Πριν συμπληρωθούν δυο μήνες πρωταθλήματος, φανερώθηκαν τα σημάδια τ΄ουρανού κι αντιληφθήκαμε, ποια θα είναι η τιμωρία για τα περσινά
Όταν πέρσι μετά τα γεγονότα στην Τούμπα με τις δυο ομάδες του Πειραιά, έγραφα πως «τη λαδιά που κάνατε θα την πληρώσετε στο πολλαπλάσιο», ήμουν τόσο απόλυτος, που απορούσαν ακόμα και φίλοι μου.
Δεν είμαι κάτι περισσότερο από γήινη ύπαρξη, ούτε έχω κονέ με υπέρτατα πνεύματα, γνωρίζω καλά όμως κάποιους από τους νόμους της ζωής, των οποίων δεν είμαι ο νομοθέτης. Ένας βασικός κανόνας λοιπόν είναι πως ότι δίνεις παίρνεις, είτε αυτό είναι καλό είτε κακό. Το εισπράττεις μάλιστα, στο πολλαπλάσιο…
Κάποτε ένας φίλος, πετυχημένος επιχειρηματίας κι ευκατάστατος, επισκέφτηκε το Άγιο Όρος, γνώρισε δυο μοναχούς που τον φιλοξένησαν στην καλύβα τους, καλά καλά δεν περίσσευε φαγητό για τους ίδιους, το μοιράστηκαν μαζί του όμως. Ζούσαν πολύ φτωχικά και φεύγοντας, σκέφτηκε να τους δώσει κάτι ως ευχαριστώ, είχε πάνω του 500 ευρώ κι άρχισε ν’ αμφιταλαντεύεται «ν’ αφήσω 50 ή μήπως είναι λίγα, να τους δώσω 100 ή μήπως είναι πολλά;». Μη σας τα πολυλογώ επειδή τον βασάνιζε, τους άφησε 500 κι έφυγε.
Μου εξηγούσε μετά, πως το επόμενο διάστημα η δουλειά του εκτοξεύτηκε, δεν προλάβαινε να παίρνει παραγγελίες.
Σε αυτές τις περιπτώσεις βέβαια δεν υπάρχει καλούπι, εξαρτάται από πολλές παραμέτρους, όπως πχ η καθαρότητα της καρδιάς, αν πχ οι δουλειές σου δεν πάνε καλά και σκεφτείς τώρα που το διάβασες «ας πάω να δώσω 500 ευρώ σε μοναχούς. σε εκκλησία ή σε κάποιον φτωχό για να γυρίσει η δουλειά», καλύτερα να τα κρατήσεις, αφού παραγγελίες δε θα σου έρθουν, μια και η βούληση σου έχει ιδιοτέλεια. Ενδέχεται να μη δώσεις τίποτα και μια μόνο θετική σκέψη να είναι αρκετή, όπως και το αντίθετο, να δώσεις με καθαρή καρδιά και να μην πάρεις τίποτα πίσω, άμεσα.
Στην περίπτωση της Τούμπας πέρσι, είναι σα να βρήκες 5 ευρώ στο συρτάρι και να τα πήρες, ενώ ήσουν χορτάτος, όπως συνέβη με το κολάρο. ‘Και όχι μόνο, αλλά συκοφάντησες από πάνω, με σκοπό να αποτρέψεις το θύμα να διεκδικήσει το δίκιο του, όπως έκανε το χαρτί.
Αναφέρομαι φυσικά στην υπερπροβολή της εικόνας του Σαββίδη μ΄ένα όπλο που κατείχε νομίμως όπως όλοι οι επιχειρηματίες του δικού του βεληνεκούς και αποθανάτισε κάποιος φωτογράφος στη θήκη του. Απαγορεύεται μεν να το κουβαλάει σε χώρους όπως το τερέν ενός γηπέδου, αυτή η παράλειψη όμως άξιζε για να κρεμαστεί στα μανταλάκια;
Εννοείται πως όχι, ήταν όμως το καλύτερο άλλοθι για να πληγεί επικοινωνιακά ο ίδιος και ο ΠΑΟΚ και να προετοιμαστεί το έδαφος για μια δικαστική απόφαση-σκάνδαλο, που δικαίωσε την ομάδα που αποχώρησε. Με την εικόνα του οπλοφόρου Ιβάν να δεσπόζει μέρα νύχτα, ποιος θα διάβαζε το φ.α, απ’ όπου προέκυπτε σαφώς πως ο αγώνας δεν διακόπηκε εξ αιτίας της εισβολής Σαββίδη, αλλά επειδή το χαρτί αρνήθηκε να αγωνιστεί; Ποιος θα έδινε βάση στις δηλώσεις Κονέ, πως «θέλαμε να μάθουμε αν μέτρησε το γκολ για να επιστρέψουμε…».
