Αν θέλουμε πραγματικά νέα πνοή στο πρωτάθλημα τότε να αναγνωρίσουμε ότι ο Ατρόμητος επιχειρεί να τη δώσει. Έδειξε σε όλους εμάς ότι παίζει για να μείνει στην κορυφή και να το τραβήξει μέχρι τέλος.
Ο ταλαιπωρημένος από τα οικονομικά προβλήματα αλλά και τους απανωτούς τραυματισμούς Παναθηναϊκός αξίζει την προσοχή και τον σεβασμό όλων για την προσπάθεια που κάνει να κρατηθεί σε υψηλά αγωνιστικά επίπεδα. Αναφέρομαι στους παίκτες και τον προπονητή τους. Μπράβο τους και μακάρι να βρουν τα κουράγια να συνεχίσουν έτσι μέχρι να βγει η χρονιά.
Αντιλαμβάνομαι επίσης ότι μια χούφτα Περιστεριώτες είναι «αστείο ποσό» συγκρινόμενοι με τους φίλους του «τριφυλλιού» στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Μέχρι εδώ όλα καλά μα να μην φτάνουμε μέχρι το σημείο να παραβιάζουμε την κοινή ποδοσφαιρική λογική. Μεγάλη ομάδα στο ματς του Περιστερίου ήταν ο Ατρόμητος!
Αυτός μπήκε με φούρια στον αγώνα και προηγήθηκε με ένα πολύ όμορφο γκολ. Αυτός έχασε τις ευκαιρίες να πετύχει γρήγορα ένα δεύτερο και να καθαρίσει το ματς. Αυτός βγήκε στην επανάληψη για να πιέσει και να προηγηθεί χάνοντας πάλι κλασσικές ευκαιρίες. Κι όταν έμεινε με δέκα παίκτες αντί να κλειστεί πίσω για να περιφρουρήσει την ισοπαλία, έβγαινε συνεχώς μπροστά για να σκοράρει και να νικήσει.
Αν δεν θέλουμε να τα δούμε αυτά τότε να γράφουμε για τον διαιτητή Μάνταλο που αδίκησε τον Παναθηναϊκό και για τις κοκορομαχίες του Ρισβάνη με τον Μολίνς. Στο συγκεκριμένο ματς, ο Νταμίρ Κάναντι μας έδειξε ότι φτιάχνει ομάδα για να χτυπάει κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες τα παιχνίδια και να πηγαίνει μόνο για νίκη. Ιχνος συντηρητισμού και σκοπιμότητας. Δέκα εμείς έντεκα εσείς και πάμε να σας νικήσουμε!
Αν θέλουμε πραγματικά νέα πνοή στο πρωτάθλημα τότε να αναγνωρίσουμε ότι ο Ατρόμητος επιχειρεί να τη δώσει. Έχασε το ντέρμπι της Τούμπας από ένα λάθος του διαιτητή και δεν νίκησε στο επόμενο ντέρμπι γιατί έχασε ευκαιρίες με το τσουβάλι και στη συνέχεια έμεινε (δικαιολογημένα) με δέκα παίκτες. Μέχρι να μείνει με δέκα έπαιζε φουλ επιθετικά και κάθε δεύτερη κατεβασιά δημιουργούσε προϋποθέσεις για γκολ.
Έδειξε σε όλους εμάς ότι παίζει για να μείνει στην κορυφή και να το τραβήξει μέχρι τέλος. Τώρα, αν του πάρουν τον Δεκέμβρη τους δανεικούς και ξηλωθεί το ρόστερ είναι άλλης τάξεως ζήτημα. Ο Κάναντι όμως που του είχαμε σούρει τα μύρια όσα τον πρώτο καιρό , αποδεικνύεται μαγκιόρος προπονητής ο οποίος σουλούπωσε την ομάδα του μέσα σε ένα μήνα. Ο Λουτσέσκου που ζήτησε ένα μήνα για να το κάνει έχει περάσει τους δυο και ακόμα προσπαθεί. Ο Λεμονής ακριβώς τα ίδια και ίσως χειρότερα…
Το παιχνίδι στο Περιστέρι που ο ελλιπέστατος Παναθηναϊκός το πάλεψε πολύ καλά, μας έδωσε να καταλάβουμε ότι στον Ατρόμητο πιστεύουν πως έχουν πολύ καλή ομάδα, ικανή να παραμείνει ψηλά. Να το αναγνωρίσουμε και να το εκτιμήσουμε. Κι ας μην «πουλάει»…