Ο Παναθηναϊκός είχε χαθεί στα αδιέξοδα, αλλά επέμενε πως ξέρει που βρίσκεται η έξοδος, μέχρι που βγήκε στον γκρεμό.
Να λοιπόν που ο Παναθηναϊκός έπεσε… πανηγυρικά μέσα στην παγίδα του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους. Ο πανούργος Λιθουανός έκανε κάτι πολύ απλό και συνάμα σύνθετο υποχρεώνοντας τον Πασκουάλ να ζητήσει πράγματα τα οποία δεν μπορούσε να πάρει με αξιοπιστία.
Παράλληλα «έχτισε» την αυτοπεποίθηση των παικτών του μέσα στο παιχνίδι και στο τέλος πίστευαν ότι μπορούν να κερδίσουν τον οποιονδήποτε. Πάνω από όλα όμως τους είχε έτοιμους πνευματικά από το πρώτο δευτερόλεπτο.
Κάτι που δεν έγινε στον Παναθηναϊκό. Οι πράσινοι έπεσαν σαν αφελείς στην παγίδα του «Σάρας» απόντος του Λοτζέσκι επιδόθηκαν σε μια μανιώδη εμμονή με το τρίποντο κι όσο δεν τους έβγαινε το παιχνίδι, τόσο περισσότερο επέμεναν.
Είχαν χαθεί σε έναν λαβύρινθο, αλλά επέμεναν να υποστηρίζουν ότι ξέρουν που βρίσκεται η έξοδος.
Η Ζαλγκίρις λοιπόν «ταμπουρώθηκε» στη ρακέτα της. Φόρτωσε τον άξονα της ρακέτας με μια άμυνα χώρου που απλωνόταν και μάζευε σαν ακορντεόν, έχοντας πάντα όμως την κατεύθυνσή της στον Λάνγκφορντ. Σχεδόν ποτέ ο Αμερικανός δεν βρέθηκε χωρίς ένα χέρι μπροστά στα μούτρα του και ποτέ με τον αριστερό διάδρομο ανοιχτό.
Οι υπόλοιποι είχαν το… ελεύθερο από τον «Σάρας» να σουτάρουν όσο ήθελαν! Όπως ο Καλάθης, στον οποίο απαγόρευσε τη δημιουργία και τον άφησε ανενόχλητο να σπάει τα καλάθια από μακριά.
Την ίδια στιγμή στην επίθεση… λόου ποστ κι Αγιος ο Θεός! «Χτύπησε» τα τεσσάρια του Παναθηναϊκού με παιχνίδι επαφής και στο 6’ Μήτογλου και Τόμας είχαν από δυο φάουλ. Αρα ουσιαστικά εκτός ματς μόνο που ο λόου ποστ παίκτες δεν σκόραραν μόνο, αλλά δημιουργούσαν.
Ολη αυτή η κατάσταση έφερε τον Παναθηναϊκό σε κατάσταση αδράνειας και το ταμπλό να γράφει 37-20.
Ο Πασκουάλ πάλεψε να αλλάξει την εικόνα με τον Βουγιούκα πηγαίνοντας κι αυτός σε λόου ποστ παιχνίδι, ο Παπαπέτρου έδωσε βοήθειες στην άμυνα και συνέδραμε ώστε να αποκτήσει γρήγορο τέμπο η ομάδα με τον Παναθηναϊκό να περνάει και μπροστά.
Ακόμα κι εκεί όμως οι παίκτες του δεν ήταν έτοιμοι να κερδίσουν. Ο Ουάιτ έκανε περίπατο ισοφαρίζοντας σε 74-74 χωρίς κανείς από τους πράσινους να έχει πάρει χαμπάρι που βρίσκεται και τι κάνει ο αντίπαλός τους. Εγκλημα!
Οι Λιθουανοί έπαιζαν… βόλεϊ στα τελευταία δευτερόλεπτα παίρνοντας τρία (!!!!) επιθετικά ριμπάουντ πριν ο Ντέιβις ισοφαρίσει. Συγνώμη αλλά εκεί τρως τη μπάλα, κοντός ψηλός, κουτσός να είσαι, απλά τρως τη μπάλα και «καθαρίζεις» καμία δικαιολογία.
Ακόμα και στην τελευταία επίθεση του κανονικού αγώνα δεν υπήρχε καθαρό μυαλό να μπουν μόνο δυάρια (Παππάς, Λάνγκφορντ) στο play για το σουτ κι όχι ο άστοχος Καλάθης. Είπαμε όμως: Λαβύρινθος…
Είναι λοιπόν ξεκάθαρο πως ο Παναθηναϊκός έχει σοβαρό πρόβλημα ρόλων, φόρμας και πνευματικής ετοιμότητας. Το πρόγραμμά του είναι τέτοιο που δεν του επιτρέπει τέτοιες «γκέλες» κυρίως επειδή έχει δείξει πως και φέτος δεν μπορεί να κερδίσει μακριά από το ΟΑΚΑ.
Γκιστ Καλάθης και Λάσμε είναι σε τραγική κατάσταση. Κανείς από τους τρεις δεν είναι σε θέση να ακολουθήσει συμπαίκτες κι αντιπάλους με συνέπεια το «βαρύ σασί» του Παναθηναϊκού να χάνει στροφές.
Αυτό αποτελεί και το μεγαλύτερο πρόβλημα του «τριφυλλιού» που χωρίς τον Λοτζέσκι χάνει ένα σημαντικό στοιχείο του παιχνιδιού του: το τρίποντο. Με τον Αμερικανό στην πεντάδα η απουσία παιχνιδιού πάνω από τη στεφάνη ισορροπείται, διότι τα σουτ του είναι… πέναλτι σε άδειο τέρμα. Επιβάλλεται όμως ο προπονητής να βρει τον τρόπο αφενός να τους συνεφέρει, αφετέρου να βρει εναλλακτικά σενάρια.
Όπως είπαμε το πρόγραμμα έως τώρα είναι βατό. Έρχονται όμως και τα δύσκολα. Κι εκεί δεν υπάρχει «σόρι, λάθος, πάμε για την επόμενη φάση», διότι και στην επόμενη φάση θα είναι ο Ντε Κολό, ο Γιουλ, ο Σπανούλης, ο Πρίντεζης, ο Σβεντ, ο Σλούκας, ο Βέσελι, ο Χάινς, που θα περάσουν από πάνω σου…
Ηταν μια πολύ κακή ήττα, την οποία ο Παναθηναϊκός για να δει τον εαυτό του στην οκτάδα θα πρέπει να ισοφαρίσει με μια μεγάλη εκτός έδρας νίκη. Διαφορετικά τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα ακόμα και για την πρόκριση. Εκτός φυσικά αν αλλάξει η εικόνα της ομάδας…