Το «πράσινο» σκαρί έχει συγκεκριμένες αντοχές

Στην πρώτη δοκιμασία ο Παναθηναϊκός έγραψε λίγο κάτω από τη βάση. Ένα ημίχρονο φάνηκε σαν να κατέχει κάτι από το θέμα, αλλά δεν ήταν και σίγουρος, αν έχει τη λύση. Τελικά δεν την είχαν τα μαθητούδια του Γιώργου Δώνη.

Ας είναι. Όπως δήλωσε ο 49χρονος τεχνικός του Παναθηναϊκού και οι παίκτες του μετά το ματς, ο αγώνας με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα θα αποτελέσει ένα μάθημα. Είναι δυσαρεστημένοι με την ήττα κι αυτό εμένα μου λέει πολλά. Δεν πέρασε με τη νοοτροπία «εντάξει μωρέ, μία ήττα ήταν από την πιο πλούσια ομάδα, πάμε παρακάτω». Ήθελαν το κάτι παραπάνω κι ας αποδέχθηκαν την ανωτερότητα του ΠΑΟΚ. Αυτός είναι ο σωστός δρόμος. Η νοοτροπία. Πρώτα χτίζεις σ’ αυτό και μετά έρχονται και τα υπόλοιπα.

Ο Σωκράτης Διούδης, ο οποίος μέχρι στιγμής έχει αναγκάσει τον κόσμο να μην αναπολεί τον Βλαδοχήμο (η απόκρουσή του στην κεφαλιά του Πρίγιοβιτς ήταν συγκλονιστική) δεν έκρυψε ότι όλοι ήθελαν τη νίκη για να προκαλέσουν ντελίριο ενθουσιασμού στον κόσμο κι ενόψει ΑΕΚ. Κι αυτό τους πίκρανε πιο πολύ κι από το γεγονός ότι έχασαν το αήττητο. Στην πορεία, λοιπόν, θα φανεί αν οι νεαροί και πιο έμπειροι παίκτες, αλλά και το τεχνικό ιμ διδάχθηκαν από ό,τι συνέβη στην Τούμπα. Γιατί εκτός από τους παίκτες, κάθε αγώνας είναι ένα μάθημα και για τον εκάστοτε προπονητή.

Ας δούμε, όμως, μία πρώτη διαπίστωση, πάντα σύμφωνα με το χθεσινό ματς. Προσωπικά το πίστευα, αλλά βλέποντας το «τριφύλλι» του Δώνη να έχει σε επτά ματς έξι νίκες και μία ισοπαλία, έστω και με πιο αδύναμους αντιπάλους, έλεγα «βρε λες να τρελάνουν όλο τον κόσμο;» Αυτό, ωστόσο, που φαινόταν και μόνο πωρωμένοι δεν το έβλεπαν (ή όσοι κοιτούν το δέντρο και χάνουν το δάσος) είναι ότι το πράσινο σκαρί έχει δυνατότητες. Αλλά δεν είναι τόσο καλά φτιαγμένο για να αντέχει τις σφοδρές συγκρούσεις. Μία τέτοια ήταν η χθεσινή. Στο πρώτο (α’ 45λεπτο) κύμα δεν δημιουργήθηκε ρήγμα στο πλοίο. Στο δεύτερο (β’ 45λεπτο) κύμα, όμως, δεν άντεξε. Έμπαζε νερά.

Αυτή μοιάζει να είναι η πραγματικότητα. Αυτό τουλάχιστον φάνηκε χθες κόντρα στην πιο ποιοτική και πλούσια ομάδα του πρωταθλήματος. Και μάλιστα στην έδρα της. Το σίγουρο είναι ότι το πλοίο του Παναθηναϊκού θα ξαναβγεί για ταξίδι στους ωκεανούς. Θα συναντήσει κι άλλα κύματα στον δρόμο του. Άμεσα. Το ένα λέγεται ΑΕΚ, το άλλο Ολυμπιακός. Μπορεί το σκαρί του να τα αντέξει αυτά. Μπορεί και όχι. Αν κάνει ο Παναθηναϊκός δύο νίκες τότε σαφώς ό,τι κι αν έγινε στην Τούμπα θα ξεχαστεί. Και πάλι, όμως, θεωρώ ότι το σκαρί έχει συγκεκριμένες αντοχές. Έχει έναν δυνατό σκελετό, ωστόσο, δεν έχει θωρακιστεί κατάλληλα για τις σφοδρές συγκρούσεις.

Με μπάτζετ 5,5 εκατ. ευρώ μεικτά πολύ δύσκολα θα πετύχεις αυτό που αρμόζει στη φανέλα σου και στην ιστορία σου. Το πρωτάθλημα. Θα κάνεις μία καλή προσπάθεια, θα κάνεις ενδεχομένως και μία ή δύο μεγάλες νίκες, αλλά κάπου στη μέση του ταξιδιού θα γυρίσεις εκεί που ξεκίνησες, διότι το σκαρί θα έχει σημαντικές ζημιές και θα θέλει επιδιόρθωση για να φτάσει στον τελικό προορισμό. Ο ΠΑΟΚ δαπάνησε, σύμφωνα με όλα έλεγαν στη Θεσσαλονίκη το καλοκαίρι, το ποσό των πέντε εκατ. ευρώ για να φέρει τον 20χρονο Λέο Ζαμπά, τον MVP του ντέρμπι.

