Η τούρτα τρώγεται και χωρίς κερασάκι, όμως για να φτάσει στα (πολλά) γκολ ο Ολυμπιακός θα πρέπει να συνεισφέρουν παραπάνω όλοι οι παίκτες του…
Όταν ξεκινούσε η αγωνιστική περίοδος δεν υπήρχε καμία ένδειξη ότι ο Ολυμπιακός θα δυσκολευόταν ιδιαίτερα στην εξίσωση του γκολ. Από τον Αύγουστο κιόλας, όταν δεν βρισκόταν εκ των πραγμάτων στο επιθυμητό επίπεδο, από πλευράς ετοιμότητας, έβαλε τέσσερα γκολ στο πρώτο του ματς με την Λουκέρνη στα προκριματικά του Γιουρόπα Λιγκ και σφράγισε την πρόκρισή του με … παρέλαση, πετυχαίνοντας άλλα τρία στη ρεβάνς.
Στα τρία πήγε και με την Μπέρνλι, ενώ σκόραρε και στην Αγγλία και μετά το 1-0 της πρεμιέρας του πρωταθλήματος με τον Λεβαδειακό άνοιξε η παλάμη στο παιχνίδι με τον ΠΑΣ Γιάννινα. Που να πάει το μυαλό του Μαρτίνς ότι στη συνέχεια θα φτιάξει 23 τελικές και δεν θα σκοράρει εναντίον του ΠΑΟΚ, πλην του… Βούκοβιτς, που έστειλε την μπάλα στη δική του εστία; Ότι δεν θα βρει δίχτυα ούτε στον αγώνα με τον ΟΦΗ και θα φτάσει στο 2-0 επί της Ντουντελάνζ παίζοντας χωρίς καθαρόαιμο επιθετικό;
Κι όμως όλα αυτά τα «παράλογα» συνέβησαν σε αυτό το πρώτο διάστημα που ο Ολυμπιακός φτιάχνει την καινούργια του ομάδα και το ζητούμενο από εδώ και πέρα είναι η διαχείριση αυτής της κατάστασης. Τώρα υπάρχουν μπροστά κατά σειρά οι αγώνες με τον Απόλλωνα στο Καραϊσκάκη, την Παναχαϊκή στην Πάτρα για το κύπελλο, τον Άρη στο Κλεάνθης Βικελίδης και στη συνέχεια ξανά στο σπίτι για τις αναμετρήσεις με Ντουντελάνζ και Παναθηναϊκό.
Με τον Γκερέρο να μένει υποχρεωτικά στα πιτς, τον Χασάν να δίνει αγώνα δρόμου για όσο γίνεται πιο γρήγορη επιστροφή και μοναδικό διαθέσιμο «φουνταριστό» τον Μάνο. Στο Λουξεμβούργο βέβαια ο Μαρτίνς έπαιξε υποχρεωτικά με τον Χριστοδουλόπουλο στην κορυφή, ενώ προχώρησε και στο πείραμα με τον Φορτούνη. Από εκεί που λέγαμε ότι ο «Φόρτου» είναι πιθανό να πάει πιο δίπλα, ώστε να χωρέσει στην ενδεκάδα μαζί με τον Τουρέ, τώρα ίσως να βρεθεί και… μπροστά του.
Το θετικό για τον Πορτογάλο τεχνικό είναι ότι οι παίκτες του φτάνουν σε τελικές, παίζουν δηλαδή ποδόσφαιρο δημιουργίας, αλλά τους λείπει το καλό τελείωμα στις φάσεις. Στα δύο ματς με τον ΠΑΟΚ και την Ντουντελάνζ ο Ολυμπιακός έφτιαξε… 50 ευκαιρίες για γκολ όμως σκόραρε μόλις δύο φορές.
Συνήθως οι προπονητές ανησυχούν όταν η ομάδα τους δεν παράγει τελικές και όταν το κατορθώνει έχουν τη βεβαιότητα ότι θα φτάσει μέχρι τα δίχτυα. Ορθό είναι αυτό γιατί το προβληματικό για την περίπτωση του Ολυμπιακού θα ήταν αν δεν δημιουργούσε. Η τούρτα τρώγεται και χωρίς κερασάκι, αρκεί να είναι γλυκιά, πλην όμως στην μπάλα το βασικό είναι το αποτέλεσμα, αφού η ιστορία γράφεται με τις νίκες και όχι με την καλή εικόνα.
Στα επόμενα διαγωνίσματα η άσκηση θα είναι η ίδια και αυτό που απομένει είναι να δούμε ποιός ή ποιοί θα δώσουν τη λύση. Υπάρχουν στο Ρέντη οι παίκτες με την έφεση στο γκολ, όμως ο Μαρτίνς θα πρέπει να παρουσιάσει και σχέδιο με αρκετές ερυθρόλευκες φανέλες στην αντίπαλη περιοχή. Κάτι που σημαίνει ότι θα είναι απαραίτητο να συνεισφέρουν άπαντες σε αυτήν την προσπάθεια, κάνοντας περισσότερη από την προβλεπόμενη δουλειά. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει…