστημένοι. Με τον καιρό συνήθισε να είναι παίκτης σε δεύτερο πλάνο. Συμπληρωματικός. Ένας μικρός που δεν λέει να μεγαλώσει και να μπει γερά στον ανταγωνισμό. Η απόφασή του να πάει στις Αραβικές χώρες σε μικρή ηλικία δείχνει πως δεν το είχε μέσα του να είναι ανταγωνιστικός. Πιθανόν να μην είναι και φιλόδοξος. Έτσι όμως δεν απόκτησε ποτέ το μέταλλο του σπουδαίου ποδοσφαιριστή με την ξεχωριστή προσωπικότητα που μπορεί μια ομάδα και ένας προπονητής να στηριχτεί πάνω του.
Επιστρέφοντας στον Ολυμπιακό βρίσκεται εκεί που ήταν όταν έφυγε. Ένας καλός παίκτης που αποτελεί εναλλακτική επιλογή και τίποτα παραπάνω. Προκύπτει από αυτό και από τον τρόπο που αγωνίζεται. Υποτιμώντας το ταλέντο του δεν ζητάει μπάλα δεν μπαίνει δυναμικά στις φάσεις και δεν συμμετέχει ενεργά στην διαδικασία του παιχνιδιού. Μοιάζει χαλαρός ακόμα και την ώρα που γύρω του καίγεται ο τόπος. Έτσι χαλαρός βρίσκεται μπροστά στο τέρμα και χάνει το γκολ. Ο Γιάννης Φετφατζίδης έχει δυσκολία να ενηλικιωθεί ποδοσφαιρικά. Αν δεν λύσει αυτό το πρόβλημα είναι σίγουρο ότι δεν πρόκειται να αποδώσει με βάση τα προσόντα του. Αν δεν δουλέψει σκληρά για να αντεπεξέρχεται στις διεκδικήσεις της μπάλας θα φτάσει να είναι ιδανικός για επιδείξεις τεχνικής αλλά θα είναι ακατάλληλος για ομάδες υψηλού επιπέδου.
Σε ηλικία είκοσι οχτώ ετών δεν υπάρχουν περιθώρια για αναμονή. Ο Γιάννης Φετφατζίδης πρέπει να σκοτώσει τον «Γιαννάκη» που κρύβει μέσα του. Με την αφελή συμπεριφορά του υπονομεύει τα προσόντα του. Προφανώς δεν θα ήθελε να αποτελεί για τον Ολυμπιακό ένα «χρήσιμο» άλλοθι όταν η ομάδα αδυνατεί να σκοράρει χάνοντας μεγάλες ευκαιρίες. Ο ίδιος επιβάλλεται να κατανοήσει ότι του αξίζει κάτι πολύ καλύτερο από αυτό που τώρα του αποδίδουν όχι μόνο οι οπαδοί του Ολυμπιακού αλλά οι φίλοι του ποδοσφαίρου στο σύνολό τους…