Ο «ο Άρης» δεν είναι ποδοσφαιρική ομάδα, αλλά επικοινωνιακό κατασκεύασμα, που ξεπλένει προπαγάνδα και κόμπλεξ μέσω του αθλητισμού.
Αυτό που ζήσαμε το προηγούμενο διάστημα στον ΠΑΟΚ, ήταν παρόμοιο με τη φάση που ο προπονητής έχει όλους τους παίκτες στη διάθεσή του και οι δημοσιογκράφιτυ το περιγράφουν με το κλισέ, πως «ο κόουτς έχει ευχάριστο πονοκέφαλο, καθώς δεν ξέρει ποιους να πρωτοχρησιμοποιήσει».
Κάπως έτσι ήμασταν κι εμείς, πρόγραμμα φωτιά, απανωτοί αγώνες και όχι της πλάκας. Τσέλσι, χαρτί, κολάρο, Μπάτε, με τον «ο Άρης» στο ενδιάμεσο ως χαλαρό διάλειμμα για καφέ και τσιγάρο.
Με τα πληκτρολόγια να δουλεύουν στο φουλ, άφησα κάβα που δεν είναι και ανεπίκαιρη μάλιστα!
Πριν κάνα 15-20 μέρες λοιπόν, έκανα μια γύρα στη σελίδα του to10 στο facebook και έπεσα πάνω στις αλλεπάλληλες δημοσιεύσεις οπαδών του «ο Άρης», με στόχο τον Καίσαρη. «Ντροπή σου Καίσαρη γι αυτά που γράφεις, θα πλένεις στο στόμα σου όταν μιλάς για την τεράστια ομάδας μας» και τα κλασικά.Ούτως ή άλλως αυτοί δεν κάνουν άλλη δουλειά, ψάχνουν ποιος δεν τα γράφει όπως τα νομίζουν, πιστεύοντας πως με κραυγές θα αλλάξουν την πραγματικότητα.
Τα σχόλια υπάρχουν φάτσα κάρτα μέχρι και σήμερα, μόνο πονεμένοι, βαρεμένοι, αργόσχολοι και προπαγανδιστές, θα έβρισκαν έτσι τη χαρά τους.
Τέλος πάντων τα χρειάστηκα είναι η αλήθεια, με κυρίευσε η επαγγελματική ανασφάλεια μη σας πω και η ζήλια. Είχα απονείμει στον εαυτό μου τον τίτλο του αποκλειστικού μπλόκερ που θα τους πηγαίνει καροτσάκι κάνοντάς τους πλάκα, δεν ήταν για να χάνω τα πρωτεία.
Ο Καίσαρης μάλιστα δε θα ήταν όποιος κι όποιος για αντίπαλος, αν και μεγάλωσα με Μπούζα που έλεγε πως όλοι οι Αθηναίζοι είναι κακοί άνθρωποι και δεν πρέπει να τους πιστεύουμε, ήταν και παραμένει ο μοναδικός που δεν παραδέχομαι απλά, αλλά υποκλίνομαι. Ο τύπος ανακάλυψε το τρολ, όταν τα αθλητικά ρεπορτάζ αφορούσαν τα νέα της προπόνησης και την ομιλία του προπονητή στους παίκτες.
Η μοναδική επιθυμία μου όταν παρουσιάστηκα στο στρατό ήταν να μου αγοράζουν κάθε μέρα Φίλαθλο, δεν περιγράφεται η χαρά μου όταν επέστρεψα από την πρώτη άδεια, με 30 τεύχη στην τσάντα. Ήταν απόλυτα χορταστικό, μια και ένα από τα προβλήματα διαβάζοντας Καίσαρη ήταν πως δεν τον χόρταινες, τελείωνε πολύ γρήγορα…
Μη σας τα πολυλογώ, κλίκαρα να διαβάσω το άρθρο να γελάσω με την πλάκα που νόμιζα πως τους έκανε κι έμεινα παγωτό. Ούτε ο Λάμπρος Σκόρδας την εποχή της παντοδυναμίας του δε θα τα έγραφε έτσι, ούτε ο συγχωρεμένος ο Καμπάνης.
