Τέσσερα χρόνια στα χωριά, με πρόεδρο μπατίρη και χρηματοδοτούμενοι από το κράτος, ήθελαν να κάτσουν δίπλα στα βουνά.
Σε κάθε οργανισμό, συνεταιρισμό, οργάνωση, παράταξη, οικογένεια, συνδικάτο κλπ, υπάρχει ιεραρχία. Ακόμα κι αν στη θεωρία είναι όλοι ίσοι, στην πραγματικότητα υπάρχουν πρόσωπα (φυσικά, νομικά, εταιρικά) που υπερέχουν, έχοντας διαφορετικό ειδικό βάρος.
Στις κυβερνήσεις, υπάρχει ισότητα μεταξύ υπουργών, βουλευτών κλπ, για μια σημαντική απόφαση όμως ο Τσίπρας θα ζητήσει κατ΄αρχήν τη γνώμη του Παπά και του Φλαμπουράρη, όπως κάποτε ο ιμιτασιόν Καραμανλής είχε ως δεξί του χέρι τον Ρουσσόπουλο. Στα υπουργικά συμβούλια συμμετείχαν και μιλούσαν όλοι, ο Ρουσσόπουλος όμως ήταν ο ισχυρότερος, όπως δυνατός ήταν κι ο Σουφλιάς.
Εδώ στο to10 είμαι ένας απλός μπλόκερ, αν αύριο δεν υπάρχω η ιστοσελίδα θα συνεχίσει κανονικά και αργά ή γρήγορα θα βρεθεί κάποιος αντικαταστάτης. Αν αποχωρήσει ο Νοικοκύρης που είναι εκ των αρχισυντακτών κι ελέγχει τη ροή των αναρτήσεων, ανεβάζει κείμενα κλπ, το site θα συνεχίσει να υπάρχει μεν, αλλά δε θα λειτουργεί ρολόι που λέμε.
Θα τελειώνει το Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός κι αντί για πρώτο θέμα με τίτλο «Τους διέλυσε ο θρύλος, καταγγελίες του κυρ Σάββα για τη διαιτησία», θα διαβάζεις «κάλεσμα Καραπαπά στον κόσμο του Ολυμπιακού, να συμπαρασταθεί στην ομάδα στο ντέρμπι με τον αιώνιο»…
Εννοείται λοιπόν πως όταν ο Χαραλαμπόπουλος θελήσει να κάνει μια συνάντηση για θέματα ζωτικής σημασίας, θα μαζέψει τους αρχισυντάκτες και τα υπόλοιπα κεφάλια στο γραφείο του, σε κάποιο καφέ, ή σε ταβέρνα, να συζητήσουν.
Φαντάσου να του τηλεφωνήσω και να τον ρωτήσω κλαίγοντας «εμένα γιατί δε με καλέσατε; Θα το πω στη μαμά μου…».
Η αλήθεια είναι πως για τον «ο Άρης» έχω γράψει περισσότερα από όσα αρμόζουν στη δυναμική του και μόλις καταλάβατε τους λόγους. Η όλη τους ύπαρξη είναι καθαρά επικοινωνιακού χαρακτήρα, κατά τα λοιπά δεν υφίστανται ως οντότητες. Πέρσι ήθελαν να ασχοληθεί μαζί τους η ποδοσφαιρική κοινωνία με το ζόρι, επειδή έπαιξαν φιλικό με το εφηβικό της Μπόκα κι ο Ζουράρις τους είπε κάτι Γαλλικά.
Το καλοκαίρι επιδόθηκαν στα κλασικά «ερχόμαστε» που έλεγαν και τις προηγούμενες φορές, οπότε το αυτονόητο ΥΓ που ντρέπονταν να συμπληρώσουν ήταν, «μέχρι να ξαναπέσουμε».
