Αν χρειαστεί, το «ταβάνι» δεν θα ανέβει απλά αλλά θα… τρυπήσει!

Ο περίεργος καιρός των ημερών, που κάποιοι ξυπνιτζήδες σαν εμένα υποτίμησαν και κατέβασαν ξανά τα καλοκαιρινά από την ντουλάπα μας την έκαναν και έτσι δεν μπόρεσα να είμαι μεταξύ των λίγων και τυχερών, που είδαν από κοντά το χθεσινό παιχνίδι της ΑΕΚ με τον Άρη. Ωστόσο και από την τηλεόραση, κάποια πράγματα ήταν ξεκάθαρα και κάτι παραπάνω από θετικά.

Η Ένωση συνολικά δεν φόρτσαρε ιδιαίτερα, είχε νεκρά διαστήματα στο παιχνίδι της (κυρίως στο πρώτο μέρος) και γενικώς, οι αρκετές αλλαγές στην ενδεκάδα και το rotation που εφάρμοσε ο Ουζουνίδης την επηρέασαν. Ωστόσο, το ρόστερ του Δικεφάλου, που πλέον μπορεί να αξιολογηθεί σε όλο του σχεδόν το εύρος, διαθέτει πολλή ποιότητα και λύσεις. Ήδη τα πράγματα για τον προπονητή της ΑΕΚ έχουν… ζορίσει, όχι μόνο για τις επιλογές της ενδεκάδας, αλλά και για την 18άδα. Όπου πραγματικά από εδώ και μπρος προβλέπεται μάχη.

Η ΑΕΚ είχε χθες στον πάγκο Μάνταλο, Μπακασέτα, Σιμόες, εκτός αποστολής Τσιγκρίνσκι και Κλωναρίδη, ενώ απουσίαζαν και οι Λόπες, Αλμπάνης. Ε και: Η τριάδα των Μπογέ, Πόνσε και Λιβάγια στην επίθεση, που είδαμε χθες για πρώτη φορά, φτάνει και περισσεύει για να «καθαρίσουν» οι πρωταθλητές όχι μόνο τον Άρη, αλλά οποιονδήποτε αντίπαλο εντός Ελλάδας.

Επειδή για τον Λιβάγια δεν είναι νέο, αφού καταλάβαμε όλοι από πέρυσι τις δυνατότητές του, που έστω και αργά τις αντιλήφθηκαν και οι συμπατριώτες και τον λογίζουν ως βασική λύση στη γραμμή κρούσης των φιναλίστ του Μουντιάλ, δεν θα πω πολλά. Θα σταθώ περισσότερο σε αυτό το δίδυμο από την Αργεντινή, που χθες μας χάρισε την πρώτη του παράσταση. Από τις πολλές που θα δούμε φέτος, αρκεί αμφότεροι να είναι γεροί. Δεν θα χρειαστεί κάτι άλλο. Τα υπόλοιπα απλά θα τα απολαμβάνουμε.

Ο Πόνσε είναι ένας φορ-δολοφόνος, που έχει μια μοναδική αίσθηση του γκολ. Ένας επιθετικός στο στιλ και το σουλούπι του Αραούχο, αλλά εκτιμώ περισσότερο γκολτζής. Το «λένε» αυτό άλλωστε οι αριθμοί και τα γκολ του στην μέχρι τώρα παρουσία του στην ΑΕΚ, σε σχέση με εκείνη του «Τσίνο». Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως η Ρόμα έκανε σκληρά παζάρια με την ΑΕΚ προκειμένου να συμφωνήσει τελικά στην παραχώρησή του το καλοκαίρι και μέχρι τέλους, πίεσε ώστε πέραν της ρήτρας για την αγορά του, που είναι στα 6 εκατομμύρια ευρώ, θα διασφάλιζε και υψηλό ποσοστό μεταπώλησης, στην περίπτωση που η Ένωση την ενεργοποιούσε. Μάλλον οι Ιταλοί ξέρουν κάτι παραπάνω από κάποιους δικούς μας, που όπως και πέρυσι για την περίπτωση του Λιβάγια, κάνουν λόγο για «δανεικούς μια χρήσης». Με τον Λιβάγια προς το παρόν μπήκαμε στην… δεύτερη και συνεχίζουμε.

Ο Πόνσε είναι μαζί με τον Πρίγιοβιτς με διαφορά οι κορυφαίοι φορ του πρωταθλήματος. Δεν θα μπω στη διαδικασία σύγκρισης, διότι είναι διαφορετικού τύπου φορ. Ωστόσο, αδιαμφισβήτητα εξαιρετικοί. Προσωπικά χαίρομαι πάντως που στην ΑΕΚ είναι ο Πόνσε και όχι ο Πρίγιοβιτς. Γούστα είναι αυτά οπότε το κλείνω εκεί χωρίς περισσότερη επεξήγηση.