Ότι και καλά το γεγονός πως πήγαμε Τούμπα για το μεταξύ μας παιγνίδι, δείχνει πως τους αντιλαμβανόμαστε ως αντιπάλους, κάτι που εννοείται πως δεν ισχύει. Η Τούμπα με τον «ο Άρης» είχε λιγότερο κόσμο από κάθε άλλο παιγνίδι, περισσότερα εισιτήρια κόπηκαν με Αστέρα και Απόλλων, συγκριτικά με τη φετινή εικόνα των κερκίδων, το γήπεδο στο κύπελλο έμοιαζε μισοάδειο. Αν κρίνοντας από την προσέλευση του κόσμου δείξαμε αυτό που έγραψε ο Καίσαρης, η Τριπολιτσά είναι ο αιώνιος αντίπαλος.
Κυρίως όμως δεν είχε ατμόσφαιρα, ένα βαριεστημένο και νωχελικό πράγμα, λες κι ο κόσμος έβλεπε σινεμά.
Έγραψε και το άλλο ο Καίσαρης πως είναι ωραίο να υπάρχει ο «ο Άρης» με τη δυνατή έδρα, από την οποία είναι ζόρικο να περάσεις. Σωστό, εν μέρει όμως, διότι μόνο εμείς θα έχουμε ζόρια, γι αυτό ζουν οι οπαδοί της ομάδα της γειτονιάς. Οι άλλοι θα περάσουν αέρας, ειδικά όσο κινούμαστε στα ίδια βαθμολογικά πλαίσια, το να πιστεύει κάποιος πως θα κερδίσουν το κολάρο είναι ανέκδοτο. Εδώ θα είμαστε, κάντε Πολλάκειο κόπι πάστε, να με κάνετε ρόμπα, αν δε γίνει έτσι. Ακόμα κι αν οι ίδιοι καίγονταν για να παραμείνουν κατηγορία, η πορεία του ΠΑΟΚ είναι εκείνη που τους ενδιαφέρει και ορίζει την αγωνιστική συμπεριφορά τους. Τα συμφέροντα της δικής τους ομάδας έρχονται σε δεύτερη μοίρα, αν το έπαθλο είναι να κάνουν κακό στον ΠΑΟΚ.
Το 2010 πήγαν τελικό στο ΟΑΚΑ με το βάζελο, με τους πράσινους παλεύαμε κι εμείς για το πρωτάθλημα, παίζαμε Σάββατο τους καβαλούσαμε στη βαθμολογία, Κυριακή αυτοί και μας περνούσαν, στο νήμα κρινόταν η δουλειά. Τότε ήταν που πριν το παιγνίδι με τον Σπάθα, ο βετεράνος τους Ντίνος Μπαλής δήλωσε σε ραδιοφωνικό σταθμό «αν το αντάλλαγμα είναι να μην πάρει πρωτάθλημα ο ΠΑΟΚ, χαλαλίζω το κύπελλο»!!!. Κι αυτό παρακαλώ από βετεράνο ομάδας που έχει μόλις έναν τίτλο κι αυτόν το 70, να πεις πως ήταν χορτάτοι, να πάει στα κομμάτια.
Όπως έχω ξαναγράψει για εκείνο το ματς με τον Σπάθα, αν και σχεδόν αδιάφοροι οι ίδιοι έχοντας εξασφαλίσει σε μεγάλο βαθμό τη συμμετοχή στα πλέιοφ, έκαναν sold out έπειτα από κάτι δεκαετίες. Την τελευταία αγωνιστική των πλέι οφ που έπαιζαν πάλι με τον ΠΑΟΚ, αν και καίγονταν για τη νίκη που θα τους γλίτωνε από την τελευταία θέση και το χειρότερο Ευρωπαϊκό εισιτήριο, είχαν δεν είχαν 16χιλ κόσμο στο γήπεδο.
Από τη στιγμή που το παιγνίδι ήταν αδιάφορο για τον ΠΑΟΚ που είχε εξασφαλίσει την πρώτη θέση των πλέι οφ, δυο αγωνιστικές πριν το τέλος, ήταν και για εκείνους, άσχετα αν καίγονταν για τη νίκη.
Αυτή είναι η λογική τους λοιπόν, ο λόγος που υπάρχουν και κάθε αναπνοή τους περιστρέφεται γύρω από τον ΠΑΟΚ. Το καλοριφέρ του ΠΑΟΚ να χαλάσει να μη μπορεί να ζεσταθεί και χαλάλι αν γκρεμιστεί το σπίτι τους και μείνουν σε παγκάκι, αρκεί που θα κρυώνει ο ΠΑΟΚ.
