Ο ΠΑΟΚ έχει όσα δεν έχουν οι ομάδες που τις βλέπεις και τις λυπάσαι, τον βλέπεις και τον χαίρεσαι, ακόμα και στις στραβές.
H χθεσινή βραδιά ήταν αφιερωμένη στους οπαδούς του χαρτιού. Μετά από τόσους μήνες φάπας και καταπίεσης, βρήκαν ευκαιρία να βγουν από τα καβούκια τους και να πανηγυρίσουν το διπλό της Βίντι στην Τούμπα.
Απολύτως λογικό, τόσο καιρό δεν ασχολούνται με ποδόσφαιρο, συνήθισαν πλέον να κυκλοφορούν είτε στις δικαστικές αίθουσες, είτε στο μαγικό κόσμο του You Porn, σε παθητικό ρόλο πάντα με επιβήτορες τον Πρίγιοβιτς και τον Βιειρίνια. Χθες μάλιστα για να ζήσουν την ψευδαίσθηση πως άλλαξαν ρόλο, μπήκαν στην κατηγορία «Shemale Dildo». Αφού δεν έχουν δικό τους όργανο αναπαραγωγής, ή τέλος πάντων έχει πάθει ατροφία, είπαν να πάρουν δανεικό από την αγορά της Ουγγαρίας.
Τα Dildo μάλιστα είναι πλαστικά, έχουν ανθεκτικότητα δηλαδή, ακόμα καλύτερα από το original δικό τους που είναι από χαρτί…
Ο ΠΑΟΚ χθες το βράδυ έχασε από ένα χωριό, αναπάντεχα μεν, καλώς ή κακώς όμως θα συμβαίνουν και τέτοια.
Μόλις στις αρχές της εβδομάδας, μετά το διπλό στο Χαρίλαο, όταν άπαντες ζούσαν σε κατάσταση έκστασης μετά το εντυπωσιακό ξεκίνημα και την ενθρόνιση στην κορυφή αν και η ομάδα ξεκίνησε με -2 και είχε το δυσκολότερο πρόγραμμα απ΄όλους, εξηγούσα πως όσο ατσάλινη κι αν δείχνει, δε μπορεί να μην έχει και στραβές.
Είναι πέρα από κάθε λογική να κερδίζεις παντού και πάντα, θα υπάρχουν αγώνες που η ομάδα δε θα τραβήξει, δε θα τις πάνε οι φάσεις, ή θα έχει αντίπαλο που είναι σε καλύτερο φεγγάρι.
Του έκατσε λοιπόν η στραβή με τη Βίντι, τι σημαίνει αυτό πως η τελευταία είναι Μπαρτσελόνα, ή πως ακυρώνονται όσα λέγαμε, πως είναι χάρτινη πρωταθλήτρια, συμμετέχει στους ομίλους από σπόντα, είναι ομάδα της σειράς και ποδοσφαιρικό μίασμα;
Ο ΠΑΟΚ αύριο μεθαύριο μπορεί να χάσει βαθμό ή βαθμούς στη Ριζούπολη και στη Λάρισα, τι θα σημαίνει αυτό πως ο Απόλλων και η ομάδα του Κούγια, είναι μεγαθήρια;
Η ήττα του ΠΑΟΚ δεν ακυρώνει την αδυναμία της χάρτινης και την εικόνα της που παραπέμπει σε ομάδα-ανέκδοτο, για τον απλούστατο λόγο πως:
Ο ΠΑΟΚ φέτος κέρδισε δυο φορές την Βασιλεία, απέκλεισε την Σπάρτακ κάνοντας μυθική ανατροπή στην Τούμπα, κοίταξε στα μάτια την Μπενφίκα, έτρεξε σερί στο Ελληνικό πρωτάθλημα κερδίζοντας κολάρο εκτός και χαρτί στην Τούμπα, απέδρασε με διπλό από τον τελικό C.L στον Χαρίλαο κόντρα στην ομάδα που ας μην ξεχνάμε πως έχει κερδίσει το εφηβικό της Μπόκα, δεν κρίνουμε λοιπόν από ένα παιγνίδι και μόνο.
Το χαρτί απέσπασε με χίλια ζόρια ισοπαλία από γαύρο στο ΟΑΚΑ, στους ομίλους το σχήμα της παλάμης έχει γίνει τατουάζ στο σβέρκο, όσο για τη Βίντι, την απέκλεισε με πέναλτι που δε θα έδινε ούτε ο Κασναφέρης στο γαύρο και με τους παίκτες να κάνουν καθυστέρηση από το 80, λες και ήταν ο Λεβαδειακός που ήθελε να κρατήσει την ισοπαλία στο Καραΐσκάκη!
Αυτή είναι η διαφορά μας…
Κατά τα λοιπά, το ένα σκέλος έχει να κάνει με το αποτέλεσμα που αναγράφεται στο ταμπλό, το οποίο όπως έχω εξηγήσει κατ΄επανάληψιν δεν επηρεάζει τη δική μου οπτική κάθε αγώνα.