Έβγαλαν ανακοίνωση κατά του Σαββίδη από τον οποίον οι άστεγες ομάδες προσπαθούσαν να πάρουν στο παρακαλετό τηλεοπτικό συμβόλαιο, ισχυριζόμενοι πως δε θέλουν να πουληθούν στο Ρώσο ολιγάρχη. Και τελικά πουλήθηκαν στο κρατικό ίδρυμα κι έγιναν συνδαιτυμόνες του Γιώργου Μίνου…
Τίποτα από τα παραπάνω δεν έχει σχέση με ποδόσφαιρο κι όμως, με αυτά προσπαθούν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους.
Το μοναδικό ποδοσφαιρικό τους κατόρθωμα είναι πως έκαναν την υπέρβαση ανεβαίνοντας κατηγορία, κέρδισαν Λεβαδειακό, Λάρισα και Τρίπολη με το ζόρι, ενώ πήραν ρεβάνς από τη θρυλική Λαμία, που δυο χρόνια πριν τους είχε αφήσει στην τιμητική τρίτη θέση, της Β εθνικής.
Μ΄αυτά τα προσόντα και τις προδιαγραφές λοιπόν, έκαναν σαματά επειδή δεν κλήθηκαν στη συνάντηση με την Ουέφα, αν έχετε το θεό σας δηλαδή.
Με αντιπάλους τα τέσσερα τελευταία χρόνια την Καλλιθέα, τον Καμπανιακό και το Βυζάντιο Κοκκινοχώματος, εκτός Ευρωπαϊκών διοργανώσεων κοντά μια δεκαετία, με φετινές νίκες επί χωριών, χρηματοδοτούμενοι από την ΕΡΤ, με πρόεδρο που έχει αφήσει απλήρωτους χιλιάδες εργαζόμενους, θεωρούν ως κεκτημένο δικαίωμα πως έπρεπε να κάτσουν δίπλα σε επιχειρηματίες βουνά, που επενδύουν, συμμετέχουν στα Ευρωπαϊκά κύπελλα και γενικότερα βρίσκονται στο προσκήνιο και πρωταγωνιστούν. Ακόμα κι αν στην περίπτωση του Παναθηναικού δεν ισχύει κάτι τέτοιο, είναι σύλλογος που και στη φάση που βρίσκεται, έχει αναγνωρίσιμο brand.
Η Ουέφα αντιλαμβάνεται πως με αυτά που συμβαίνουν σε επίπεδο κορυφής πριν καλά καλά ζεσταθεί το πρωτάθλημα, συν τα περσινά προηγούμενα, θα είναι θαύμα αν τελειώσει το πρωτάθλημα.
Τι δουλειά έχει άραγε ο «ο Άρης» με την κορυφή, επειδή βρέθηκε εκεί τις 2 πρώτες αγωνιστικές; Να κληθεί και ο Ατρόμητος αν είναι, ψηλότερα είναι στη βαθμολογία, πιο σταθερός στην Α και με Ευρωπαϊκές συμμετοχές. Όσο για τα εισιτήρια, στο τέλος της σεζόν, στη χειρότερη θα έχει το μισό μ.ο.
Αυτοί ψήνονται με θέματα εσωτερικής κατανάλωσης που κατασκευάζουν οι ίδιοι για να έχουν την ψευδαίσθηση πως υπάρχουν, «παίξαμε φιλικό με τη Μπόκα και παραμιλάει όλη η Ευρώπη, ο λαός μας γέμισε το Καυταντζόγλειο -το πως συνέβη αυτό με 11χιλ εισιτήρια, είναι απορίας άξιον- κι ο κοσμογυρισμένος Γιώργος Κολτσίδας δήλωσε πως σαν το λαό του «ο Άρης» δεν υπάρχει σε όλη τη γη».
