Το θέμα δεν είναι ο Αναστασιάδης…

Μια επιλογή προπονητή πάντα κρίνεται με το… καλημέρα. Επί της ουσίας κρίνεται βάση αποτελεσμάτων και δουλειάς. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα στο παρελθόν που επιλογές προπονητών ξένισαν αλλά τελικά απέδωσαν. Και το αντίστροφο βεβαίως. Παλιότερα ο Παναθηναϊκός είχε επιλέξει να φέρει τον άγνωστο Γιτζάκ Σουμ και είχε προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων. Λογικό καθώς ήταν επιλογή του δύσκολα μεταφραζόταν ποδοσφαιρικά. Ο Σουμ τελικά πήρε νταμπλ με τους πράσινους. Λίγα χρόνια νωρίτερα ο Παναθηναϊκός είχε πάρει τον πετυχημένο Σάντος που έφυγε τελικά νωρίς-νωρίς και… νύχτα.

Στην Εθνική μας ήρθε μετά Βαΐων και κλάδων ένας από τους κορυφαίους προπονητές στον κόσμο, ο Ρανιέρι αλλά κατάφερε να διασυρθεί με το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα. Ως επιλογή ήταν η καλύτερη, αλλά τελικά αποδείχθηκε στην πράξη πως δεν τσούλησε με τίποτα. Αμέσως μετά από την Εθνική μας ο Ρανιέρι πήρε πρωτάθλημα στην Αγγλία με την Λέστερ!

Γιατί αυτός ο μεγάλος πρόλογος; Για να εξηγήσω πως κανείς δεν μπορεί να μαντέψει τι θα συμβεί στο μέλλον (δυστυχώς). Πάντα μια επιλογή ποδοσφαιρική, εν προκειμένω προπονητή, την κρίνεις με ποδοσφαιρικά κριτήρια.

Ο Γραμμένος αποφάσισε λοιπόν να φέρει στον πάγκο του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος τον Άγγελο Αναστασιάδη. Ο ίδιος είπε πως πήρε αυτή την απόφαση γιατί θέλει μαχητικότητα, εθνική συνείδηση και προσήλωση! Εξήγηση που μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με χιούμορ! Δεν θέλουμε να πάρουμε την… Πόλη πρόεδρε, ποδόσφαιρο να παίξουμε θέλουμε, να φτιάξουμε ομάδα με αρχή και τέλος, να βρούμε ξανά αυτό που δημιουργήσαμε με τον ΓΕΡΜΑΝΟ Ότο Ρεχάγκελ και συνεχίσαμε με τον ΠΟΡΤΟΓΑΛΟ Φερνάντο Σάντος. Μάλλον οι δύο τους είχαν ελληνική εθνική συνείδηση από ότι φαίνεται.

Ξεπερνώντας λοιπόν την χιουμοριστική αν μη τι άλλο εξήγηση του Γραμμένου για την επιλογή Αναστασιάδη συνεχίζουμε.

Ξεχωριστός άνθρωπος ο Αναστασιάδης, αν και δεν έτυχε να τον γνωρίσω έστω και λίγο προσωπικά έχω ακούσει τα καλύτερα για αυτόν από καλούς συναδέλφους που τον έζησαν. Με τα «κολλήματα» του όπως όλοι μας. Και προφανώς δεν βάζω στην κατηγορία αυτή την Πίστη του. Άλλο η πλάκα άλλο να μιλάμε σοβαρά.

Ο Αναστασιάδης λοιπόν έρχεται να αναλάβει την Εθνική μας σε ένα διάστημα που αυτή έχει… τελματώσει. Το 2004 πλέον είναι πολύ μακρινό, το ποδόσφαιρο έχει αλλάξει και η Εθνική μας θέλει δεδομένα ένα restart για να μπορέσει να ακολουθήσει το σύγχρονο ποδόσφαιρο.

Από το 2014 και την πολύ καλή παρουσία στο Μουντιάλ αγνοείται το πλάνο. Ακόμη και στην πορεία για το Μουντιάλ της Ρωσίας που έφτασε μέχρι τα μπαράζ μπορεί να σουλουπώθηκε αλλά δεν έκανε εν τέλει βήματα μπροστά, όπως φαίνεται και στα τελευταία ματς που οδήγησαν στο τέλος του Σκίμπε.

