Είτε θα του «βγαίνει η ψυχή» για να νικά είτε θα είναι καλύτερος αλλά δεν θα επικρατεί. Προτιμότερη βεβαίως η πρώτη… version, αν δεν μπορεί (ακόμη) να έρθει ο ιδανικός συνδυασμός.
Συνέβησαν πολλά περίεργα, και αναφέρομαι καθαρά στο αγωνιστικό κομμάτι και όχι στην… εξυγίανση που πλέον έγινε συνήθεια, τον τελευταίο μήνα (και όχι μόνο) στον Ολυμπιακό. Από το ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ στις 30 Σεπτεμβρίου έως το χθεσινό ματς με τον Απόλλωνα στο Καραϊσκάκη. Πολλά που ποδοσφαιρικά έχουν την ίδια απάντηση στο τέλος της ημέρας. Η δημιουργία μιας νέας ομάδας από την αρχή είναι λογικό, αρέσει δεν αρέσει, να μην επιτρέπει (ακόμη τουλάχιστον) την σταθερότητα.
Κόντρα στον Απόλλωνα ο Ολυμπιακός δεν μπόρεσε να παρουσιάσει το πρόσωπο που θα ήθελε και να κάνει εύκολη την ζωή του όπως θα έπρεπε από νωρίς. Παρουσίασε ξανά την τεράστια δυσκολία να τελειώσει τις φάσεις και έτσι φτάσαμε στο 90΄έως ότου ο Μάνος με ένα καθαρό «σεντερφορίσιο» γκολ να στείλει την μπάλα στα δίχτυα και να λυτρώσει τον Ολυμπιακό σώζοντας τον από μια πολύ μεγάλη γκέλα, μεγαλύτερη από την ήττα στο Ηράκλειο.
Στα 8 ματς πρωταθλήματος που έχει δώσει ο Ολυμπιακός παρατηρείται μια… σταθερότητα και στα καλά και στα άσχημα. Είτε θα νικά με γκολ στο 90+ όπως συνέβη με τον Αστέρα, τον Πανιώνιο και τον Απόλλωνα είτε θα χάνει βαθμούς με απίθανους τρόπους όπως συνέβη με τον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ. Τα μόνα ματς που… ξέφυγαν από τα παραπάνω ήταν αυτό της πρεμιέρας με τον Λεβαδειακό που ναι μεν δεν χρειάστηκε να φτάσει στα χασομέρια, αλλά χρειάστηκε μια «φωτοβολίδα» του Λάζαρου στην επανάληψη για να λύσει το πρόβλημα, το 5-0 επί του ΠΑΣ την δεύτερη αγωνιστική και η ήττα στο Ηράκλειο που συνοδεύτηκε από κακή παρουσία της ομάδας.
Σε ένα διάστημα που ο Ολυμπιακός ακόμη δημιουργείται, «ψάχνεται» και συνάμα έχει να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που του εμφανίστηκαν στην γραμμή κρούσης με την απώλεια ταυτόχρονα και του Χασάν και του Γκερέρο. Ο Μαρτίνς έδειξε στο ματς με τον Απόλλωνα πως προτιμά τον Λάζαρο ως επιθετικό παρά τον Μάνο, ο Μάνος με τα 15 λεπτά που έπαιξε και το γκολ που έβαλε «φώναξε» πως μπορεί να προσφέρει περισσότερα.
Είναι αλήθεια πως για τον Μαρτίνς φάνταζε πιο εύκολη η γρήγορη προσαρμογή και η επιλογή μιας βασικής ενδεκάδας τον Αύγουστο για τα πρώτα επίσημα ματς σε σχέση με την ενσωμάτωση όλων πια των ποδοσφαιριστών που έχει στη διάθεση του στο αμέσως επόμενο διάστημα.
Για τον Μαρτίνς βεβαίως το ζητούμενο είναι να μπορεί να παίρνει αυτό που θέλει από τους παίκτες που επιλέγει και συνάμα να λύσει το βασικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο Ολυμπιακός που δεν είναι άλλο από το σκοράρισμα. Τα γκολ των εξτρέμ λείπουν πολύ από την ομάδα, γκολ που θα μπορούσε εύκολα να έχει έρθει στην φάση του Φετφατζίδη και να είχε λύσει από νωρίς το ζήτημα κόντρα στον Απόλλωνα. Όμως φαίνεται πως ο «Φέτφα» δεν έχει ακόμη ξεπεράσει το σοκ του ΟΑΚΑ.
Βεβαίως από το να μένει με τις εντυπώσεις και το χειροκρότημα όπως συνέβη στο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ καλύτερα να επικρατεί στο 90΄και ας μη παίζει καλό ποδόσφαιρο. Το ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ άλλωστε έγραψε μηδέν βαθμούς και τώρα που οι Θεσσαλονικείς είναι στο 8Χ8 και αναμφίβολα το ξεκάθαρο φαβορί για τον τίτλο (για πολλούς λόγους) κανείς δεν ασχολείται με το αν στο Καραϊσκάκη διασύρθηκε αγωνιστικά.
Το ιδανικό σίγουρα είναι ο συνδυασμός, να παίζεις καλό ποδόσφαιρο και να νικάς, όμως είπαμε, σε μια νέα ομάδα από την αρχή έως το τέλος, τα σκαμπανεβάσματα τα περιμένεις. Χρειάζεται να βρει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα λύσεις ο Μαρτίνς στο βασικό πρόβλημα της ομάδας, να «σετάρει» το βασικό του σχήμα και να μπορέσει με ηρεμία και υπομονή όλος ο οργανισμός Ολυμπιακός να στηρίξει ένα πρότζεκτ με όραμα.
Το -6 από την κορυφή φαντάζει δύσκολο με τα δεδομένα που έχουν δημιουργηθεί έως τώρα στο πρωτάθλημα όμως αυτά αλλάζουν στην πορεία. Για να αλλάξουν υπέρ του Ολυμπιακού χρειάζονται οι νίκες στα ματς που έρχονται με αρχή τον Άρη στο Βικελίδης και τον Παναθηναϊκό στο Καραϊσκάκη. Προφανώς δεν θα είναι εύκολο να συμβούν, ας έρθουν όμως έστω και με ζόρι, όπως με τον Μάνο χθες στο Καραϊσκάκη.