Ε λοιπόν ας πάνε στην Ουέφα με το επιχείρημα «είμαστε η ομάδα που έκανε την Ευρώπη να παραμιλάει μετά το φιλικό με το εφηβικό της Μπόκα, με ποιο δικαίωμα δε μας καλέσατε να σας δώσουμε ένα αυτόγραφο»;
Αν δεν ψηθούν από την διεθνή ομοσπονδία, ας τους πουν πως «είμαστε οι κάτοχοι του μοναδικού ρεκόρ, να έχουμε μισό αιώνα αήττητη έδρα, έχοντας βγει 17 φορές όλες κι όλες στην Ευρώπη».
Όπως τα λένε σε εμάς χωρίς να ντρέπονται, να τα έλεγα και στους αξιωματούχους της Ουέφα, να έφευγαν με κρίσεις επιληψίας.
Θα τους σιχαθείτε όλοι ανεξαιρέτως, πριν καλά καλά τελειώσει η χρονιά θα παρακαλάτε άπαντες να επιστρέψουν στην κατηγορία που ανήκουν και θα αντιληφθείτε πως εμείς δεν ασχολούμαστε με αυτούς, όπως τους βολεύει να περνάνε προς τα έξω, για να αποκτούν υπόσταση.
Απλώς δε θέλουμε να υφίστανται, το πρόσφατο με τους big 4 αποτυπώνει την καθημερινότητα της Θεσσαλονίκης, από οντότητες μεγέθους κουνουπιού, που ενώ είναι ένα τίποτα, κάνοντας θόρυβο γύρω από το αυτί σου, επιδιώκουν να νοιώσουν πως υπάρχουν.
Αυτό κάνουν σε μόνιμη βάση, με επικοινωνιακές ευρεσιτεχνίες προσπαθούν να αποκτήσουν σφυγμό.. Κι εμείς που έτυχε να ιδρυθούμε στην πόλη που εδρεύει η γειτονιά τους, λουζόμαστε αυτόν τον παραλογισμό σε καθημερινή βάση.,
Το να θες να απαλλαγείς από ένα κουνούπι δε σημαίνει πως ασχολείσαι, απλώς θες να ησυχάσει το κεφάλι σου.
Για την ιστορία, στα κιτάπια της Ουέφα δεν υπάρχει μια ομάδα με τέτοιο ή παρόμοιο όνομα, υπάρχουν τρεις με το ίδιο χρώμα, σήμα, έδρα. Η μια είναι η ΠΑΕ πριν το 44, η άλλη είναι η ΠΑΕ μετά το 44 και η τρίτη είναι η ΠΑΕ που ιδρύθηκε μετά την πτώχευση του 2014, η οποία επειδή δεν έχει εκκαθαριστεί η πτωχευμένη εταιρία και συνεχίζει κανονικά να υφίσταται, ονομάστηκε «ο Άρης», από σκέτο Άρης που ήταν κάποτε.
Η παρουσία τους σε επαγγελματική κατηγορία συνιστά καραμπινάτη παρανομία, αφού δε γίνεται να υφίστανται δυο εταιρίες με το ίδιο έμβλημα, την ίδια έδρα και τον ίδιο σκοπό. Συμμετέχουν όπως με τις πλάτες του Κοντονή και προκειμένου να επιτευχθεί η παρανομία, φαγώθηκε από την ΕΕΑ η Μαρούπα.
Γεννάται ένα σοβαρό θέμα λοιπόν, ακόμα κι αν η Ουέφα αποφάσιζε να τους καλέσει στη συνάντηση, σε ποιον από τους τρεις Άρηδες θα έστελνε προσκλητήριο;.
Την ημέρα της συνάντησης μάλιστα, ο πρόεδρος της 3ης ΠΑΕ ήταν δύσκολο να παραβρεθεί αφού δικαζόταν στο πρωτοδικείο Σερρών, για απλήρωτους εργαζόμενους.
Αν και ανέβασε την ομάδα του κατηγορία, αυτός πιστός στις συνήθειες συνεχίζει κανονικά την επαρχιακή τουρνέ…