Επαναλαμβάνω πως δεν είναι ποδοσφαιρική ομάδα, αλλά επικοινωνιακό κατασκεύασμα, ένα προπαγανδιστικό γραφείο, που ξεπλένει την προπαγάνδα μέσω του αθλητισμού.
Έκοψαν 11χιλ εισιτήρια με Λάρισα – Λεβαδειακό κι ο κίτρινος τύπος τους -τυχαίο που ονομάστηκε έτσι;-, επιδόθηκε σε ρεσιτάλ φανφάρας για κοσμοπλημμύρες, κοσμοσυρροές και ύμνους στο μεγαλείο του λαού τους.
Αυτό ήταν όμως, το έκαναν στη αρχή να κατασκευάσουν λόγο ύπαρξης, το φούσκωσαν όσο μπορούσαν και με την Τρίπολη έκοψαν 6χιλ,. Θα γεμίσουν και την Κυριακή με τον ΠΑΟΚ και μετά, θα βγουν στην αγορά για Χριστουγεννιάτικο δέντρο, δε θα έχουν άλλα ενδιαφέροντα. Με 4-5 χιλ μ.ο, θα κλείσουν τη χρονιά…
Για να φτάσουν στο σημείο να μπαλαμουτιάσουν και τον Καίσαρη που είναι καθηγητής, φανταστείτε σε ποια επίπεδα Γλκεμπελισμού έχουν φτάσει.
Ο Καίσαρης τα άκουσε βασικά, επειδή στο φινάλε κειμένου που νόμιζες πως γράφτηκε σε στοά της γειτονιάς τους, αναρωτήθηκε αν υπάρχει βάση λογικής στο big 5 που ζητούν.
Υπάρχει και παραϋπάρχει mister Καίσαρη, αφού το ζητούν αυτοί δεν τίθεται θέμα διαφωνίας! Ο «ο Άρης» είναι η μεγαλύτερη ομάδα της Β. Ελλάδος, με τον περισσότερο κόσμο, είναι το αφεντικό της Θεσσαλονίκης, έχουν πάρει και τρία πρωταθλήματα! Το ότι τα κατέκτησε πριν καθιερωθεί εθνικό πρωτάθλημα όταν η ΕΠΟ διοργάνωνε Πανελλήνια τουρνουά και σε περίπτωση που το ΚΤΕΛ είχε καθυστέρηση, οι παίκτες έπιναν πορτοκαλάδα στο διπλανό καφενείο μέχρι να έρθουν οι αντίπαλοι, αποτελεί μια ασήμαντη λεπτομέρεια. Άπαξ και το βαφτίσουν Champions league, είσαι υποχρεωμένος να αποδεχθείς πως μόνο Ρεαλ, Μπάρτσα, Λίβερπουλ, Μπάγερν και Άγιαξ έχουν περισσότερες κατακτήσεις από εκείνους.
Όσο για τα big5, κανονικά θα έπρεπε να θεσμοθετηθεί big 1 με μοναδικό μέλος αυτούς κι αν το επιτρέψουν, να γίνει κι ένα υποδεέστερο για τον υπόλοιπο κατιμά.
Welcome to the club λοιπόν, mister Καίσαρη κι όλοι οι υπόλοιποι που θα τους μάθετε και από την καλή και από την ανάποδη και σύντομα, θα προσεύχεστε να αδειάσουν τη γωνιά, μπας και ησυχάσει το κεφάλι σας. Την εποχή που το διαδίκτυο διαφεντεύει την επικοινωνία και ο καθένας μπορεί να δημοσιοποιεί κάθε του φαντασίωση, πλασάροντας την ως θέσφατο, μια ομάδα που όχι υφίσταται αποκλειστικά ως επικοινωνιακή οντότητα, αλλά όλα της τα κύτταρα είναι εμποτισμένα με εμπάθεια, μίσος και κακία που προκαλεί η επίγνωση της μηδαμινότητας, θα σπάσει κάθε ρεκόρ κομπλεξισμού!
Και θα φτάσει στο σημείο να βρίζει, ακόμα και τον Καίσαρη που έδωσε μπόι σε μια πινέζα…