Αν ο Καμαρά είναι η «κλοπή» του καλοκαιριού, ο Μεριά είναι το… μαύρο άλογο στην κούρσα της δικαίωσης των μεταγραφικών επιλογών του ερυθρόλευκου σκάουτινγκ.
Δύο αναμετρήσεις διαδοχικά με τον Νίγηρα, για τα προκριματικά του Κόπα Άφρικα και μετά η… αναμέτρηση της επιστροφής. Το ταξίδι μέσω Τυνησίας με τελικό προορισμό τον… Ρέντη και το αθλητικό κέντρο του Ολυμπιακού. Λογικά θα είναι εκεί την Πέμπτη. Στη διάθεση του Πέδρο Μαρτίνς, μετρώντας αντίστροφα για το Ηράκλειο και τον ΟΦΗ. Εχοντας ακόμη ένα διεθνές γκολ στη συλλογή του (το 2ο), μετά την… προβολή του το βράδυ του Σαββάτου, που έδωσε τη μεγάλη νίκη στην ομάδα του.
Όχι, ο Γιασίν Μεριά δεν καταλαβαίνει από χιλιόμετρα. Δεν… καταλαβαίνει γενικώς όπως αποδεικνύεται εντός των αγωνιστικών χώρων σε αυτό το πρώτο δείγμα γραφής που κατέθεσε σε φόντο Ερυθρόλευκο. Αν ο Μαντί Καμαρά εξελίσσεται στην «κλοπή του καλοκαιριού» στον μεταγραφικό έλεγχο του Ολυμπιακού, ο 25άχρονος στόπερ είναι το… μαύρο άλογο στην κούρσα της ευστοχίας. «Χωρίς ταβάνι» λένε εκείνοι που έχουν το προνόμιο να βλέπουν με άλλα… μάτια. Εκείνοι που συνοπολογίζουν τον χρόνο της μεταγραφής του (τέλη Ιούλη), το γεγονός ότι αγωνίζεται για πρώτη φορά μακριά από την πατρίδα του, για λεπτομέρειες ουσίας όπως ότι τώρα μαθαίνει και εκείνος πέντε λέξεις παραπάνω στα Αγγλικά (όπως ο Καμαρά).
Ιούνης ήταν, όταν ο Φρανσουά Μοντέστο και ο Πέδρο Μαρτίνς παρακολουθούσαν με προσοχή την εξέλιξη του 8ου γκρουπ του Μουντιάλ. Τον όμιλο του Βελγίου και της Αγγλίας. Εκεί έγινε το τελευταίο τσεκάρισμα για τον κύριο με το «4» στην πλάτη που βρέθηκε να κυνηγά τον Χάρι Κέιν και τον Ρομελό Λουκακού. Δεξιοπόδαρος κεντρικός αμυντικός που κάλυπτε τον αριστερό χώρο ευθύνης των κεντρικών αμυντικών. Με μπόλικη δύναμη στις προσωπικές μονομαχίες, αλλά και με εκείνο το ηγετικό προφίλ που έκανε την παρουσία του ακόμη πιο ενδιαφέρουσα. Μόλις 25 ετών και στο γήπεδο να παίρνει αποφάσεις 33άρη. Να οδηγεί ολόκληρη την άμυνα της εθνικής του ομάδας, έχοντας τον χαρακτήρα και την ψυχραιμία να μην ασχολείται με τα ονόματα των αντιπάλων. Δύσκολες ασκήσεις αυτές, που απαιτούν αντοχές ακόμη και δοκιμάζοντας να τις λύσεις.
Οι Ερυθρόλευκοι τον είχαν εντοπίσει από τον Γενάρη, ξεχωρίζοντας τον από τον μεγάλο κύκλο σκάουτινγκ. Τον είδαν σε ματς πρωταθλήματος με τη Σφαξιέν, στις τελικές πρόβες πριν το Μουντιάλ με την εθνική. Στο ίδιο το Παγκόσμιο Κύπελλο. Κάποια στιγμή τον τοποθέτησαν στο Νο 1 της μεταγραφικής τους λίστας. Το Νο 2 τώρα που πέρασε ο καιρός αξίζει να αναφέρουμε πως ήταν ο Αργεντινός, Λισάντρο Λόπες που κατέληξε δανεικός στη Τζένοα από τη Μπενφίκα. Οι Ιταλοί τον απέκτησαν στις 8 Αυγούστου. Τις ίδιες μέρες ο Μεριά έκλεινε κανά δεκαήμερο στο λιμάνι. Η επιλογή ήταν ξεκάθαρη. Μεριά για ηγέτης. Να έρθει, να προσαρμοσθεί, να παίξει, να γίνει σημείο αναφοράς.
