Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος σιχαίνεται την ήττα κι αργά ή γρήγορα θα οδηγήσει τον Ερασιτέχνη στην κορυφή.
Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος μπήκε πριν λίγους μήνες στον Ερασιτέχνη Παναθηναϊκό, διότι δεν μπορούσε να βλέπει να φυτοζωεί και επιπλέον εξυπηρετεί η είσοδός του και τα συμφέροντά του ενδεχομένως σε περίπτωση υλοποίησης του πρότζεκτ «Athens Alive».
Προτεραιότητά του η εξυγίανση. Να τον καθαρίσει από τα χρέη, ώστε σταδιακά να μπορέσει να κάνει όσο το δυνατόν περισσότερα τμήματα ανταγωνιστικά και φυσικά να αρχίσουν και πάλι να κατακτούν τίτλους. Στο τρίτο πιο δημοφιλές άθλημα στη χώρα μας, το βόλεϊ, αύξησε το μπάτζετ με στόχο να φτάσει όσο πιο ψηλά μπορεί. Και στο πρώτο ντέρμπι ήδη ένα σοβαρό διαιτητικό λάθος στέρησε από τον Παναθηναϊκό ένα σαφές προβάδισμα για να φτάσει στη νίκη. Αυτό ήταν. Ο Δημήτρης φούντωσε, φούντωσε…
Τις ανακοινώσεις για επανάληψη του αγώνα, από το 13-11 ή από το ξεκίνημα, δεν τις λαμβάνω υπόψη. Είναι ένα επικοινωνιακό παιχνίδι. Ο καθένας επιχειρεί να κερδίσει τις εντυπώσεις για κάτι που γνωρίζουν πολύ καλά ότι δεν είναι εφικτό να ανατραπεί. Το πήρε το ματς ο Ολυμπιακός και πάμε γι’ άλλα. Τώρα φυσικά τις εξυπνάδες περί γραμμών, που μπέρδεψαν τον επόπτη ή ότι στο 13-11 δεν κρίνεται ματς, δεν αξίζει να τις σχολιάσουμε. Ας γινόταν το δίκαιο και θα βλέπαμε που θα κατέληγε η μπίλια.
Το θέμα, όπως και να έχει, δεν είναι αυτό. Ποιος πήρε δηλαδή ένα ντέρμπι στην αρχή της σεζόν. Στα play offs παίζονται όλα. Ο Γιαννακόπουλος έπειτα από αυτό το παιχνίδι πήρε την κατάλληλη πάσα. Και διαπίστωσε ότι θα πρέπει να κινηθεί πιο αποφασιστικά. Αργά ή γρήγορα θα πετύχει τον στόχο του, που είναι να δει τα περισσότερα τμήματα του Ερασιτέχνη καθαρά από χρέη και να παίρνουν κούπες.
Θα δυσκολευτεί, θα το καταφέρει πιο εύκολα; Το σίγουρο είναι ότι θα το καταφέρει. Γνωρίζουν και οι αντίπαλοι ότι ο Γιαννακόπουλος είναι ανήσυχος… Κι ανεξάρτητα τι λένε προς τα έξω, η ψυχούλα τους το ξέρει. Τον φοβούνται. Κι αυτό λατρεύουν οι οπαδοί του Παναθηναϊκού στον Δημήτρη. Ξέρουν ότι δεν συμβιβάζεται με τη μετριότητα, δεν ανέχεται την ήττα. Τη σιχαίνεται. Και θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να μην επαναληφθούν λάθη σαν αυτό στο βόλεϊ. Θα προστατεύσει τα τμήματα με κάθε τρόπο, με κάθε κόστος. Εννοείται ότι και ο Δημήτρης είχε πολλές φορές βιαστικές και λανθασμένες αντιδράσεις. Γιατί είναι παρορμητικός. Αλλά όλα συμβαίνουν γιατί μισεί την αποτυχία.
Αυτό, άλλωστε, είναι το ωραίο. Να υπάρχει ανταγωνισμός. Ο τεράστιος Παύλος και ο αδερφός του Θανάσης έκαναν αρχικά ανταγωνιστικό τον Παναθηναϊκό. Ήταν στο αίμα τους η επιμονή. Δεν μπορούσαν να βλέπουν άλλες ομάδες να κυριαρχούν και το «τριφύλλι» να είναι κομπάρσος. Το ίδιο πείσμα φαίνεται να έχει ο Δημήτρης. Θα κάνει τα τμήματα του Παναθηναϊκού (όσο δύσκολες κι αν είναι οι εποχές) δυνατά ξανά. Πάρτε παράδειγμα το πόλο. Ποιος ασχολείται; Μόνο οι φίλοι του Ολυμπιακού. Και όχι όλοι. Αν ρωτήσεις, το 90% των οπαδών, παίζει να μην γνωρίζουν περισσότερους από 1-2 παίκτες. Στο χάντμπολ δεν είναι καλό που στους ΠΑΟΚ, ΑΕΚ προστέθηκε ο Ολυμπιακός; Στο μπάσκετ δεν θα είναι καλό να ανέβουν όλοι; Με το πρωτάθλημα δεν ασχολείται κανείς μέχρι να έρθουν οι τελικοί και φυσικά μόνο η Ευρωλίγκα κλέβει το ενδιαφέρον.
Το να νικάς στο βόλεϊ την Κηφισιά, τον Φοίνικα Σύρου ή άνετα τον ΠΑΟΚ και τον Παναθηναϊκό (φυσικά ισχύει και το αντίστροφο, να νικάει άνετα ο Παναθηναϊκός έναν… πεθαμένο Ολυμπιακό) δεν έχει νόημα. Δεν είναι μαγκιά. Η είσοδος του Γιαννακόπουλου στον Ερασιτέχνη σίγουρα ταρακούνησε τους ερυθρόλευκους. Το νόημα είναι να τους ταρακουνήσει για να γίνουν τα τμήματά τους ακόμα καλύτερα. Και μετά με 50%-50% να δούμε όλοι ποιος είναι ο καλύτερος.
Ένας «μπομπέρ» που βλέπει… Euroleague: Η χρονιά «εκτόξευσης» του Βασίλη Τολιόπουλου (vids)
Διακρίνω, πάντως, ότι στον Ολυμπιακό ταρακουνήθηκαν, όχι για να βελτιωθούν, αλλά διότι ξέρουν ότι με τον Γιαννακόπουλο δεν θα είναι εύκολο να αλωνίζουν. Εντός κι εκτός αγωνιστικού χώρου. Στον Ερασιτέχνη Παναθηναϊκό και συνολικά στα μικρότερα τμήματα ξεκίνησε από το καλοκαίρι μία διαφορετική εποχή. Απλώς θεωρώ ότι με το λάθος στο παιχνίδι του βόλεϊ θα επισπευθούν οι διαδικασίες… Το τονίσαμε. Οικογένεια Γιαννακόπουλου ίσον τίτλοι. Η μετριότητα και η ήττα είναι στο DNA άλλων.