Νέα, πλούσια κι ωραία

Όσοι κουβαλούν χρόνια στην πλάτη τους θα θυμούνται το σλόγκαν που χρησιμοποιήσαμε για τίτλο. Αφορούσε εφημερίδα (δεν έχουν σημασία τα ονόματα, καταστάσεις περιγράφουμε) που επρόκειτο να κυκλοφορήσει κι ήταν γεγονός πως ο τότε δημοσιογραφικός κόσμος θορυβήθηκε. Ο… αστικός μύθος θέλει μια από τις κορυφαίες μορφές της ελληνικής δημοσιογραφίας να έχει… απαντήσει με το σαρκαστικό «αφού είναι και νέα, και πλούσια, και ωραία, γιατί… εκδίδεται;».

Ας έρθουμε, όμως, στο σήμερα. Η ομάδα που είναι νέα στα ευρωπαϊκά μονοπάτια, πλούσια (όχι σε βαθμό πρόκλησης, αλλά αρκετά για να κάνει αισθητή την παρουσία της) και σε κάθε περίπτωση… ωραία, έρχεται από την Πάτρα. Ο Προμηθέας ξεκίνησε με νίκη το πρωτάθλημα, με νίκη το Τσάμπιονς Λιγκ, δείχνοντας πως η περσινή σεζόν δεν ήταν πυροτέχνημα, αλλά απαρχή ενός μεγάλου ταξιδιού.

Με τη φόρα που έχει πάρει, το ρόστερ που διαθέτει, απειλεί να ανατρέψει τα δεδομένα και να αλλάξει τον μπασκετικό χάρτη της χώρας. Φίλος προπονητής (δεν έχουν σημασία τα ονόματα, καταστάσεις περιγράφουμε) μου έλεγε χθες -πολύ πριν το ευρωπαϊκό ντεμπούτο των Πατρινών- πως «μετά την ΑΕΚ ο Προμηθέας ήταν πρώτη επιλογή όλων όσων συμμετείχαν στο μεταγραφικό παζάρι». Πρόδηλα, οι δύο «αιώνιοι» είναι εκτός συναγωνισμού, καθώς ψωνίζουν από διαφορετικά μαγαζιά, όχι από διαφορετικά ράφια.

Ο Προμηθέας έρχεται όχι μόνο να δείξει τη δύναμή του, αλλά και να αποδείξει ότι είναι πιστός στο πλάνο του, που ΔΕΝ περιλαμβάνει μόνο μια λαμπερή πρώτη ομάδα, αλλά και φοβερές γηπεδικές εγκαταστάσεις, πλάνο ανάπτυξης των ακαδημιών. Σε συνδυασμό με την οικονομική ευρωστία, αν όλα αυτά προσμετρηθούν, δημιουργούν έναν νέο πόλο έλξης. Κι είναι εκ του περιττού να υποσημειώσουμε ότι δεν πρέπει να πάρουν τα μυαλά τους αέρα, γιατί απλά έχουν αποδείξει (διοίκηση – προπονητής – παίκτες) ότι πατάνε στη γη…

Η ΑΕΚ έχει διαγράψει εκ διαμέτρου αντίθετο ξεκίνημα. Δύο ήττες, σε πρωτάθλημα και Τσάμπιονς Λιγκ, επώδυνες το δίχως άλλο. Η «Ένωση», που πέρυσι ήταν ομάδα της χρονιάς με τις δύο κατακτήσεις τίτλων, καλείται τώρα να αποδείξει ότι έχει μέταλλο. Λένε πως είναι πιο εύκολο να ανεβείς στην κορυφή, παρά να παραμείνεις εκεί. Η ΑΕΚ πρέπει να αποδείξει ότι αντέχει στα… δύσκολα και δύσκολη δεν είναι η άνοδος.

Δύσκολο είναι να αντέξεις τους κραδασμούς, να κλείσεις τα αυτιά στην γκρίνια που προκαλούν οι ήττες, δίχως να κλείσεις τα μάτια στο πρόβλημα. Δεν είναι κακή ομάδα, αλλά θέλει τον χρόνο της. Αν όσοι με τον ένα ή άλλον τρόπο μετέχουν της μυσταγωγίας δεν ενδυθούν με τον μανδύα του κακομαθημένου, του «εγώ θέλω να βλέπω την ομάδα μου να νικά», του «αυτή η φανέλα έχει βαριά ιστορία», θα βρεθεί ο δρόμος. Αν ξαφνικά νιώσουν ότι ανήκουν σε μια ιδιαίτερη ελίτ, που είναι αλλεργική στις ήττες, θα αποδείξουν πως είναι αέναη η πεποίθηση ότι τα όμορφα χωριά, όμορφα καίγονται.

Αντί επιλόγου: Πόσο μικρά κι ασήμαντα μοιάζουν όλα όσα με/μας απασχόλησαν, όταν ένα νέο παιδί, ένα παιδί γεμάτο ζωντάνια κι αγάπη για το μπάσκετ, έφυγε από κοντά μας. Μάικ, καλό παράδεισο…