Για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι ο Άρης έπαιξε με την τύχη του. Ένα «νεκρό» διάστημα στο πρώτο εικοσάλεπτο της αναμέτρησης, όπως έγινε και απέναντι στον Εργοτέλη, τον έφερε σε πολύ δύσκολη θέση και να κυνηγάει το σκορ. Δεν μπορώ να καταλάβω πραγματικά γιατί οι παίκτες του Άρη το κάνουν αυτό στον… εαυτό τους, πρώτα απο όλα […]
Για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι ο Άρης έπαιξε με την τύχη του. Ένα «νεκρό» διάστημα στο πρώτο εικοσάλεπτο της αναμέτρησης, όπως έγινε και απέναντι στον Εργοτέλη, τον έφερε σε πολύ δύσκολη θέση και να κυνηγάει το σκορ.
Δεν μπορώ να καταλάβω πραγματικά γιατί οι παίκτες του Άρη το κάνουν αυτό στον… εαυτό τους, πρώτα απο όλα και μετά σε όλους τους άλλους. Το θετικό, βέβαια, είναι ότι για δεύτερη συνεχόμενη φορά κατάφεραν να ανατρέψουν το εις βάρος τους σκορ και να πετύχουν μια πολύ σημαντική νίκη.
Αξίζει να σταθούμε στην εικόνα Superleague που είχε το Κλεάνθης Βικελιδης. Ή για να λέμε την αλήθεια εικόνα για το πώς θα έπρεπε να διεξάγονται οι αγώνες της πρώτης τη τάξει κατηγορίας του πρωταθλήματος.
Σε ενα παιχνίδι που ξεκίνησε Σάββατο και στις 3 μ.μ. , περισσότεροι απο 8000 οπαδοί του Άρη βρέθηκαν στο Κλεάνθης Βικελιδης και στο πλευρό της αγαπημένης τους ομάδας. Όταν στα περισσότερα παιχνίδια της Superleague κάνουν… πάρτι αν φτάσουν σε τετραψήφιο αριθμό εισιτηρίων.
Όσο ο Άρης συνεχίζει σε αυτό το τέμπο, τόσο και περισσότερο θα πείθει τον κόσμο του να επιστρέφει στο γήπεδο. Βαθμό τον βαθμό, αγώνα, τον αγώνα.