Κάτι λιγότερο δηλαδή από τον προϋπολογισμό του Παναθηναϊκού. Άρα, το δικό του σκαρί έχει καλύτερες προοπτικές να αντέξει μία φουρτούνα. Μιλάμε για προοπτικές, όχι για βεβαιότητα. Και το χρήμα, όσο και να μην θέλει κάποιος να το αποδεχθεί, παίζει μπάλα. Δεν φέρνει φυσικά πάντα την ευτυχία. Αλλά όσο ρέει, θα χάσει μία μάχη, δύο, τρεις; Στο τέλος θα κερδίσει τον πόλεμο.

Ο Παναθηναϊκός ρεαλιστικά αν το δούμε, έχει αντοχές να ξεπεράσει μία σχετικά φουρτουνιασμένη θάλασσα. Αλλά όταν αρχίσει η καταιγίδα και υψωθούν τα κύματα, δεδομένα θα έχει δύσκολο ταξίδι. Το ρόστερ θα χρειαστεί ενίσχυση, λοιπόν, για να μπορέσει να δώσει στον κόσμο της ομάδας αυτό που θέλει. Κι αυτό μπορεί να γίνει μόνο με χρήμα.

ΥΓ.: Στην Τρίπολη έγινε λάθος διαχείριση του ενθουσιασμού, λόγω και της παρουσίας χιλιάδων οπαδών του Παναθηναϊκού. Στην Τούμπα, πάντα κρίνοντας από το αποτέλεσμα, μάλλον έγινε λάθος διαχείριση ή για την ακρίβεια υπερεκτίμηση των δυνατοτήτων. Εντάξει, είναι γνωστό ότι όσοι δεν παίζουν είναι οι καλύτεροι… Αλλά στο χορτάρι φάνηκε ότι το 4-4-2 ήταν λάθος. Δεν έδωσε, άλλωστε, επιθετική πνοή. Ένα 4-2-3-1 με τον Χατζηθεοδωρίδη αριστερά για να εμποδίσει τα ανεβάσματα του Μάτος και να δίνει κάλυψη στον Ινσούα ή ένα 4-3-3 με τον νεαρό παίκτη στον άξονα ή έναν εκ των Τζανδάρη, Κάτσε ίσως να έδινε μία καλύτερη εικόνα. Αλλά και πάλι κανείς δεν θα εγγυόταν. Είπαμε το σκαρί έχει συγκεκριμένες αντοχές.

ΥΓ.1: Το ματς με την ΑΕΚ έγινε κομβικό. Όπως ήταν και με τον Πανιώνιο που προηγούνταν των ντέρμπι. Το περιμέναμε, άλλωστε, ότι έτσι θα είναι. Όποιο κι αν ήταν το αποτέλεσμα στην Τούμπα. Αν νικούσε το «τριφύλλι», θα ήταν τόση η τρέλα που θα ήθελαν όλοι δεύτερη σερί νίκη στο ντέρμπι και θα μιλούσαν για πρωτάθλημα. Τώρα η Ένωση ακολουθεί της πρώτης ήττας, το crash test είναι στον χώρο του Παναθηναϊκού, οπότε έχει τη σημασία του.

ΥΓ.2: Το ότι ο κόσμος πρέπει να δώσει βροντερό παρών στο ντέρμπι με την ΑΕΚ είναι εκ των ουκ άνευ. Τώρα η νεανική ομάδα του Παναθηναϊκού έχει την ανάγκη του. Στις νίκες όλοι τρέχουν, αλλά μετά την ήττα θα φανεί πόσο γουστάρει ο κόσμος αυτό που χτίζεται.

ΥΓ.3: Οι 10 στους 14 που έπαιξαν στην Τούμπα είναι Έλληνες (υπολογίζουμε και τον Κάτσε κι ας μην είναι η καταγωγή του, αφού είναι από μωρό στη χώρα μας). Θετικό σημάδι, αλλά θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Οι αρμόδιοι θα πρέπει να αξιολογήσουν πόσοι είναι ικανοί εξ αυτών να οδηγήσουν τον Παναθηναϊκό στην κορυφή και να πλαισιωθούν, εφόσον πέσει χρήμα, από ξένους που θα κάνουν τη διαφορά. Είμαι υπέρ του ελληνικού κορμού, αρκεί όλα να γίνονται με πλάνο.

ΥΓ.4: Και μόνο που είχαν αναγκάσει τα παιδιά του Δώνη το ελληνικό ποδοσφαιρικό κοινό να αγωνιά για το ματς της Τούμπας, κέρδος ήταν. Πάντα βέβαια με γνώμονα της ατμόσφαιρας που ξεκινούσε η σεζόν.