Τι και αν δεν έπαιζε ο Μέσι. Τι και αν είχε εδώ και καιρό ξεχάσει τις καλές εμφανίσεις. Τι και αν είχε σειρά κακών αποτελεσμάτων, με εξαίρεση την προηγούμενη αγωνιστική με τη Σεβίλλη. Όλα αυτά πάνε περίπατο όταν έρχεται η ώρα του clasico. Το αποψινό ήταν μια πραγματική απόλαυση.
Πρώτα απ’ όλα κύριε Λοπετέγκι καλωσορίσατε στην έδρα της μεγαλύτερης ομάδας σε όλο τον πλανήτη. Για να είμαι πιο ακριβής καλωσορίσατε στην πόλη που εδρεύει ο μεγαλύτερος Σύλλογος του κόσμου. Για να είμαι ακόμα πιο σωστός απόψε προσκυνήσατε την ομάδα που είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο από ένα απλό ποδοσφαιρικό club, την μεγάλη, την μοναδική, την ανεπανάληπτη Μπαρτσελόνα. Τέλος κύριοι. Απόψε δεν σας έσωζε κανείς. Ούτε η παραδοσιακή σας τύχη, ούτε η σχεδόν μόνιμη διαιτητική εύνοια που έχετε, ούτε ο προστάτης του παρελθόντος σας. Σήμερα μάθατε με τον σκληρότερο, ίσως, τρόπο πως στη Βαρκελώνη ζει και παίζει, πέρα από τον Μέσι, ο επιθετικός που δαγκώνει, μεταφορικά και κυριολεκτικά, ο τεράστιος Λουίς Σουάρες.
Σήμερα στην Βαρκελώνη είχαμε ντέρμπι. Τι είχαμε είπατε; Ούτε κατά διάνοια. Από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο λεπτό οι παίκτες του Ερνέστο Βαλβέρδε μετέτρεψαν σε παράσταση για ένα ρόλο ένα ματς που πολλοί θεωρούσαν ότι οι φιλοξενούμενοι, με βάση την απουσία του ηγέτη της Μπάρτσα και την προβληματική της εικόνα στα περισσότερα από τα προηγούμενα παιχνίδια, θα μπορούσαν να κάνουν μια νέα αρχή. Φευ. Αντί για νέα αρχή ήρθε η συντριβή. Το τελικό 5-1 έπεσε σίγουρα βαρύ στις πλάτες των παικτών της Βασίλισσας και είναι δεδομένο ότι θα προκάλεσε πολλές και άμεσες εξελίξεις. Οι μέρες του Λοπετέγκι ήταν έτσι κι αλλιώς μετρημένες, πόσο μάλλον τώρα μετά από μια τέτοια ήττα. Αγωνιστικά δεν έχεις και πολλά να πεις. Ο Σουάρες έβαλε τρία, ο Κουτίνιο άνοιξε το σκορ και ο Βιντάλ το έκλεισε σε ένα παιχνίδι που από την αρχή μέχρι το τέλος ήταν παράσταση για ένα ρόλο.
Κάτι τέτοια βράδια είναι που λες ποτέ να μην τελειώσουν. Αισθάνομαι διπλά ευτυχής απόψε. Όχι για την έκταση της νίκης. Άλλωστε την Ρεάλ την έχω ξανακερδίσει με τέτοιο σκορ – μην λησμονείτε το 5-0 στο ντεμπούτο σε clasico του Ζοζε Μουρίνιο, αλλά γιατί μια τόσο μεγάλη επιτυχία εναντίον της μισητής Ρεάλ γράφει πλάι της το όνομα του αγαπημένου Ερνέστο. Ο Βαλβέρδε είναι ο προπονητής που μπορεί να επαναφέρει την ομάδα στα ψηλά πατώματα, στην κορυφή της Ευρώπης. Ο περυσινός αποκλεισμός από την Ρόμα και ο τρόπος που αυτός έγινε έφερε σύννεφα και αμφιβολία για το » μυρμήγκι», αλλά ευτυχώς η διοίκηση δεν μάσησε. Η παραμονή της ομάδας στην κορυφή, η νικηφόρα συνέχεια στο Champions League μεσόβδομαδα επανέφεραν την ηρεμία και δίνουν την δυνατότητα σε παίκτες και προπονητικό τιμ να συνεχίσουν την δουλειά τους πιο χαλαροί περιμένοντας και την επιστροφή του μεγάλου ηγέτη τους. Με τις υγείες σας Μερένχες και πάντα τέτοια……