Γιάννης Αντετοκούνμπο : Johnny be good

Το μπάσκετ είναι παιχνίδι. Το γράφαμε και χθες. Μπορεί δύο παιδιά, διαφορετικής κοινωνικής τάξης, βιωμάτων, που δεν μιλούν την ίδια γλώσσα, που δεν έχουν τίποτα άλλο κοινό, να διασκεδάσουν παίζοντας.

Το μπάσκετ, όμως, δεν είναι μόνο ένα παιχνίδι, καθώς αποτελεί βιοποριστικό παράγοντα γι’ αρκετό κόσμο (μεταξύ αυτών κι η αφεντιά μας), που άλλοι ζουν, άλλοι καλοζούν, από αυτό, άρα πρέπει να σέβονται τους κανόνες του.

Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο έδειξε την κακή πλευρά του εαυτού του. Όλοι έχουμε! Το να πετάς την καρέκλα, να διαμαρτύρεσαι στους διαιτητές κι εντέλει να ξεσπάς στον (βοηθό) προπονητή σου, δεν είναι εικόνες που συνάδουν με το προφίλ του πιτσιρικά. Κι είναι εικόνες που κι ο ίδιος δεν θα είναι χαρούμενος να τις βλέπει.

Υπάρχουν πολλοί μεγαλύτεροι (σε ηλικία και αξία) παίκτες από τον Γιάννη που έχουν κάνει τέρατα. Δεν θα ποινικοποιήσουμε τα νεύρα της στιγμής, αλλά όπως κρίνουμε (ενίοτε αυστηρά) τον Νίκο Παππά, και κάθε Παππά, έτσι οφείλουμε να κρίνουμε και τον αγαπημένο μας Αντετοκούνμπο. Κι αυτόν πρέπει να τον κρίνουμε σκληρότερα, ακριβώς γιατί λατρεύουμε αυτό που κάνει, τον τρόπο με τον οποίο το κάνει.

Θαρρώ ότι είναι το δεύτερο… φάουλ, μετά την προτροπή στον κόσμο που κατέκλυσε το «Νίκος Γκάλης» για να δει το σόου των Αντετοκούμπρος, να φωνάξουν ρυθμικά το όνομά τους. Παρόντος Διαμαντίδη και λοιπών αστέρων, είναι ιεροσυλία να ζητάς να φωνάζει ο κόσμος «Αντετοκούνμπο».

Είμαι βέβαιος ότι μεγαλώνοντας, δεχόμενος τις επιρροές ενός σταρ αυτού του διαμετρήματος, θα αλλοτριωθεί η προσωπικότητά του. Κάθε μέρα που περνά θα γίνεται καλύτερος παίκτης, αυτό είναι βέβαιο. Αν αντέξει και δεν διαφοροποιείται (προς το χειρότερο) ο χαρακτήρας του, θα τον θυμούνται γενιές μετά το τέλος της καριέρας του.

Μια κι ο λόγος για συμπεριφορές κι επειδή χθες ασχολήθηκα με την Εθνική Ελλάδας, οφείλω να ομολογήσω ότι σε επίπεδο άνω της Β’ εθνικής δεν έχω ξαναδεί προπονητή να κοουτσάρει με φουτεράκι με κουκούλα!

Ως άνθρωπος δεν είμαι των τύπων, αν ήμουν προπονητής θα ήθελα να είμαι στο (οικονομικό κι όχι μόνο) επίπεδο ενός Πόποβιτς, ή ενός Ομπράντοβιτς, για να πληρώνω το πρόστιμο της μη συμμόρφωσης με τον κανόνα που θέλει τον κόουτς να φορά γραβάτα, αλλά από εκείνο το σημείο μέχρι να φορά φούτερ με κουκούλα ο Θανάσης Σκουρτόπουλος έχει απόσταση.

MUST READ

Γκος στο «10»: «Τώρα βλέπετε τις πραγματικές δυνατότητές μας»

Είπαμε, υποβαθμισμένη εικόνα της «επίσημης αγαπημένης», ας δείξουν οι πρωταγωνιστές ότι δεν υποτιμούν τη δουλειά τους.