Να κρατήσει απόρθητο το κάστρο του

Του Αγίου Δημητρίου σήμερα, μεγάλη η χάρη του και οι πράσινοι θέλουν να πετύχουν την τρίτη τους νίκη σε τέσσερις αγώνες στην φετινή Euroleague. Τρίτη νίκη σε τρία εντός έδρας ματς. Μετά τις Μακάμπι και Γκραν Κανάρια σειρά παίρνει απόψε η Ζαλγκίρις του αγαπημένου της πράσινης εξέδρας, Σαρούνας Γιασικεβίτσιους. Ο Σάρας επιστρέφει, για μια ακόμη φορά, ως αντίπαλος προπονητής σε ένα γήπεδο που δοξάστηκε και κέρδισε τίτλους με τον Παναθηναϊκό. Πολλοί άλλωστε τον ονειρεύονται, κάποια στιγμή στο μέλλον, να τον δουν στον πάγκο του εξάστερου πιστεύοντας ότι ο άλλοτε Λιθουανός σούπερσταρ αποτελεί το next best thing στους πάγκους της μπασκετικής Ευρώπης. Η αλήθεια είναι πως η εικόνα που παρουσιάζει η ομάδα του είναι πολύ καλή, με αποκορύφωμα την περυσινή πορεία μέχρι το Final- Four, δείχνοντας ότι όντως διαθέτει στοιχεία ικανά να τον οδηγήσουν σε μεγάλες επιτυχίες στην προπονητική του καριέρα. Βέβαια άλλο πράγμα η τεχνική ηγεσία της Ζαλγκίρις και άλλο μεγάλων Συλλόγων όπως ο Παναθηναϊκός ή η Μπαρτσελόνα για την οποία επίσης ακούστηκε το προηγούμενο καλοκαίρι.

Αρκετά όμως με τον Σάρας. Πάμε να δούμε και το αγωνιστικό κομμάτι. Η νίκη της προηγούμενης αγωνιστικής επί της ισπανικής Γκραν Κανάρια ηρέμησε αρκετά την ατμόσφαιρα στους γηπεδούχους. Η ήττα στο Μόναχο, που είχε προηγηθεί, δημιούργησε πίεση, έφερε γκρίνια και αμφισβήτηση για τις ικανότητες της φετινής ομάδας, όποτε η εύκολη επικράτηση επί των νησιωτών επανέφερε την τάξη. Σήμερα άπαντες περιμένουν νικηφόρα συνέχεια. Ο αντίπαλος σαφώς και είναι πιο έμπειρος, πιο ικανός και καλύτερος της Κανάρια, άρα δεδομένα και η αποστολή του τριφυλλιού δυσκολότερη. Ο Τσάβι Πασκουάλ και οι παίκτες του γνωρίζουν ότι δεν έχουν περιθώρια να χάνουν ματς σαν το αποψινό, κυρίως εντός έδρας, αλλά ξέρουν επίσης πως δεν θα εισπράξουν και μπράβο αν κερδίσουν. Είναι δεδομένο πως θα κριθούν στα επόμενα παιχνίδια και περισσότερο στο ντέρμπι με τον αιώνιο αντίπαλο τους και τα εκτός Ελλάδας σε Εφές και Μπασκόνια. Από την άλλη για να πάνε ήρεμοι στη συνέχεια πρέπει να πάρουν το βράδυ το ροζ φύλλο αγώνα στα χέρια τους.

MUST READ

Ένας «μπομπέρ» που βλέπει… Euroleague: Η χρονιά «εκτόξευσης» του Βασίλη Τολιόπουλου (vids)

Η φετινή Ζαλγκίρις έχει αλλάξει, αλλά όχι τόσο πολύ όσο νομίζουν ορισμένοι. Έχασε τους Πάνγκος και Τουπάν, που αποτελούσαν βασικά στελέχη στην πορεία μέχρι το Βελιγράδι, πρόσθεσε όμως τον Βέστερμαν και τους Αμερικανούς Βόλτερς και Γουόλκαπ στην περιφέρεια κρατώντας παράλληλα στο ρόστερ τον εξαιρετικό Ντέιβις και τους πάντα χρήσιμους γηγενείς Μιλάκνις και Γιανκούνας. Ομάδα που θα βελτιώνεται μέρα με τη μέρα, με προπονητή που απαιτεί να παίζουν στα κόκκινα και με αρχές στο τρόπο που αγωνίζεται. Στηρίζεται στην άμυνα της, στο καλό μακρινό σουτ και στον έλεγχο των ριμπάουντ. Οι πράσινοι θα πρέπει να γίνουν πιο σκληροί στην άμυνα, να χαλάσουν το μυαλό των Λιθουανών και να μην επιτρέψουν να βρουν ρυθμό στο μακρινό σουτ. Για να κάνουν ευκολότερη τη ζωή τους καλό θα ήταν να τρέξουν όσο περισσότερο μπορούν βρίσκοντας εύκολους πόντους στο transition. Κλείνοντας θα ήθελα να αναφερθώ λίγο και στον κόσμο. Όλοι αγαπάμε τον Σάρας. Πολλοί από εμάς τον θέλουμε κάποια στιγμή και στον πάγκο της ομάδας. Σήμερα όμως είναι αντίπαλος και τίποτε άλλο. Μια ωραία υποδοχή στην αρχή, αλλά μετά μόνο στήριξη στον Πασκουάλ και στα παιδιά του. Ο Παναθηναϊκός έχει προπονητή και αυτός είναι, τουλάχιστον μέχρι νεωτέρας, ο Καταλάνος. Αυτά….