H διπλή ανάγνωση μιας διαπραγμάτευσης

Το θέμα της ανανέωσης των συμβολαίων των Τάσου Μπακασέτα και Αντρέ Σιμόες είναι αυτή τη στιγμή «παγωμένο». Για τον πρώτο, είχατε διαβάσει αποκλειστικά από to10.gr λίγες μόλις μέρες μετά το ντέρμπι της ΑΕΚ με τον Ολυμπιακό πως έχουν τα δεδομένα. ΑΕΚ και Μπακασέτας έχουν διαφορά στο οικονομικό, την ίδια στιγμή που ο διεθνής άσος φαίνεται να σκέφτεται πιο σοβαρά από ποτέ να δοκιμάσει την τύχη του στο εξωτερικό. Με την Νιούκαστλ να είναι μεταξύ των ομάδων που έχουν ήδη δείξει ενδιαφέρον για την περίπτωσή του.

Κάτι αντίστοιχο ισχύει και για την περίπτωση του Σιμόες. Ο υπαρχηγός της ΑΕΚ διεκδικεί το τελευταίο μεγάλο συμβόλαιο της καριέρας του, τη στιγμή που η Ένωση έχει θέσει συγκεκριμένο ταβάνι στις διαπραγματεύσεις. Που περισσότερο έχουν μπει στον «πάγο» παρά έχουν πάρει άσχημη τροπή. Μιας και νέα επαφή δεν έχει υπάρξει μεταξύ των δύο πλευρών, άρα ούτε και νεότερη εξέλιξη.

Οι εν λόγω υποθέσεις έχουν στα μάτια μου μια διπλή ανάγνωση. Από τη μία, υπάρχει η άποψη πως ΑΕΚ πρέπει να κάνει ότι απαιτείται προκειμένου να κρατήσει δύο σημαντικά περιουσιακά στοιχεία της, ανταμείβοντας παράλληλα τους συγκεκριμένους παίκτες για όσα έχουν προσφέρει. Που αναμφίβολα είναι πολλά.

Από την άλλη, υπάρχει και ένας παράγοντας που λέγεται αξιολόγηση των δεδομένων. Αν δηλαδή η ΑΕΚ πρέπει να αλλάξει την σταθερή πολιτική της σε τέτοιου είδους ζητήματα, καλύπτοντας τα «θέλω» των συγκεκριμένων παικτών και καθιστώντας τους από τους πλέον ακριβοπληρωμένους στο ρόστερ. Καθώς αν η Ένωση δώσει στον Σιμόες τα χρήματα που αξιώνει, τότε ο Πορτογάλος θα αποκτήσει ένα συμβόλαιο επιπέδου Λιβάγια.

Αυτές οι δύο απόψεις φαίνεται πως περικλείουν τα όσα συμβαίνουν γύρω από τις συγκεκριμένες υποθέσεις. Που προσωπική εκτίμηση είναι πως δύσκολα θα κλείσουν θετικά. Χωρίς, βεβαίως, αυτό να σημαίνει πως έχουμε ήδη… αποχαιρετίσει τους δύο ποδοσφαιριστές. Ωστόσο, αυτή τη στιγμή, τα δεδομένα δεν είναι υπέρ του να ανανεώσουν.

Η ΑΕΚ προχωρά σε μια συγκεκριμένη πολιτική που ίσως, παραμένει αμετάβλητη… περισσότερο από όσο θα έπρεπε. Η ομάδα έχει κάνει άλματα μπροστά, περνά πιθανότατα την καλύτερη περίοδο της ιστορίας της, μετά από τις αρχές της δεκαετίας του ’90, είναι πανίσχυρη οικονομικά, υγιής, πρωταθλήτρια και φτιάχνει το δικό της γήπεδο. Μια δυναμική που θα μπορούσε να εκφραστεί και σε αγωνιστικό επίπεδο, σε αντίστοιχο βαθμό. Κάτι, που για να μην κοροϊδευόμαστε δεν συμβαίνει.

Η Ένωση έκανε το καλοκαίρι το τεράστιο λάθος να αποκτήσει τον… κανένα για τη θέση πίσω από τον Σιμόες και αυτή η απόφαση έχει ήδη κοστίσει. Ενώ σύμφωνα με όσα βγαίνουν από την ΠΑΕ, δεν θα αποκτήσει τον Γενάρη αριστερό μπακ για να καλύψει το κενό του Λόπες. Παρότι υπήρξε τέτοια σκέψη πριν λίγο καιρό και μάλιστα ο Νίκος Λυμπερόπουλος ζήτησε από ατζέντηδες να του προτείνουν παίκτες για την εν λόγω θέση. Κάτι που επιβεβαιώνει πως σε κάποια πράγματα, η θέση της Ένωσης είναι σταθερή. Με όποιο κόστος μπορεί να υπάρχει σε μια τέτοια απόφαση.

Μέχρι τώρα βεβαίως, για να καταγράψουμε απόλυτα τα δεδομένα, η πολιτική που επέλεξε η ΑΕΚ την δικαίωσε. Η Ένωση έχει αποδείξει πως είναι μακράν η ικανότερη ομάδα εντός συνόρων στο να κάνει value for money μεταγραφές. Ωστόσο, αυτό δεν είναι σίγουρο πως θα συμβαίνει πάντα. Πως θα μπορεί να βρίσκει δηλαδή παίκτες με τους όρους που θέτει εκείνη και να μην… κρέμεται από κανέναν ποδοσφαιριστή.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Μέχρι τώρα αυτό το πλάνο λειτούργησε με απόλυτη επιτυχία. Όμως δεν θα λειτουργεί εσαεί. Και είναι κρίμα η ΑΕΚ να βρεθεί εκτεθειμένη σε μια χρονιά που θα κριθεί όπως φαίνεται στις λεπτομέρειες, μόνο και μόνο για να κρατήσει τις ισορροπίες σχετικά με το ταβάνι που η ίδια έχει θέσει και ανεβάζει με μέτρο κάθε χρόνο.