Και τώρα ο Γραμμένος γρήγορα-γρήγορα αποφάσισε την πιο εύκολη λύση, και ενώ βιάστηκε να εκτεθεί για άλλη μια φορά στην εποχή του (της εξυγίανσης) διαψεύδοντας μετά το ματς με την Ουγγαρία τα δημοσιεύματα που είχαν το θέμα εδώ και καιρό.

Ως γνωστόν ο Βαγγέλης Γραμμένος στηρίχθηκε μέχρι εκεί που δεν πάει από τους πρώην πια συνεταίρους της εξυγίανσης, ΠΑΟΚ και ΑΕΚ. Ήταν πάντα όμως ο «δικός μας» όπως είχε δηλώσει ο Ιβάν Σαββίδης.

Και όλως τυχαίως στην πρώτη φορά που χρειάζεται να ασχοληθεί ουσιαστικά με την Εθνική μας αποφασίζει ο Γραμμένος (λογικά) να πάρει τον προπονητή που έχει συνδυάσει την καριέρα του με τον ΠΑΟΚ. Το λες τυχαίο; Μπορεί.

Δεν είναι αυτό βεβαίως το θέμα. Το ζητούμενο είναι αν όντως ο Γραμμένος δείχνει να ενδιαφέρεται έστω και λιγάκι για την Εθνική. Η άποψη μου είναι πως ούτε καν τον ενδιαφέρει γιατί έχει άλλες σοβαρές προτεραιότητες και η αλήθεια είναι πως η συγκεκριμένη επιλογή στα μάτια μου το επιβεβαιώνει. Δεν είχε λένε τα ρεπορτάζ πολλά χρήματα η ΕΠΟ να διαθέσει άρα έπρεπε να πάει σε Έλληνα προπονητή. Γιατί όμως δεν είχε πολλά χρήματα την ώρα που το μισθολόγιο της ΕΠΟ είναι εντυπωσιακό με τις απολαβές που έχουν οι περισσότεροι όπως οι Περέιρα, Τριτσώνης, Κουκουλάκης κλπ. Δεν έχει προτεραιότητα η Εθνική μας ομάδα; Και άντε για τον Γραμμένο δεν έχει.

Ποια είναι τα ποδοσφαιρικά κριτήρια με τα οποία οδηγήθηκε σε αυτή την απόφαση; Τι βλέπει στον Αναστασιάδη ο Γραμμένος έτσι ώστε η Εθνική να «ανασάνει»; Εκτός αν ούτε αυτό μας απασχολεί τώρα. Ο Αναστασιάδης που από το επεισοδιακό όπως αποδείχθηκε πέρασμά του από την Λάρισα το 2016 δεν έχει ξαναδουλέψει.

Προπονητής παλιάς σχολής είχε χαρακτηριστεί όταν έπαιρνε τον ΠΑΟΚ το 2014 και τώρα έχουμε 2018. Μπορεί ο 65χρονος προπονητής να πετύχει τελικά. Μακάρι να πετύχει βεβαίως γιατί μιλάμε για την Εθνική μας ομάδα.

Αλλά ούτε καν το τι μπορεί να προσφέρει ο Άγγελος Αναστασιάδης στην Εθνική μας είναι αυτή την στιγμή το ζητούμενο. Από αύριο σίγουρα θα είναι. Το ζητούμενο είναι τι οδήγησε τον Γραμμένο σε αυτή την επιλογή και όχι να πάει στην πεπατημένη που έχει πολύ μεγαλύτερα ποσοστά επιτυχίας σύμφωνα με αυτά που έχουμε ζήσει όλα τα χρόνια από τον Ρεχάγκελ και μετά ψάχνοντας για μια λύση με προοπτική.

MUST READ

H «πτώση» του Ομπράντοβιτς: Τα 23 εκατομμύρια της Παρτιζάν και το... 2-8 (vids)

Το χειρότερο βεβαίως για τον Γραμμένο είναι πως οι περισσότεροι υποπτευόμαστε (να μην μπω είμαστε σίγουροι) γιατί οδηγήθηκε σε αυτή την επιλογή. Αποδεικνύοντας πως το τελευταίο πράγμα που τον απασχολεί πραγματικά είναι η πρόοδος του ποδοσφαίρου μας, κομμάτι της οποίας (και πολύ σημαντικό μάλιστα) είναι η Εθνική.