Για τον Πόνσε βεβαίως τα πρώτα δείγματα είχαν έρθει καιρό τώρα. Σε αντίθεση με τον «μάγο» με το 31 στην πλάτη, που χθες χορτάσαμε για πρώτη φορά. Ο Λούκας Μπογέ αποτέλεσε το καλοκαίρι την πιο δυνατή μεταγραφή της ΑΕΚ. Ένας παίκτης για χάρη του οποίου ο Ουζουνίδης και τα υπόλοιπα στελέχη του τιμ, ρίσκαραν και έκαναν υπομονή περισσότερο από όσο προέβλεπε ο σχεδιασμός, προκειμένου να τον φέρουν στην ομάδα. Ευτυχώς.

Η περίπτωση του 22χρονου Αργεντινού είναι από εκείνες που σε κάνουν να χάνεις πιθανότατα το μέτρο στους χαρακτηρισμούς. Ένας ποδοσφαιριστής που συνδυάζει ταχύτητα, τεχνική, δύναμη σε βαθμό που προκαλεί… τρόμο, Και που κάνει επίσης σαφές, το πόσο έλειψε από την ΑΕΚ το προηγούμενο διάστημα. Είχε φανεί από εκείνο το 15λεπτο με τον Ολυμπιακό, όταν μπήκε και έκανε άνω-κάτω την ομάδα του Μαρτίνς πως με τον συγκεκριμένο παίκτη, ο κόσμος της Ένωσης θα χρειαστεί να σηκωθεί φέτος πολλές φορές από την καρέκλα του.

Η επιτυχία αυτής της μεταγραφής ακόμα δεν μπορει να κριθεί. Το ταμείο θα γίνει στο τέλος. Όμως υπάρχει έστω και ένας στις τάξεις της ΑΕΚ, που δεν αναγνωρίζει το πόσο σωστά κινήθηκε η Ένωση για τη θέση του εξτρέμ; Μιας και μόνο έτσι μπορεί να χαρακτηριστεί η επιλογή να αφήσεις κάποιον… άλλο να δώσει 600.000 ευρώ στον 33χρονο Χριστοδουλόπουλο και εσύ με λίγα χρήματα παραπάνω (ο Μπογέ θα κοστίσει για φέτος κοντά στις 800.000 ευρώ), να κάνεις μια τέτοια επένδυση. Που ήδη άρχισε να αποδίδει.

Το ακόμα πιο θετικό που κρατάω από τη χθεσινή παρουσία του Μπογέ, είναι το πώς λειτουργούν μέσα στο γήπεδο με την παρουσία του και οι Λιβάγια, Πόνσε. Δείτε απλά τις φάσεις που δεν κατέληξαν σε ευκαιρία χθες για την ΑΕΚ και τις συνεργασίες που επεδίωξαν να έχουν οι τρεις τους στο χορτάρι. Που επαναλαμβάνω έπαιξαν χθες για πρώτη φορά μαζί.

Η ΑΕΚ το καλοκαίρι έκανε την πρώτη της μεγάλη επένδυση με την περίπτωση του Λιβάγια, δίνοντας 1,8 εκατομμύρια ευρώ στην Λας Πάλμας για να τον κάνει δικό της. Ενώ το καλοκαίρι που μας έρχεται, εφόσον το αποφασίσει, θα μπορεί να κάνει δικούς της τόσο τον Μπογέ όσο και τον Πόνσε, με ένα λίγο μεγαλύτερο ποσό. Μιας και εκεί φτάνει η πρώτη δόση των συνολικά 12 εκατομμυρίων ευρώ που θα πρέπει να καταβάλει στην επόμενη τριετία, για να αγοράσει τους δύο Αργεντινούς.

Την Παρασκευή είχα βρεθεί στο τραπέζι που παρέθεσε ο Δημήτρης Μελισσανίδης στους ρεπόρτερ της ΑΕΚ και μία από τις ερωτήσεις που δέχθηκε ο ηγέτης του Δικεφάλου, αφορούσε ακριβώς αυτό το ζήτημα. Η απάντηση ήταν ξεκάθαρη και κατηγορηματική. Εφόσον η συνέχεια των δύο παικτών στην Ένωση, είναι αντίστοιχη του αναμενόμενου, το καλοκαίρι το οικονομικό «ταβάνι» των Κιτρινόμαυρων δεν θα ανέβει απλά για χάρη τους, αλλά θα «τρυπήσει». Όπως έγινε και πέρυσι με τον Λιβάγια. Κι ας μην ανανέωσε ο… Ανέστης.