Όσες φορές κι αν επανέλαβα το παραπάνω, γιατί απλά με έπνιγε το δίκαιο, διευκρίνιζα με την ίδια βεβαιότητα πως η πληρωμή δε θα είναι η ίδια, αλλά μεγαλύτερη, για τον ίδιο λόγο που ο φίλος μου δεν πήρε μια παραγγελία αξίας 500 ευρώ, αλλά περισσότερες.
Τόνιζα επίσης, πως η τιμωρία θα είναι εμφατική, προς γνώσιν και συμμόρφωσιν και των θυτών και των υπολοίπων παρατηρητών. Απλώς δεν ήξερα τον τύπο της τιμωρίας, είπαμε δεν είμαι ο νομοθέτης…
Την τελευταία εβδομάδα μετά το διπλό στο Χαρίλαο, πληθαίνουν τα άρθρα δημοσιογράφων μη προσκείμενων στον ΠΑΟΚ, που δεν τον χρίζουν απλώς φαβορί για το πρωτάθλημα, αλλά παραδέχονται ανοιχτά πως δεν υπάρχει ομάδα όχι να το διεκδικήσει, αλλά να τον κοιτάξει στα μάτια.
Μέχρι κι ο φίλος μου ο Κάρπετ που πέρσι ήταν στο κλαμπ των ωτακουστών του κόκκινου τηλεφώνου του Μαξίμου και ήξερε πως μας το είχε τάξει ο Τσίπρας, υποστήριξε πως «το ερώτημα δεν είναι αν θα το πάρει ο ΠΑΟΚ αλλά αν θα κάνει ήττα μέχρι το φινάλε…».
Για να βάζουμε τα πράγματα στη θέση τους, ο ΠΑΟΚ ήταν και πέρσι η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα και μάλιστα με διαφορά.
Δεν το λέω εγώ, το παραδέχτηκαν με κάθε σαφήνεια οι ανταγωνιστές του που φοβήθηκαν να τον αντιμετωπίσουν στην Τούμπα, εκεί που κρίνονταν όλα, καθώς βαδίζαμε προς το φινάλε.Ο γαύρος την έκανε μ΄ ελαφρά φορώντας κολάρο, το δε χαρτί αποφάσισε να τρομάξει από μια φωτογραφία, όταν τέθηκε εν αμφιβόλω η ακύρωση καθαρού γκολ, που αρχικά είχε μετρήσει.
Μια και αναφέρθηκα προηγουμένως στην εισβολή Σαββίδη κι επειδή κάτι χαρτόμουτρα υποστηρίζουν πως «εμείς παίξαμε», το βίντεο είναι αδιάψευστος μάρτυρας πως η μπούκα Σαββίδη έγινε με στόχο να αποσύρει την ομάδα, φαίνεται ξεκάθαρα από τη χειρονομία που κάνει. Εξίσου καθαρή και η αντίδραση του Βιειρίνια που του λέει «όχι, θα παίξουμε». Με το σκορ στο 0-0 εκείνη τη στιγμή, μερικά λεπτά να υπολείπονται και παρά το βάρος της αδικίας, η κίνηση φανέρωνε αυτοπεποίθηση και υποδήλωνε τη βεβαιότητα πως ως ανώτεροι, θα διεκδικήσουμε ότι καλύτερο μπορούμε.
Τα ίδια ακριβώς λεπτά υπολείπονταν και όσο οι ομάδες βρισκόταν στα αποδυτήρια, οι αντίπαλοι του Βιειρίνια όμως δεν είπαν στον αντίστοιχο δικό τους Σαββίδη «ακόμα κι αν μέτρησε το γκολ, εμείς θα βγούμε να παίξουμε και θα διεκδικήσουμε ότι καλύτερο μπορούμε, γιατί είμαστε καλύτεροι.».
Το έλεγε με το στόμα ο ταβερνιάρης που είχαν προπονητή, στην πράξη όμως συμφώνησε να παραστήσει την κότα, μαζί με τους υπόλοιπους χάρτινους που προτίμησαν να κρυφτούν στα αποδυτήρια και να χασκογελούν, για να ξεπεράσουν το δήθεν τρόμο τους.
