Φέρτε στα μωρά του Δώνη την επόμενη πίστα

Το ματς ξεκίνησε με έναν Παναθηναϊκό να έχει στα σχοινιά τον Πανιώνιο και να τον σφυροκοπά. Στο 6’ το ματς θα μπορούσε να έχει τελειώσει αν ο Κότνικ αρχικά και στη συνέχεια το δοκάρι δεν στερούσαν από τον Καμπετσή το γκολ.

Ο Παναθηναϊκός δεν βρήκε νωρίς αυτό που θέλει κάθε ομάδα, ένα γρήγορο τέρμα για να διώξει το άγχος και να διαχειριστεί το ματς. Έχασε στη συνέχεια τη φρεσκάδα του κι από το 25’ έως το 43’, οπότε κι έχασε τεράστια ευκαιρία ο Μακέντα, όποιος έβλεπε το ματς θα μπορούσε να ποντάρει και λίγα ευρώ ότι τελικά μπορεί να σκοράρει πρώτος ο Πανιώνιος.

Αλλά τα μωρά παίζουν με το μυαλό σου… Έχουν τα άτιμα αυτή την ικανότητα. Επιμένουν και είναι πεισματάρικα μέχρι να σκάσουν γάιδαρο. Στην προκειμένη έσκασε και ο Πανιώνιος. Ακόμα και ο Αστέρας που ήταν καλύτερος, αφού δεν μπόρεσε να επιβληθεί, είδε τους παίκτης του Δώνη να του λένε «Στοπ. Θα γίνει το δικό μας». Είτε σκοράρει νωρίς, είτε βρεθεί πίσω είτε δεν είναι σε καλή μέρα, όπως κόντρα στον Πανιώνιο, ο Παναθηναϊκός τον δρόμο προς τα δίχτυα θα τον βρει. Ακούω αρκετό κόσμο να λέει, ότι όση μιζέρια είχε πέρσι η ομάδα, άλλο τόσο έχει φέτος τύχη. Αυτή, όμως, οφείλεις να την κυνηγάς. Δεν θα έρθει μόνης της.

Ο Παναθηναϊκός φέτος άφησε από την αρχή τη μιζέρια στην άκρη, τη μεμψιμοιρία. Ο Γιώργος Δώνης δούλεψε. Κι έχει φτιάξει ένα σύνολο πειθαρχημένο, επίμονο, πεισματάρικο. Δίνει την αίσθηση το «τριφύλλι» ότι ακόμα κι αν δεν βλέπεται μία φάση στο 90’ θα την κάνει για να πάρει το ματς. Με τους Νεοσμυρνιώτες το παιχνίδι άρχισε να φωνάζει για γκέλα. Μέχρι που βρέθηκε ο Χατζηθεοδωρίδης να σουτάρει από μακριά και ο Ντουρμισάι λες και το ήθελε να μπαίνει στην πορεία και μία κίνηση του σώματος να την στέλνει εκεί που ο Κότνικ δεν μπορούσε να πει όχι.

Αήττητος ο Παναθηναϊκός του Δώνη, λοιπόν. Με γκολ σε κάθε ματς. Μπήκε πεντάδα με το -6 κι αυτό είναι τρομερό επίτευγμα. Κι ας μην έχει παίξει ακόμα με ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, Ολυμπιακό, Ατρόμητο, Αρη. Ποιος θα το περίμενε στις 26 Αυγούστου όταν άρχιζε το πρωτάθλημα; Αλά αυτά τα παιδιά έδειξαν ότι είναι ικανά να περάσουν στην επόμενη πίστα του… ηλεκτρονικού παιχνιδιού. Πολλά απ’ αυτά είχαν λιώσει μέχρι το καλοκαίρι περισσότερη ώρα μπροστά στις κονσόλες, παρά σε αγωνιστικούς χώρους όπου παιζόταν επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Έχουν τόσο πείσμα και τόση άγνοια κινδύνου, όπως όλα τα μωρά, τα παιδιά…

Τώρα είναι έτοιμα να σκαρφαλώσουν. Το πρόγραμμα είναι βουνό με ΠΑΟΚ εκτός, ΑΕΚ εντός, Ολυμπιακό εκτός, ενδιάμεσο σταθμό τον Απόλλωνα εντός και μετά Αρη, ΟΦΗ εκτός, Ατρόμητο εντός, Παναιτωλικό εκτός. Θα φανεί αν θα φτάσουν στην κορυφή, αν θα φτάσουν έως ένα καταφύγιο ή αν θα γκρεμοτσακιστούν. Το σίγουρο είναι ότι απέδειξαν πως μπορούν να σκαρφαλώσουν. Ότι αξίζει να δοκιμάσουν κι ότι έχουν τις δυνατότητες να τα καταφέρουν. Να περάσουν στην επόμενη πίστα.

ΥΓ.: Η παρουσία 15.000 και πλέον οπαδών ήταν ένα ακόμα θετικό γεγονός. Ο κόσμος έχει αγκαλιάσει αυτή την ομάδα, όσο καμία άλλη μετά την περίοδο της πολυμετοχικότητας. Ακόμα και τη σεζόν 2013-14 δεν υπήρχε τόση προσμονή για το επόμενο ματς.

ΥΓ1.: Ο Δώνης τόνισε ότι δεν φοβάται τους παίκτες στην Τούμπα. Έχει απόλυτο δίκιο. Τα μεγάλα ματς σου δίνουν έξτρα κίνητρο. Μπορεί φυσικά στην πράξη να συμβεί το αντίθετο. Αλλά ο Παναθηναϊκός δεν έχει να φοβηθεί τίποτα. Πέραν του μεγέθους του, όπου μία ήττα πάντα είναι ανεπιθύμητη, όποιος κι αν είναι ο αντίπαλος στην Ελλάδα, στην κατάσταση που είναι οικονομικά η ομάδα, δεν έχει αυτή την πίεση για το αποτέλεσμα, αλλά οι πιο πλούσιοι αντίπαλοί τους (κι αναφέρομαι και στην ΑΕΚ και στον Ολυμπιακό).

ΥΓ.2: Σέχου. Ενας ακόμα παίκτης του μιλένιουμ. Γεννήθηκε την 1η Μαρτίου 2000. Έχει πλούσιο ταλέντο, ο Δώνης τον πιστεύει και θα του δώσει κι άλλες ευκαιρίες.

ΥΓ.3: Το «είμαστε μία ωραία ατμόσφαιρα», για τον φετινό Παναθηναϊκό δεν είναι κλισέ. Είναι μία πραγματικότητα. Ας δει κανείς πως πανηγύρισαν και χθες οι παίκτες το γκολ του Χατζηθεοδωρίδη και τις φωτογραφίες στα social media από τα αποδυτήρια. Αυτή είναι όντως μία ομάδα. Μία ωραία παρέα.

ΥΓ.4: Η νίκη επί του Πανιωνίου ήταν σπουδαία κι ας μην την υποτιμάει κανείς. Ο αντίπαλος είναι σκληροτράχηλος ήταν ανεβασμένος βαθμολογικά και ψυχολογικά και μετά από διακοπή κανένα ματς δεν είναι εύκολο. Φάνηκε, άλλωστε, η έλλειψη φρεσκάδας σε αρκετούς παίκτες. Η νίκη κι ο τρόπος που ήρθε, με αυτή την επιμονή βοηθάει στο να χτίζει συνεχώς το γκρουπ πιο έντονο χαρακτήρα.