Κι αυτό γιατί αυτό ενδέχεται να καθοριστεί από πολλές παραμέτρους, όπως πρόσφατα στο Χαρίλαο όπου αν έμπαινε το πέναλτι του «ο Άρης», δύσκολα θα φεύγαμε με διπλό, έτσι και χθες, αντί να γίνει το 1-1, βρεθήκαμε πίσω με 0-2.
Δεν είναι αξιόπιστο, όταν η κρίση επηρεάζεται από μια φάση, μια στιγμή, που ορίζεται από μια καλή αντίδραση του τερματοφύλακα, μια αφελή επιλογή ενός επιθετικού κλπ.
Το δεύτερο σκέλος και στο οποίο πάντα επικεντρώνομαι, αφορά την εμφάνιση της ομάδας, την εικόνα της πάνω στο χορτάρι.
Διαβάζοντας τις χθεσινές προσεγγίσεις των φίλων του ΠΑΟΚ στο διαδίκτυο, η εικόνα που σχηματίζεται είναι πως ο ΠΑΟΚ ήταν κακός.
Από την πλευρά μου, μένοντας σταθερός στο δόγμα πως αποτυπώνω αυτά που βλέπουν τα δικά μου ματάκια, προσπαθώντας να κρατήσω ανεπηρέαστη την οπτική μου από την λεγόμενη περιρρέουσα ατμόσφαιρα, θα έλεγα πως ο ΠΑΟΚ είχε την ίδια αξιόπιστη εικόνα, του φετινού μέσου όρου του.
Μου είναι αδιάφορο ακόμα κι αν ο ίδιος ο Λουτσέσκου δήλωσε πως η ομάδα υστέρησε, αν είναι έτσι, να μη γράφουμε εμείς, να παραθέτουμε απλώς τις απόψεις του προπονητή και μαζί με το μ.ο των σχολίων που διαβάζουμε, να βγάζουμε πόρισμα.
Ο ΠΑΟΚ συνέχισε να έχει αυτό το μαγικό που δείχνει φέτος, όπου παίζει το ίδιο, ανεξαρτήτως αντιπάλου και στιγμιαίων συγκυριών.
Τακτικά ήταν απολύτως προσηλωμένος στο παιγνίδι του, είχε πολύ καλή κυκλοφορία της μπάλας και καθαρό μυαλό, αφού είδα τα παραπάνω, το ότι έχασε με αφήνει αδιάφορο.
Αυτά είναι τα βασικά, όσα δηλαδή δεν έχουν οι ομάδες που τις βλέπεις και τις λυπάσαι, τον ΠΑΟΚ τον βλέπεις και τον χαίρεσαι, ακόμα και σε μέτριες βραδιές όπως η χθεσινή, σίγουρα δεν τον λυπάσαι.
Στην πορεία που η ομάδα θα βρει καλύτερα πατήματα και θα έρθει στα ίσια της από πλευράς φυσικής κατάστασης, θα εκτοξευτεί, όπως συνέβη πέρσι μόλις πιάσαμε χειμώνα.
Η χειρότερη εμφάνιση του ΠΑΟΚ φέτος, ή μάλλον η λιγότερο καλή ή κάτω του μετρίου τέλος πάντων, έγινε με τον Απόλλων Σμύρνης στην Τούμπα, το μοναδικό παιγνίδι που υστερούσε σε δημιουργία, και για μεγάλα χρονικά διαστήματα, έμοιαζε υπνωτισμένος.
Στη δεύτερη θέση, λαμβανομένων υπόψιν των ιδιαιτεροτήτων, ήταν η εμφάνιση στον Πειραιά, εκεί όμως κερδίσαμε, οπότε κάθε τι περισσότερο από θριαμβολογίες, θα περνούσε απαρατήρητο από τη μάζα.
Ίσως ο κόσμος να θεωρεί πως οι παίκτες είναι μηχανές, το μυαλό του προπονητή κουρδιστό και το ποδόσφαιρο video game, όπου με το πάτημα ενός κουμπιού, κατευθύνεις όπως θες τους εικονικούς πρωταγωνιστές.
Για μένα δεν αλλάζει κάτι από τη χθεσινή ήττα, αυτά που βλέπω μέχρι τώρα από την ομάδα είναι άκρως ικανοποιητικά, για να μην πω ότι ξεπερνούν τις προσδοκίες μου για την εποχή.
Έχοντας μάλιστα τον ίδιο προπονητή και κορμό με πέρσι, η κρίση είναι προσαρμοσμένη σε όσα βλέπαμε τον Οκτώβριο του 2017, οπότε ο καθένας μπορεί να υποψιαστεί που θα φτάσουμε στην πορεία.
Το μόνο που θα ήθελα να κάνω τέτοιες στιγμές, είναι να κοπιάρω σχόλια εκείνων που απαξιώνουν αυτό που βλέπουν, έχοντας ως βασικό κριτήριο τα αναγραφόμενα στο ταμπλό.
Αυτούς που μετά την ήττα από την Τσέλσι μιλούσαν για πισωγύρισμα και τις επόμενες αγωνιστικές, έκαναν απονομές πρωταθλήματος…
Είναι τόσο εθισμένοι στη μπουρδολογία όμως και είναι τόσο στουμπωμένος ο εγκέφαλος, που ακόμα κι αν διαβάσουν τους ίδιους τους εαυτούς τους, δε θα καταλάβουν…