Για αυτό θα είσαι πάντα ο Ντιέγκο

Business us usual σε μια περίοδο που ούτως η άλλως η εθνική ομάδα της Αργεντινής παραμένει σε αποσύνθεση. Με τον Μέσι να μην ξέρει ούτε ο ίδιος αν θα επιστρέψει, με την AFA να μην μπορεί να λύσει την «εξίσωση» της ανεύρεσης νέου προπονητή, με τον πρώην (Σαμπάολι) να έχει πάρει πλέον φόρα μετά το… κάζο της Ρωσίας και με όσα λέει να στέλνει μήνυμα σε κάθε σοβαρό επαγγελματία των πάγκων πως γενικά… μακριά και αγαπημένοι με τους Γκαούτσος. Πάρτι στην κόλαση.

Να έχεις όλο το ταλέντο του κόσμου. Και να μην μπορείς να το βάλεις σε μια σειρά. Ευχή και κατάρα.

Μες την αναμπουμπούλα λοιπόν, να σου και ο Ντιέγκο Μαραντόνα που προφανώς δεν θα ρωτήσει κανέναν για να μιλήσει. Παρότι εργάζεται αυτόν τον καιρό παριστάνοντας τον προπονητή στο Μεξικό, εννοείτε πως μπήκε και αυτός στο πάρτι. Βρίζει δημόσια τον πρόεδρο της AFA Κλάουντιο Τάπια, αδειάζει τον Χαβιέρ Μασεράνο που ο ίδιος είχε κάνει αρχηγό το 2010, καλεί τον Μέσι να μην επιστρέψει. Ο κακός χαμός.

Ο κακός… ποδοσφαιρικός χαμός όμως. Και μέχρι εκεί.

Όσα συμβαίνουν… απέναντι είναι που τρομάζουν, από προσωπικότητες του ποδοσφαίρου που έφτασαν ως τον ουρανό αλλά που δεν έγιναν ποτέ Μαραντόνα. Όχι γιατί δεν ήθελαν αλλά γιατί δεν μπορούσαν.

Ροναλντίνιο, Καφού, Ριβάλντο. Εμβληματικές φυσιογνωμίες, παγκόσμιοι πρωταθλητές, σούπερ σταρ, ζάμπλουτοι, αναγνωρίσιμοι σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης. Άνθρωποι που ξεκίνησαν απο χαμηλά, που δοξάστηκαν αλλά που πλέον έχασαν την πυξίδα τους.

Εσχάτως στο πλευρό του Ζάιρ Μεσίας Μπολσονάρο. Του ακροδεξιού της… ακροδεξιάς που παρολίγον να μην χρειαστεί καν τον δεύτερο γύρο για να εκλεγεί πρόεδρος της Βραζιλίας.

Υποψήφιος πρόεδρος που σκοπεύει να παρέμβει στα κοινωνικά προβλήματα κλειδώνοντας τις γυναίκες στο σπίτι (για να αντιμετωπίσει τους βιασμούς), που ζητά από την αστυνομία να βγάλει επιτέλους το πιστόλι από τη θήκη για να επιβάλλει την τάξη. Νοσταλγός της δικτατορίας. Ρατσιστής όχι μόνο με τους ξένους αλλά και με τους μαύρους της Βραζιλίας.

Μιλάμε για αληθινό μπουμπούκι, ο πρώην στρατιωτικός. Και όχι με την απειλή για όσα θα κάνει. Αλλά με όσα ήδη κάνει. Με τα διαπιστευτήρια που καταθέτει.

Από το βήμα της Βουλής για παράδειγμα δήλωσε πρόσφατα ότι δεν επρόκειτο να βιάσει μια γυναίκα, μέλος του Κογκρέσου, γιατί τη θεωρούσε «πολύ άσχημη». Σε μία από τις συγκεντρώσεις του πάλι, κάλεσε τους οπαδούς του «να τουφεκίζουν τους petralhas», δηλαδή τα μέλη του εργατικού κόμματος!

Μιλά για τον Τραμπ και στάζει το στόμα του μέλι. Υπολογίζει πως μέσα από στρατιωτικούς νόμους –με ότι αυτό συνεπάγεται- θα βγάλει την Βραζιλία από το τέλμα. Επικίνδυνος

Με αυτόν τον άνθρωπο θέλουν να πορευτούν ο Ροναλντίνιο και ο Ρίμπο. «Για μια Βραζιλία καλύτερη. Επιθυμώ ειρήνη, ασφάλεια και κάποιον να μας επιστρέψει τη χαρά» δικαιολογήθηκε ο Ρόνι.

«Η οικονομική κρίση, η ανεργία, η βία, η υγεία, η εκπαίδευση και η διαφθορά. Με την ψήφο σου διαλέγεις πρόεδρο, όχι πατέρα. Χρειαζόμαστε τον Μπολσονάρο να μας λύσει τα προβλήματα στη χώρα μας και να μας δείξει αξίες. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να μάθουμε στο σπίτι και στο σχολείο» πρόσθεσε ο Ριβάλντο.

Ο Ριβάλντο που σαν πιτσιρικάς έχασε τα δόντια του από την ασιτεία, στις φαβέλες. Τώρα δισεκατομμυριούχος πλάι σε έναν φασίστα  που δεν απειλεί να αλλάξει την ιστορία της Βραζιλίας, αλλά που βάζει νέα δεδομένα στην πολυτάραχη ζώνη της Λατινικής Αμερικής. Την ζώνη της φτώχειας και της κακουχίας.

Ο Μαραντόνα σήμερα δεν είναι ο Μαραντόνα του χθες. Ο μεγαλύτερος ποδοσφαιριστής στην ιστορία του ποδοσφαίρου απλά συγκατοικεί στο ίδιο σώμα με τον Ντιέγκο που εδώ και χρόνια σπάει τα κοντέρ της… γραφικότητας, προκαλώντας τον οίκτο.

Ο Ντιεγκίτο όμως ήταν με τον Φιντέλ και τον Τσάβες. Έχει στο μπράτσο του τον Τσε και τις κάλτσες του… κατεβασμένες. Φορούσε σκουλαρίκια και έκραζε τον Πασαρέλα όταν ζήτησε απο τους διεθνείς πριν απο το Μουντιάλ του ΄98 να κουρευτούν για να έχουν θέση στην αποστολή. Ακόμη και σήμερα μιλά για την Εβίτα Περόν και την κοινωνία αδικία.

Μέχρι να διαλύσει τον εαυτό του και να αναγκαστεί σε συμβιβασμούς, ήταν κόντρα σε κάθε εξουσία. Έγινε είδωλο και η πιο αναγνωρίσιμη ποδοσφαιρική φυσιογνωμία στην Ιστορία, όχι μόνο για όσα μοναδικά έκανε μέσα στο γήπεδο, αλλά και για όσα υποστήριζε μακριά από αυτό.

Ότι κακό είχε μέσα του το έκανε στον εαυτό του. Άντε και στην εθνική Αργεντινή που δεν λέει να σηκώσει κεφάλι

Οι άλλοι καταλαβαίνουν στα αλήθεια τι κάνουν;