Τα πρώτα βήματα δύομισι μήνες μετά, τα έκανε. Είμαστε πλέον στην περίοδο που η ομάδα συνολικά τον καταλαβαίνει ως απαραίτητο. Στα ντέρμπι με ΠΑΟΚ και ΑΕΚ, εξαφάνισε από το γήπεδο τον Αλεξάνταρ Πρίγιοβιτς και τον Μάρκο Λιβάγια. Δύο πραγματικά καλούς επιθετικούς με εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά. Ο Τυνήσιος τους πέρασε χάντρα στο… κομπολόι του. Η Λιβάγια στο ΟΑΚΑ το κατάλαβε γρήγορα πως από δεξιά δεν βρίσκει… μονοπάτι και ότι καλό έκανε στο γήπεδο του προέκυψε μετατοπίζοντας το παιχνίδι του από αριστερά ανάμεσα στον Τσιμίκα και τον Βούκοβιτς. Ο δε Πρίγιοβιτς της δύναμης στο Φάληρο; Σχεδόν δεν ακούμπησε τη μπάλα. Πάντα δεύτερος.
Ο Ολυμπιακός βεβαίως τα αποτελέσματα που ήθελε δεν τα πήρε σε αυτά τα δύο σπουδαία τεστ Σούπερ Λιγκ. Και αναπόφευκτα οι προσωπικές επιδόσεις πέρασαν σε δεύτερη μοίρα. Αυτές αναδεικνύονται μέσα από τις νίκες. Εκείνες χτίζουν τη διάθεση να προσέξει κανείς καλύτερα τα κομμάτια του παζλ. Με δεδομένο όμως ότι πιάσαμε τον φάκελο Μεριά. Σημειώστε μια ακόμη σημείωση του σκάουτινγκ (που πλέον επιβεβαιώνεται από μπόλικους ποδοσφαιριστές της ομάδας). Κάτι που όσο ο καιρός περνά θα το βλέπουμε ακόμη περισσότερο από τον Γιασίν Μεριά. Την συμμετοχή του στη δημιουργία. «Είναι πολύ έξυπνος. Έχει την ικανότητα να σκέφτεται μια… φάση μπροστά, σαν τενίστας. Να αμυνθεί για να επιτεθεί». Στην προκειμένη περίπτωση: «Να κόψει, αλλά και να ψάξει την κάθετη πάσα που ξεκινά το transition» επιβεβαιώνει ο Ρέντης. Εκεί που ο Τυνήσιος είναι αχώριστος με τον Ομάρ Ελαμπντελαουί. Κάνει παρέα και με τον Σισέ, αλλά ο Νορβηγός ήταν που από την πρώτη στιγμή στέκονταν δίπλα του ακόμη και για τις… μεταφράσεις (είπαμε ο Μεριά τώρα μαθαίνει Αγγλικά). Τον έχει βοηθήσει πολύ. Να προσαρμοσθεί, αλλά και να μπει στην ομάδα.
Και όσο για το τένις; Είναι ο… δεύτερος έρωτας του. Όχι να βλέπει. Να παίζει. Ήδη έχει βρει στα νότια προάστια τις προϋποθέσεις, για να εξασκεί το μεράκι του.
Πίσω στο ποδόσφαιρο: Ο 25άχρονος στόπερ έχει στη γκάμα του διαγώνιες μεταβιβάσεις που αλλάζουν… το παιχνίδι σε μια στιγμή. Έχει γενικότερα μια άνεση να μεταβιβάζει σαν χαφ. Είναι σκηνές από τα προσεχώς. Και όσο για τις σκηνές από τα προηγούμενα; Τον Μεριά το καλοκαίρι τον είχαν στην ατζέντα τους πολλοί και διάφοροι. Η Τουλούζ, η Πόρτο, η Λοκομοτίβ Μόσχας, η Τραμπζονσπορ αλλά και μια σειρά από Αραβικές ομάδες με ατού τα πετροδόλαρα μπήκαν στον πειρασμό για εκείνον. Ο Ολυμπιακός όμως δούλεψε την υπόθεση του υποδειγματικά. Και όταν τον έφερε στην Ελλάδα για πρώτη φορά, παρότι η μεταγραφή δεν ολοκληρώθηκε, είχε ήδη… τελειώσει τη δουλειά. Ο Μεριά επέστρεψε στην Τυνησία για να ανακοινώσει «Ολυμπιακό ή… πουθενά». Η συνέχεια είναι γνωστή…