Φάνηκε βεβαίως και πολύ πριν τους δυο αυτούς αγώνες, με όλη τη σαθρή ρητορική περί ταγμένου πρωταθλήματος από τον Τσίπρα και τέτοια φαιδρά, δυο σφυρίγματα πήρε όλο κι όλο η…ευνοούμενη ομάδα της κυβέρνησης κι έγιναν σημαίες, την ίδια στιγμή που το χαρτί έσπαζε κάθε ρεκόρ με γκολ οφσάιντ, πέναλτι μαϊμούδες και χαρισμένες κάρτες…
Κι επειδή το σενάριο δεν έβγαινε, βάφτιζαν ανύπαρκτα μέχρι και καραμπινάτα πέναλτι σαν αυτό του Βαρέλα στο Αγρίνιο.
Τέλος πάντων τα ΄χουμε εξηγήσει αυτά, το φρέσκο είναι πως πριν συμπληρωθούν καλά καλά δυο μήνες πρωταθλήματος, φανερώθηκαν επιτέλους τα σημάδια τ΄ουρανού και αντιληφθήκαμε πλέον όλοι, ποια θα είναι η τιμωρία για τα περσινά.
Αύριο είναι 28η Οκτωβρίου κι έχει παρέλαση, θα βγουν σημαίες στα μπαλκόνια, οι αρχηγοί των κομμάτων θα προβούν σε δηλώσεις εθνικής υπερηφάνειας κι ο Κώστας Πρέκας θα γίνει ανάρπαστος από τα κανάλια. Μόλις ξημερώσει η 29η τα κεφάλια θα μπουν μέσα, τίποτα δε θα θυμίζει την προηγούμενη μέρα.
Η παρέλαση του ΠΑΟΚ όμως άρχισε ήδη και θα είναι διαρκείας, θα συνεχίζεται μέχρι τις αρχές Μάη και θα την υπομένουν όλοι, υποχρεωτικά.
Ξεκίνησε Αύγουστο και δεν κερδίζει απλά, αλλά σκορπίζει τρόμο, μιλάμε για ρεκόρ που δεν το κατάφερε ούτε ο γαύρος την εποχή της παράγκας, που τα είχε όλα δικά του. Την ΕΠΟ, τα κοράκια, μαζί και τα πακέτα του C.L, μοναχοφάης ήταν κι όμως, δεν κατάφερε ποτέ να αναγκάσει την ποδοσφαιρική κοινή γνώμη, να του βγάλει το καπέλο.
Φέτος τα πακέτα είναι στην τσέπη-χρηματοκιβώτιο του Τζάμπα, ενώ αν αρχίσουμε να μιλάμε για κοράκια, θα γελάσει κάθε πικραμένος.
Τίποτα από αυτά δεν έχει ο ΠΑΟΚ κι όμως, αυτός προελαύνει κι όλοι γι αυτόν μιλάνε.
Θέλοντας και μη λοιπόν, θα απολαύσουν την παρέλαση διαρκείας, όλοι ανεξαιρέτως, από τον Καραπαπά που χάθηκε μετά το «καλή αρχή» της πρεμιέρας και τον Βασιλειάδη που πέρσι προανήγγειλε την απώλεια του πρωταθλήματος πριν αποφανθεί η δικαιοσύνη, μέχρι τον Δημητριάδη που ήρθε στην Τούμπα με μπλούζα C.L και το χαζοχαρούμενο ρεπόρτερ πατατάκια, που έκανε τον ρόκερ.
Και θα την υπομένουν πιο βασανιστικά, αφού τα ευφυολογήματα, οι εξυπνάδες, οι σκευωρίες και τα σενάρια, εξαντλήθηκαν πέρσι, δεν έχει άλλα.
Μεγάλη απώλεια είναι αλήθεια ο ταβερνιάρης προπονητής, έπρεπε να βρίσκεται στην παρέα, να βλέπαμε τα ξινισμένα μούτρα του.
Ίσως μάλιστα να ήταν αυτός που θα συνέχιζε απτόητος να ανακαλύπτει ενόχους κι αυτουργούς, ας μη ξεχνάμε πως όταν οι αντίπαλοι προσπαθούσαν να τον κερδίσουν, πάντα έβρισκε κάτι να τους κακολογήσει, επειδή δεν άνοιξαν τα πόδια τους για να περάσει…